بیمارستان

ایشالا که کارتون هرگز به بیمارستان و دوا دکتر نرسه .. البته دکتر رفتن برای فرستادن مدارک پزشکی مهاجرت خوبه  .. راستش این چند وقت کارمون یه مقداری کشیده بود به بیمارستان .. البته همه چیز به خیر و خوبی گذشت اما به این نتیجه رسیدم توی این چند وقته که اینجا بودم هیچی در مورد بیمارستان نمی دونستم و خیلی خوبه که ادم در این موارد به هرحال اگاهی داشته باشه .. کلا اوکلند بیمارستان دولتی فکر کنم یه چند تایی داشته باشه و بیمارستان های خصوصی ریز ریز زیاد .. بیمارستان های دولتی بزرگترین خوبیش اینه که کاملا مجانی هستند .. چیزی که ما اول نمی دونستیم و هی منتظر بودیم یکی یه قبض ۲ -۳ هزار دلاری بذاره جلومون .. اگر اقامت داشته باشید و یا شهروند باشید این بیمارستان ها مجانی هستند .. راستش اول که می ری اصلا باورت نمی شه وارد بیمارستان دولتی شدی اونقدر که تمیزه و همه چیز برق می زنه و اصلا اون احساس زجر اور بیمارستان های ایران رو نمی ده .. در و دیوار ها هم اصلا سبز و ابی و زشت و بد رنگ و بی روح نیست .. این سری که پر از تزئینات کریسمس هم بود تازه .. اونقدر اونجا رو نظافت می کنند که حس می کنه از خونه هم تمیز تره .. رفتار پرستارهای بیمارستان برام غیر قابل باور بود .. کنار ما یه پیر مرد خیلی پیری بود .. هر پرستاری که می اومد (ما تقریبا نزدیک ۲۰ تا پرستار مختلف در شیفت های مختلف دیدیم) اونقدر رفتارش خوب بود که واقعا حس می کردم ادمها گاهی با پدر و مادرشون اینقدر خوب رفتار نمی کنند که این پرستار ها هستند. اونقدر بهش عزیزم و فدات شم می گفتند که نگو ..  

هر بیماری که وارد می شه اول اسم و ادرس رو می پرسند و من بعدا فهمیدن که با اداره مهاجرت چک می کنند و اگر اقامت داشته باشه همه چیز مجانی هست .. و البته برای بعضی شهروند های کشورهایی استرالیا و انگلیس و .. هم مجانی هست ..  

دور دست مریض یه مچ بند با تمام مشخصات می بندد و هر بار که می خوان قرص بدن و یا تزریق کنند و یا خون بگیرند و یا هرچی ازت اسم و مشخصاتت رو و تاریخ تولدت رو می پرسند .. بعد دست بند رو چک می کنند و بعد لیبل روی دارو رو که شامل همه مشخصات مریضه و بعد بهت دارو می دن یا تزریق می کنند و یا خون می گیرند حتی اگر فاصله زمانی داروهات هر ۲ دقیقه یک بار باشه باز هم وظیفه دارند این لیبل ها رو چک کنند. در واقع درصد دادن داروی اشتباه به فردی به صفر می رسه .. (چقدر توی ایران متاسفانه از تزریق و یا دادن داروی اشتباه ادم ها فوت کردند..) ..  

برای غذا هم بهت منو می دهند که برای هر روزت خودت انتخاب کنی چی می خوری و اگر نباشی و یا ازمایش ناشتا داشته باشی حتما برات غذا کنار می ذارن ..  

یه بار ما فقط یه سوال کردیم این قرص جدید مثلا چیه ؟ یه متخصص دارو ساز برامون اوردند و تقریبا حدود ۱ ساعت در مورد تمام دارو هایی که باید استفاده می شد و تاثیراتش و غیره توضیح داد ... اونقدر من توی این چند روز چیز یاد گرفتم که دیگه خودم یه پا متخصص قلب شدم ..  برای وارد شدن و خارج شدن از بخش ها به هیچ وجه هیچ نگهبانی وجود نداره و مجبور نیستید صد تا کلک سوار کنید تا به دیدن مریض اتون برید .. و حتی توی اتاق CCU اجازه اینکه همراه بمونه دارید چون درک می کنند شما نگران مریض اتون هستید .. و احتیاج دارید کنارش باشید. ..  

راستی خیلی از تخت ها تلویزیون دارند و یه کمد هست که می تونی برای برای مریض حوله و لباس بیمارستان تمیز و سایز مناسب بیارید ..  یه جورایی تو مایه های هتل دیگه ... 

البته حس مریض بودن و نگرانی هاش رو من از این پست فاکتور گرفتم .. و فقط حس خوبش رو منتقل کردم .. چون واقعا اون استرس هایی که یه مریض توی بیمارستان فقط به خاطر محیط و رفتار ادم های دور و برش می بینه اصلا وجود نداشت ...

خلاصه اینکه این جوریا بود تعطیلات امسال کریسمس ما ولی واقعا اون احساس بد بیمارستان رو از ذهنم پاک کردند ...