یکبار برای همیشه. از ایران چی بیاریم

اخیرا که تعداد بیشتری از عزیزان عازم سرزمین آرزوها هستند، این سئوال به کرات پرسیده می شود که چی بیاریم و چی نیاریم. یا اینکه من قصد خرید فلان وسیله را دارم، آیا از ایران بخرم یا صبر کنم و بعدا در نیوزلند بخرم. آیا تفاوت قیمت ها جدی است و سئوالاتی از این دست.

قبل از اینکه از ایران بیاییم بسیار می شنیدم که قیمت های اینجا وحشتناک است و هر چه می توانید از ایران بیارید و ... تصور من این بود که علی القاعده اکثر اجناس چینی است و قیمتها هم جهانی است و فاصله چین با ایران و نیوزلند هم تقریبا مساوی است (و لذا هزینه حمل هم یکسان است)، پس نباید اینطور باشد ولی چون تجربه نداشتم موافقت می کردم. در طول این 100 روزی که از ایران آمده ایم من در پاسخ به این سئوال که چه چیزی از ایران بخریم سکوت می کردم چون هنوز جواب دقیقی برای آن نداشتم. از آنجایی که با خانواده آمدیم و خانه ای هم که اجاره کردیم مبله نبود، لذا مجبور بودیم از طیف وسیعی از کالاها و خدمات خرید داشته باشیم و لذا نتیجه گیری که الان خدمت شما ارائه میدم میتونه با تقریب زیادی به واقعیت نزدیک باشه.

بطور خلاصه اینجا همه کالایی پیدا میشه و میتوان تقریبا همه کالاها (و نه خدمات) را با 10 درصد اختلاف (بالاتر یا پایین تر) نسبت به قیمت های ایران تهیه کرد. پس نتیجه اینکه با 30 کیلو باری که مجاز هستید، آن چیزهایی را بیاورید که شخصی است، مربوط به خاطرات است، روزهای اول نیاز است و خلاصه اینکه اولویت بالایی برای شما دارد.

نتیجه گیری فوق نیاز به کمی تشریح داره بخصوص که ممکنه برخی دوستانی که اینجا هستند با همه یا بخشی از آن موافق نباشند و لذا در ادامه سعی می کنم به دلایل آن بپردازم و تبصره های آنرا نیز بازگو کنم. یک نکته اساسی و مهم اینکه تفاوت قیمت برای یک کالای خاص در زمان ها و مکان های مختلف زیاد است و لذا ممکن است مثلا یک تلویزیون را از یک فروشگاه به قیمت 500 دلار و همان تلویزیون را از فروشگاه دیگر 700 دلار بخرید. همچنین ممکن است همان تلویزیون را از فروشگاه اول به قیمت 350 دلار (در مواقع حراج که زیاد هم اتفاق میفته) خرید کرد. پس ضروریه که قبل از خرید بررسی لازمه را انجام داد و کمترین قیمت را پیدا کرد. با فرض اینکه اینکار را انجام خواهیم داد کالاها را به چند دسته تقسیم می کنم:

لوازم خانگی برقی: قیمت این اجناس قطعا پایین تر از ایران است و با توجه به تنوع زیاد، اطمینان از مارک های موجود و نیز امکان استفاده از گارانتی می توان با طیب خاطر خرید کرد

لوازم الکترونیک: قیمت های اینجا تا حدودی پایین تر از ایران است و اهمیت گارانتی هم که به جای خود باقی است

مواد غذایی: بطور میانگین قیمت مواد غذایی با ایران برابر است با این تفاوت که مزه برخی مواد غذایی با سلیقه ما ایرانیها متفاوت است. این هم دور از ذهن نیست که برخی مواد غذایی فقط در فروشگاههای ایرانی و افغانی پیدا میشه و بواسطه هزینه حمل قیمت بالاتری از ایران دارند

پوشاک: اگر بخواهید با سلیقه ایران لباس بپوشید احتمالا باید هزینه بیشتری از ایران بپردازید در غیر این صورت تفاوت قیمت چندانی با ایران وجود ندارد

ابزار آلات متفرقه: قیمت ها خیلی متفاوت است. اگر بتوانید جنس با کیفیتی از فروشگاه های چینی پیدا کنید ارزانتر از ایران و در غیر این صورت گرانتر از ایران خواهد بود

تبصره: برخی اجناس خاص از قبیل فرش دستی ایران هستند که ممکنه اینجا پیدا نشه یا به قیمت گزاف پیدا بشه

نتیجه گیری

فلسفه من در مورد خوراک و پوشاک (و بطور کلی شیوه زندگی یا لایف استایل) این است که وقتی ما تصمیم به زندگی در کشوری دیگر گرفته ایم و پذیرفته ایم که در این فضا و فرهنگ تنفس کنیم، چرا  اصرار بر سلایق قبلی خود داشته باشیم و سعی در همنوا شدن با  فرهنگ جدید نداشته باشیم. در این صورت هم در هزینه خرید، هم در هزینه انرژی و هم در دسترسی و وفور و امکان خرید راحتی بیشتری حاصل خواهد شد.