از صفر تا صد فریت بار

مطلب زیر را مریم عزیز زحمت کشیده و تهیه کرده که جهت اطلاع دوستان بدون هیچ گونه تغییری بازگو می کنم.

می دونم که خیلی از شما در این مدت ویزاها را گرفتید و تعدادی زیادی هم برای ژانویه و فوریه عازم سرزمین ابر سفید هستید، از این جهت بد ندونستم برای یک بار دیگه و با مرور نکته های بیشتر، بحث «فریت» را باز کنم تا اون دسته از دوستان مهاجری که شک و تردید و یا سوالی در این زمینه دارند بتونن با خیال نسبتا راحت تصمیم بگیرند. معمولا بعد از اینکه کارهای مهاجرت را یکی پس از دیگری انجام می دید و انتظارهای زیاد را پشت سر می گذارید تا چشمتون به دیدن ویزا روشن بشه ، کم کم باید به فکر جمع و جور کردن و بستن بار سفر باشید. اینجای کار که می رسید که خب چند تا گزینه جلوی چشمتون می یاد.

یا شما از اون دسته افرادی هستید که قصد دارید سبک سفر کنید و در عین حال زندگی جدیدتون را از نو بسازید و همه وسایل را از ابتدا خریداری کنید که قطعا برای این کار تمام پیش بینی ها را انجام دادید و به همین دلیل تصمیم می گیرید خونه و زندگی را همه را یک جا بفروشید  و بیاید یا بر عکس بذارید تو ایران بمونه تا هر وقت سفر می کنید ازش استفاده کنید و یا نه مثل ما وابستگی بس عمیق به وسایلتون دارید و هر چی بالا پایین می کنید می بینید چه بهتر بود اگر وسایل را هم می تونستید ببرید که البته می تونید. خب اگر شما توی این دسته آخر جا می گیرید که هیچ مشکلی ندارید و می تونید از این مطلب استفاده کنید و یکی از خواننده های این تجربه باشید.

اساسا وقتی بحث «فریت» بار پیش میاد، علاوه بر تقسیم بندی بالا شما باید به چند تا نکته توجه داشته باشید که من سعی می کنم توی تقسیم بندی  های مجزا آنها را باز کنم،  اما در عین حال تقاضا دارم قبل از اون مطالب زیر را هم به درستی مطالعه کنید:

http://www.korushade.com/2013/02/frieght.html

http://www.korushade.com/2013/02/blog-post.html

چی ببریم و چی نبریم؟

پیش از این جواب به این سوال را «سپیده» عزیز در این لینک (http://2migrators.blogsky.com/1390/03/03/post-82/  ) طی دو مطلب مفصل برای شما نوشته است. اما علاوه بر نکات ذکر شده فکر می کنم توجه به این نکته هم لازم و در عین حال ضروری باشه که وقتی مهاجرت می کنید و هنوز کاری ندارید و باید با دلاری که از ریال ایران تهیه کردید زندگی را بگذرونید، قطعا کمی اوضاع سخت تر خواهد بود و هزینه ها بالا میره و احتمال داره اگر کمی غفلت کنید به زودی پولی که توشه راه کردید را از دست بدید. این نکته به ویژه شامل دوستانی میشه که با خانواده میان و نسبت به یک فرد مجرد هزینه های بالاتری دارند.

از طرف دیگر با یک نگاه اجمالی به سایت های فروش کالا قیمت اجناس دستتون می یاد و باید گفت که اینجا همه چی پیدا میشه اما قیمت خورده ریزه های زندگی کمی بالاست و در برخی موارد کیفیت و تنوع اجناسی که شما در ایران داشتید را نداره....مثلا اینجا سرویس های غذاخوری معمولا چهار نفره است و توی فروشگاه های عمومی که قیمت های نسبتا مناسب تری دارند بیشترین جنسی که گیرتون میاد سرویس های سرامیکی و سنگینه .

حالا در این مورد پیشنهاد من به شما اینه که اگر تازه زندگی تون را در ایران تشکیل داید یا به تازگی همه وسایلتون را عوض کردید و یا حتی فکر می کنید اسباب زندگیتون نو به درد بخور هست و از طرفی خیلی تو فکر یک شروع کاملا نو با وسایل کاملا جدید نیستید، داستان « فریت »را حتما مرور کنید. من خودم تازه سه سال از زندگی مشترکم در ایران می گذشت و تمام وسایلم نو بود و خیلی هاش حتی از کارتن بیرون هم نیومده بود به خاطر همین ترجیح دادم سختی های فریت را به جان بخرم و هر آنچه دارم بیارم...البته این شامل تیر و تخته نمی شد چون اونا دیگه واقعا ارزش نداره و گویا مبلمان چوبی ایران خیلی هم به وضعیت آب و هوایی اوکلند سازگار نیست.

اما وسایلی مثل پتو،ملحفه، بالشت، تمام وسایل آشپزخانه ( به ویژه سرویس های قابلمه، تفلون و ..) ، کفش(به ویژه کفش های چرم و مارکدار) ، وسایل تزیینی و فرش ارزش آوردن دارد. در مورد مواد خوراکی هم باید این نکته را بگم که اینجا توی اوکلند مغازه های ایرانی، افغانی ،هندی و عربی هستند و میشه همه چی توشون پیدا کرد:  زعفران، نبات، آجیل ،کشک، رشته آش، سبزی خشک، کنسروهای مختلف و ... که البته نسبت به اون چیزی که شما در ایران تهیه می کنید شاید کمی بالاتر باشد اما در عین حال می تونه کار شما را راحت کنه. من خودم انواع سبزی خشک،نبات ،زرشک ، آجیل و زعفران به اندازه مصرف یک سال و نیم آوردم اما اگر هم نیاورده بودم اینجا به راحتی پیدا می شد. در فروشگاه های اوکلند همه جور مواد خوراکی به غیر از شنبیلیه و تره (قابل توجه علاقه مندان به قورمه سبزی) پیدا می شه اما کلا قیمت سبزیجات و میوه به نسبت بالا هست اما کیفیت هیچ ایرادی نداره...

برای فریت بار از کجا شروع کنیم؟

مهمترین نکته برای «فریت» کردن بارتون بعد از انتخاب وسایلی که قصد بردن آنها را  دارید ، نحوه بسته بندی است. توجه دقیق به این نکته به شما کمک می کنه تا استرس کمتری داشته باشید و ضمانت بارتون را تضمین کنید.خب برای این امر بهترین کار استفاده از کارتن های 5 لایه است که یا از خیابان مولوی و یا از افرادی مثل اسحاق ریکی می تونید تهیه کنید که فکر می کنم بارها تو مطالب مختلف شماره تماس های این افراد و ادرس هاشون آمده است. من خودم آذر ماه سال 91 به دلیل اسباب کشی که داشتم مجبور شدم بارم را تو کارتن های سه لایه اداره پست بسته بندی کنم ، اما بعدا فهمیدم زخامت این کارتن ها خیلی مناسب کار فریت نیست ،به همین دلیل هم زمان ارسال بارها آنها را روی پالت بسته بندی مجدد کردم تا هنگام بارگیری پالت ها با دستگاه لیفتراک جا به جا بشه و آسیبی نبینه.

وقتی از بسته بندی درست حرف می زنم باید توجه شما را به این نکته جلب کنم که از زمان جا به جا کردن بارتون و قرار دادن وسایل در وانت و ...تا زمانی که مراحل کارهای اداری فریت در فرودگاه امام انجام میشه ، چندین بار این بسته ها از روی دست کارکنان و کارگران واحد باربری دست به دست می شه و اگر کمی غفلت کنید احتمال داره حتی بارتون پرتاب بشه و آسیب ببینه ، پس حتما حتما از بسته بندی درست بارتون مطمئن باشید. در این مرحله سعی کنید علاوه بر خرید کارتن های پنج لایه که خیلی محکم هستند، داخل اونها را کیسه هم بذارین تا احیانا خیس نشه.( در ضمن از کارتن های میوه مثل کارتن موز هم استفاده نکنید....یا از کارتن های مواد محترقه و ... استفاده نکنید ...این و از این جهت گفتم که هر کارتنی را دیدید برندارید و توش وسیله جا بدیدن حتما آرم و مشخصات کارتن را چک کنید) در عین حال تمام وسایل شکستنی یا وسایل آسیب پذیر را با سلفون های حباب دارد بسته بندی کنید تا در فشاری که موقع بسته بندی و قرار گرفتن کارتن ها کنار هم پیش میاد کمترین آسیب را ببینند.( دقت داشته باشین که بعد از تحویل بار حداقل طی یک هفته محموله به دستتون میرسه و طبق گفته کارکنان فریت بار، بدترین اتفاق ها در دوبی می تونه بیافته)

نکته مهم دیگر برای بسته بندی بار اینه که ترجیحا از کارتن هایی با ابعاد متوسط استفاده کنید که نهایتا 20 کیلو بار توش جا بشه...این نکته را از این جهت گفتم که وقتی کارتن ها سنگین میشه به راحتی پرتشون می کنن و اصلا هم دلشون نمی سوزه که چه اتفاقی برای بارتون می افته. در عین حال جابه جایی یک کارتن کوچیک تر و جا دادن اون تو ماشین خیلی راحت تره ، چون در نهایت قراره این بار را در فرودگاه اوکلند تحویل بگیرید و جا به جا کنید. ( البته این نکته را هم در پرانتز بگم که خودم یه بار برای بسته بندی به آقای ریکی مراجعه کردم و توضیح دادم که همه وسایلم توی کارتن های شماره 6 و 7 پست بسته بندی شده و می خوام کارتن های محکم تری خریداری کنم و ایشان هم کارتن های بسیار محکمی را معرفی کرد که از بسته بندی چوبی هم ایمن تر بود و حداکثر تا 100 کیلو بار را پوشش میداد و بعد از بسته بندی با گونی و سلفون پیچیده میشد ...اما قیمت هر کدومش اون موقع 35 هزار تومن بود که یه جوری خیلی گرون در میآمد.)

همچنین ترجیحا ابعاد کارتن هاتون خیلی با هم تفاوت نداشته باشه تا بعدا اگر تصمیم به پالت بندی بار گرفتید به مشکل نخورید. این نکته را هم در نظر داشته باشید که همیشه برای فریت بار طول، عرض و ارتفاع کارتن ها را در هم ضرب کنید و عدد به دست آمده را تقسیم بر 6000 کنید . عددی که به دست میاد وزن مناسب برای کارتن را نشون می ده و به هیچ وجه نباید وزن کارتن از این عدد کمتر باشه چون در این صورت بارتون حجمی حساب میشه و براتون گرون تر در میاد.( برای من البته این کار را نکردن اما در نهایت ابعاد هر سه پالت را شامل طول و عرض و ارتفاع تحویل مسوول امارات دادم ، به همین خاطر شما نهایت توجه را بکنید که بعدا در این مورد بی خود به مشکل برنخورین) توصیه من به شما اینه که اگر وزن بارتون زیاده و تعداد جعبه ها هم زیاد شده روی یک پالت بسته بندی کنید. معمولا هزینه یک پالت پلاستیکی ( نیوزیلند و استرالیا برای پالت های چوبی باید مجوز بدن که به دردسرش نمی ارزه) در ابعاد  120×120 حدود 80 هزار تومن هست و حدود 16 تا کارتن متوسط را پوشش میده اما به صرف این هزینه نهایتا خیال شما راحته که بار دست به دست پرتاب نمیشه و فقط دستگاه می تونه اون و جابه جا کنه.

بارهای بسته بندی شده را چه کنیم و کجا ببریم؟

مرحله بسته بندی که تمام میشه و خیالتون از همه بارها راحت شده باید به این فکر بیافتید که برای بردن بار به بخش باربری و گمرک فرودگاه امام هماهنگ کنید. من خودم ترجیح دادم از قبل با یکی از مسولان «پرشین کارگو » که با باربری پروازهای امارات همکاری می کنه هماهنگ کنم و ازش مشاوره بگیرم. این افراد از قبل برای شما نوبت می گیرن و فرم ها را پر می کنن و اگر مشکلی بود براتون حل می کنن، اما این به این معنا نیست که خودتون نمی تونید این مراحل را انجام بدید.

شما به راحتی می تونید  یه هفته قبل از پرواز به سمت اوکلند بارتون را به فرودگاه ببرید و همون جا شخصا تمام مراحل را که خیلی ساده هست انجام بدید. بخش گمرک و باربری شبیه بانک با باجه هایی هست که به یکی از اونها مراجعه می کنید و فرم های مربوط را تحویل گرفته و مشخصات فردی را پر می کنید و در کنارش محتویات بار را هم خیلی کلی اعلام می کنید. برای انجام سریع و راحت تر این بخش حتما حتما با خودتون اصل پاسپورت و کپی آن را همراه با یه نسخه از بلیت همراه داشته باشید که بابت گرفتن یک کپی در به در نشین.

همچنین توجه داشته باشید که ارسال «فرش دستی» توی بار فریت ممنوعه ، اما خودم وقتی با دفتر امارات تماس گرفتم و گفتم فرش می خوام ببرم گفت مشکلی نداره شما 50 هزار تومن بدید ما رد می کنیم، اما مسوول پرشین کارگو برای رد کردن فرش و همچنین باز نشدن کارتن ها ازم 30 هزار تومن گرفت.

همین جا باید این نکته را بگم که معمولا وقتی کارهای اداری انجام و فرم های مربوط پر و امضا میشه شما به قسمت حراست فرستاده می شید و اونجا ازتون مقصد و زمان سفر و سوالاتی از این دست پرسیده میشه و بعدش مسوول حراست و چک کردن بارتون اعلام میشه که زیر برگه اسمش نوشته می شه. این فرد معمولا چک نهایی بار را انجام میده و اگر آدم بد قلقی باشه حتما چند تا از کارتن ها را باز می کنه...باز هم طبق گفته کارمندهای بخش فریت فردی به اسم «ق» هست که حتما حتما چند تا کارتن و باز میکنه و خوشبختانه در مورد بار خودم با وجود اینکه اسم این آقا اومده بود اما کارمند پرشین کارگو برام این فرد را تغییر داد و به جاش آقایی اومد که وقتی لیست کالاهای من ودید و از محتویات یکی دو تا کارتن سوال پرسید خیلی راحت رفت و چیزی نخواست.

مرحله بعدی «باسکول کشی بار» هست. به این ترتیب که اگر تعداد کارتن ها کم باشه به ترتیب آنها را وزن می کنند و اگر مثل ما زیاد باشه همه بار با وانت میره روی باسکول  و بعد وانت خالی مجدد روی باسکول میره و وزن نهایی در می آید. در این مرحله به شما رسید مربوط به باسکول کشی داده میشه و نوبت می گیرید و می تونید بارتون را برای رد شدن از زیر دستگاه ایکس ری بفرستید.

دقت داشته باشید که ارسال هر نوع مایعاتی شامل لاک ، اکسیدان، عطر، رنگ مو،اسپری، عرقیات و ...  در فریت ممنوعه. (حتی خودم دیدم بار خانومی را فقط به دلیل داشتن افشانه زغفران باز کردن. در ضمن اگر وسایل بازی کودک دلبندتون را می فرستید و یا وسایلی مثل کنترل و ... دارید حتما قبل از بسته بندی باطری آن را خارج کنید.)

 بعد از اینکه ایکس ری بار تمام شد و مشکلی نبود اگر دوست داشتید و لازم بود می تونید بار را پالت بندی کنید و در غیر این صورت تا اونجایی که متوجه شدم تمام کارتن ها طبق مقررات فریت باید دانه به دانه گونی کشی بشن و بابت هر گونی 8 هزار تومان ناقابل گرفته میشه... ( از من به شما نصیحت که حتما به مقدار لازم پول نقد با خودتون ببرید که برای گرفتن پول هم باز به مشکل بر نخورین).

مرحله نهایی هم تایید فاکتور بار و وزن و ... و پرداخت پول هست.

هزینه هایی نهایی فریت در ایران:

قانون فریت اینه که هر چه بار شما بیشتر بشه هزینه اون کمتر میشه ...این نکته از این جهت اهمیت داره که بار زیر 100 کیلو هزینه بالایی داره و به اعتقاد من ارزش ارسال نداره اما بالای 100 کیلو تا 250 کیلو حدود 3 دلار و 90 سنت و از 250 کیلو به بالا 3 دلار و 50 سنت هست.

برای هزینه های مربوط به حراست و باسکول کشی و  کلیه کارهای اداری هم معمولا از 70 تا 100 هزار تومن هزینه را حساب کنید. کارگران بخش فریت بار همه کارمندهای حقوق بگیر هستن ، اما طبق قانون های نانوشته ایران اگر می خواین کارتون خوب و درست انجام بشه وطرف دل بسوزونه معمولا یه حق الزحمه ای برای این بخش درنظر بگیرین( چیزی حدود 5 تا 10 هزار تومان فکر کنم برای تضمین سلامت بارتون کافی باشه) اما حتی اگر این پول را پرداخت هم نکنید کارتون انجام میشه فقط اگر تو ساعت شلوغی باشه امکان داره کارمندان خیلی دل به کار ندن.

هزینه پالت و تسمه کشی و سلفون کشی هم حدود 80 هزار تومن هست و حتما اگر وسیله شکستنی دارید در آخرین مرحله از مسوول کارگوی امارات برچسب شکستنی را بگیرید و روی بارتون بچسبونید...

فقط برای حسن ختام این بخش اضافه کنم که حتما لیست کاملی از وسایل داخل کارتن ها داشته باشید که هم در ایران و هم در نیوزیلند به دردتون می خوره و حدقل به شما کمک می کنه تا بدونید توی هر کارتن چی دارین و هر وسیله را توی کدام کارتن جاسازی کردین. من خودم برای کارتن ها لیبل های عدد تهیه کرده بودم و می دونستم که مثلا کارتن شماره «1» حاوی چه وسایلی هست. همچنین اسم ، آدرس و شماره تلفن فرد تحویل گیرنده بار در نیوزیلند را هم داشته باشید که باز من به صورت برچسب روی تمام کارتن ها چسبونده بودم.

آخرین کارهای فریت :

تحویل نهایی بار در ایران که انجام شد می تونید با خیال راحت چند شبی را بخوابید و در کنارش به بستن چمدان فکر کنید.

بعد از رسیدن به اوکلند هم به همون شماره تلفنی که توی بارنامه اعلام کردید زنگ می زنن و باید توی ساعت های اداری به اونجا مراجعه کنید. کارهای اوکلند در صورت شفاف سازی خیلی راحت هست...من خودمم تا قبل از رسیدن بارهام خیلی اضطراب داشتم و همش نگران باز شدن کارتن ها و یا گیر دادن به فرش و ... بودم. اما خدا را شکر این اتفاق نیافتاد و حتی یک کارتن هم باز نشد. نکته مهم موقع ترخیص بار در اوکلند ارزش گذاری بار هست. بار ما حدود 700 کیلو بود و برای سه نفر بود که با بلیت من فرستاده بودیم...هر کسی هم به صورت مجزا بسته بندی بار را انجام داده بود و من فقط تحویل گرفته بودم و نکات ایمنی را اعلام کرده بودم که همه دوستان هم رعایت کرده بودن...نکته جالب اینجا بود که قبل از تحویل همسرم به گمرک اعلام کرده بود که این بار برای 3 نفر هست و اونها هم گفته بودن چون بسته بندی را شما انجام ندادین پس باید سه تا فرم مجزا پر بشه و هر کسی اطلاعات بار خودش را بنویسه...ما این کار را کردیم که احیانا اگر مشکلی بود هر کس مسوول بار خودش باشه...اما جالب زمانی بود که دوستان با هم به گمرک رفتن و سه تا فرم را ارائه کردن اما اونجا برعکس فقط فرم یک نفر را خواستن.

در این مرحله مهمترین نکته ارزش گذاری کالای شماست...حتما صادق باشید و هر آنچه در بسته ها دارید اعلام کنید اما برای ارزش گذاری یک رقم نسبی بزنید و اگر پرسیدن که کل بسته های شما چقدر می ارزد و یا همه وسایل نو هستن بگید که اینها وسایل زندگی ام در ایران بوده و استفاده شده است...اگر بدانند که وسایل نو هست حتما گمرکی بالایی به بار شما می بنند...از ما بابت 700 کیلو فقط 50 دلار نیوزیلند گرفتن.

این نکته را هم فراموش نکنم که در ایران مبلغ بارنامه شما همراه با 6 درصد مالیاتی که ایران می گیرد به دلار آمریکا محاسبه می شود و در اوکلند به دلار نیوزیلند از شما پول دریافت می شود.. .هزینه بار ما حدود 2600 دلار آمریکا بود که در اینجا حدود 3400 دلار پرداخت کردیم و 50  دلار هم برای گمرک دادیم... اما حتی یک کارتن هم باز نشد . این نکته را فراموش نکنید که همه چیز درباره فریت بار نسبی هست و برای هر کس می تونه اتفاق متفاوتی بیافته ، اما اگر لیست دقیقی از اون داشته باشید و در نیوزیلندهنگام ترخیص بارارائه کنید به هیچ مشکلی بر نخواهید خورد...حتما هم قبل از آمدن سایت اداره گمرک نیوزیلند را بخوانید تا لیست وسایل ممنوعه را بدانید...

برای همتون سفری خوش آرزو دارم و فکر می کنم در صورت فریت کردن بار از این کار پشیمون نخواهید شد...البته معمولا وقتی می رسید خیلی داغ هستید و فکر می کنید همه چیز را میشه خرید اما حتما مطالعه بیشتری در این مورد داشته باشید.

ایمنی در رانندگی

برای ما ایرانیان که از خیابون‌های شلوغ و در هم و برهم شهرمون پا به اینجا میذاریم، رانندگی تو اوکلند خیلی ساده است و بیشتر حکم تفریح داره. به خصوص تو روزهای اول این تفاوت خیلی نمود داره. به مرور، فضا براتون عادی میشه و کم کم چشمتون میفته به راننده‌های بی‌دقت و بی‌فرهنگ. اینجا هم همه جور راننده‌ای پیدا میشه. اهل گاز دادن، اهل چراغ قرمز رد کردن، اهل تو پیاده رو رفتن(اقلا این یکی رو تو ایران نداشتیم!) لایی کشیدن و .... اما فرقش با ایران اینه که تو ایران فقط کافیه دستتونو دراز کنین تا یه دونه از این راننده‌ها پیدا کنین. اما اینجا چند ماه طول می‌کشه تا یکی دوتاش به تورتون بیفته. 

رانندگی در اینجا با آرامش فوق العاده‌ای همراهه. در کنار احترام رانندگان وسایط نقلیه به قانون، نکته دیگری که به نظر میرسه اینه که هیچ کس قصد مسابقه دادن با دیگری رو نداره. هر کس سرش به رانندگی خودش و البته -در اغلب موارد- رعایت قانون گرمه. البته در سالهای اخیر با مدرن شدن الگوی زندگی، افزایش تعداد خودروها، افزایش نرخ ورود مهاجران از کشورهای مختلف و ... تعداد تصادفات و میزان مرگ و میر ناشی از اون هم بالا رفته. البته این میزان به هیچ وجه با ایران قابل مقایسه نیست. مثلا در سال 1975 حدود 130 نفر در تصادفات رانندگی در نیوزیلند کشته شدند که این آمار در سال گذشته به بیش از 400 نفر رسید. 

در بیشتر خیابانهای شهر، حداکثر سرعت مجاز 50 کیلومتر در ساعت و در بزرگراه‌ها 100 کیلومتر در ساعته. در ساعات آغازی و پایانی مدارس هم سرعت مجاز در خیابانهای منتهی به مدرسه 40 کیلومتر در ساعت میشه که معمولا پلیس نظارت دقیقی هم روش داره و با رانندگان متخلف برخورد می‌کنه. منتهای مطلب، به طور متعارف پلیس نیوزیلند تا 10 کیلومتر تخطی از سرعت مجاز هم به رانندگان تخفیف میده. یعنی در عمل خیلی از خودروها در بزرگراه با سرعت 105-110 کیلومتر در ساعت و در خیابانهای سطح شهر با سرعت 55-60 کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنن. من خودم که معمولا با سرعت حدود 100 کیلومتر در ساعت رانندگی می‌کنم، شاهد سبقت اغلب ماشین‌ها از کنار خودم هستم. البته تخفیف پلیس در واقع یه توافق نانوشته است. یعنی ممکنه که شما فقط 2-3 کیلومتر از سرعت مجاز تخطی کنید، اما پلیس براتون تخلف ثبت کنه. حتی دوست بداقبالی داشتم که در یک مسیر کوتاه داخل شهری، در بازه زمانی 1-2 ساعت، 2 بار در مسیر رفت و برگشت توسط یک دوربین سیار نصب شده در خودروی ون پلیس که کنار خیابون توفق کرده بود جریمه شد؛ اونهم به خاطر 4 کیلومتر اضافه سرعت! حتی ممکنه یه روز به یه پلیس عصبانی برخورد کنید که دنبال مچگیریه! 

برای کاهش تخلفات و بهبود آمار تصادفات پلیس تصمیم گرفته که در ماه‌های دسامبر و ژانویه با اضافه سرعت بالای 4 کیلومتر برخورد کنه. یعنی رانندگان باید مواظب باشن که سرعتشون رو بیشتر از این افزایش ندن که ممکنه گیر بیفتن. میزان جریمه هم با توجه به سرعت مجاز و میزان اضافه سرعت متفاوته. 

برای دوستانی هم که عیالوارن و فرزند خردسال دارن و احتمالا به زودی میان نیوزیلند، این نکته رو اضافه کنم که طبق قوانین جدید، استفاده از صندلی مخصوص کودک برای کودکان زیر 7 سال الزامیه. بنابراین، یکی از مواردی که نباید فراموش کنید، خرید صندلی محافظ کودکه. 

کاریابی به کمک لینکدین - قسمت دوم

در باب کاریابی و تکنیک ها و باید ها و نباید های آن مطلب فراوان است که امیدوارم بتونیم در طول زمان و به مرور جنبه های متفاوت آنرا پوشش بدیم. از یک زاویه می توان توانایی های مورد نیاز جهت یافتن هر چه سریعتر یک شغل مناسب را بصورت ذیل دسته بندی کرد:

·         خودشناسی، شناخت علاقمندی ها و توانایی های خود

·         شناخت فرهنگ و عادات جامعه هدف (مردم نیوزلند)

·         روش های تقویت ارتباطات انسانی

·         تکنیک های متنوع جستجو و یافتن موقعیت های شغلی

·         تکنیک های نوشتاری و تسلط به گرامر زبان انگلیسی

·         تکنیک های گفتاری و توانایی روان، شمرده و واضح صحبت کردن به زبان انگلیسی

·         تکنیک های رفتاری و زبان بدن

·         توانایی ارائه ویژگی ها و توانمندی های خود، یافتن و ساختن مثال های مرتبط

·         عادات زمان بندی و تنظیم و تقسیم وقت

·         تقویت صفات استحکام بخش ذهنی، روانی و شخصیتی

با امید به اینکه قسمت اول کاریابی به کمک لینکدین مفید بوده باشه، قسمت دوم را خدمت دوستان عرضه می کنم.

بهترین و سریعترین راه برای مرتبط شدن با افراد جدید

علاوه بر راه های مرسوم و مستقیم، یک راه کوتاه برای یافتن افراد استفاده از میانبر گروه است بدین معنی که از طریق گروه هایی که خود یا مرتبطین شما در آنها عضو هستید، دیگر افراد و متخصصین عضو آن گروهها را پیدا کرده و برای آنها درخواست ارتباط بفرستید. هم چنین می توانید بخواهید که بصورت اتوماتیک یک درخواست ارتباط از طرف شما برای کلیه اعضای گروه فرستاده شود. البته غیر فعال بودن دریافت این قبیل درخواست ها توسط دیگران و احتمال اسپم تشخیص داده شدن را از نظر دور ندارید

با چه کسی در لینکدین مرتبط شویم (یا نشویم)

اگر چه می توان داشتن ارتباطات را یکی از زیر بناهای اصلی لینکدین به حساب آورد، ولی کیفیت ارتباط هم مهم است. بطور مثال خیلی خوب است اگر بتوانیم با سرشاخه هایی در رشته خود مرتبط شویم که دارای تعداد زیادی ارتباط هستند تا از این طریق توسط تعداد زیادی از افراد شناسایی شویم. یک توصیه عمومی این است که با افراد در هر سطحی مرتبط شوید چون وضعیت افراد دائم در حال تغییر است و ممکن است روزی برای شما ارزشمند شوند. از ارتباط با رقبای خود پرهیز کنید مگر اینکه مطمئن شوید آنها به مجموعه غنی تری از افراد ارتباط دارند

آداب برقراری ارتباط

مرتبط شدن با کسانی که شما را نمی شناسند گاهی اوقات بسیار ظریف است. اگر بی محابا درخواست برای افراد ناشناس بفرستید و توسط آنها به عنوان اسپم گزارش شوید؛ این منجر به محروم شدن شما از ارسال درخواست ارتباط و گرفتاری های بعدی خواهد شد.

بهترین راه برای این کار نه یک اقدام انقلابی و بلکه ایجاد علاقه و میل در طرف مقابل است. بطور مثال می توانید اول پروفایل طرف را بخوانید و برخی اشتراکات و علاقمندی های مشابه را بیابید و آنها را در پیغامی که برای وی می نویسید بگنجانید. در این صورت بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد این است که ارتباط شما پذیرفته نشود ولی قطعا اسپم نخواهید شد

چگونه ارتباطات را دسته بندی کنید و ایمیل های گروهی بفرستید

می توان از قابلیت برچسب زنی افراد (tag people) استفاده کرده و آنها را بر اساس مهارت، موقعیت و ... دسته بندی کرد به نحوی که فقط خودتان از این موضوع اطلاع داشته باشید. به تبع می توان برای حداکثر 50 نفر از افراد گروههای دسته بندی شده ایمیل گروهی فرستاد

اعلان تغییر وضعیت؛ چقدر و چگونه

تغییر وضعیت و اعلان آن یک روش بسیار خوب برای پیشرفت کاری است. از روش های زیر می توانید برای اینکار استفاده کنید:

·         به اشتراک گذاردن مطالب ارزشمند آموزشی، الهام بخش یا سرگرم کننده با خوانندگان خود. سعی کنید از مطالب متنوع مرتبط با صنعت و رشته کاری خود و غیر آن استفاده کنید

·         اگر در رخدادی، کنفرانسی و ... شرکت می کنید آنرا با دیگران به اشتراک بگذارید و آنها را مطلع کنید، شاید آنها هم آنجا حضور داشته باشند

·         قانون 20/80 را فراموش نکنید. 80 درصد از آنچه گفته شد را فقط برای مرتبطین خود نگه دارید و بقیه را بصورت عمومی اعلان کنید

چگونه بفهمیم دیگران راجع به یک شرکت خاص چه می گویند

یکی دیگر از امکانات ولی مهجور مانده لینکدین، سیگنال (Linkedin Signal) نام دارد. از این ابزار می توان برای جستجو در میان وضعیت هایی که تغییر کرده اند بهره جست. شما می توان یک شرکت، یک فیلد، یک موقعیت مکانی یا تلفیقی از همه اینها را بعنوان دامنه جستجو قرار دهید و متوجه شوید دیگران (تا 3 سطح دورتر از مرتبطین شما) راجع به این موارد چه می گویند. احتمالا آنچه بدست خواهید آورد جدیدتر و بروزتر از اطلاعات پروفایل ایشان خواهد بود

روشهای تبلیغ موقعیتهای شغلی در لینکدین

تبلیغ برای یک شغل می تواند با پرداخت هزینه و با هدف گذاری افراد خاصی (که دارای مهارت های خاصی هستند یا در موقعیت جغرافیایی خاصی زندگی می کنند) صورت پذیرد یا بصورت رایگان و از طریق اعلان تغییر وضعیت یا اعلان در گروه های مربوطه صورت پذیرد. راه دیگر نیز استفاده از نرم افزار SlideShare (که توضیح آن قبلا امده است) و به اشتراک گذاری مطالب تبلیغی می باشد. اگر دنبال کار هستید گوش به زنگ باشید تا از طرق فوق الذکر از موقعیت شغلی جدید با خبر شوید

چگونه از بخش رخدادها در لینکدین استفاده کنیم

بخش رخدادها نیز یکی دیگر از بخش مهجور لینکدین است. همه ما و دیگر افرادی که می توانند ما را در یافتن شغل کمک کنند(از قبیل سازمان دهندگان، سخنرانان، رکروترها و دیگر متخصصین) در رخدادها حاضر می شوند و لذا می توانیم با جستجو و گذاشتن قرار قبلی از نعمت حضور این افراد بهره مند شویم. می توان در این قبیل رخدادها اعلام حضور کرد، دیگر مرتبطین را با خبر کرد یا از حضور دیگران در آن با خبر شد

کاریابی به کمک لینکدین - قسمت اول

این روزها همه چیز تحت تاثیر تکنولوژی و اینترنت تغییر کرده است. یکی از این حوزه ها، شبکه های اجتماعی و مناسبات کاریابی است که نقش ارتباطات انسانی را بسیار پر رنگتر از گذشته کرده است. لینکدین را بعنوان شبکه اجتماعی تخصصی کاریابی و ارتباطات شغلی، همگی کم و بیش می شناسیم و احیانا در آن پروفایل هم داریم. با توجه به اهمیت و میزان کارایی لینکدین در کاریابی در عصر جدید مناسب دیدم خلاصه ای از کتاب کاریابی به کمک لینکدین را خدمت دوستان عرضه کنم. لازم به ذکر است این کتاب برای رکروترها نوشته شده است ولی اکثر نکات آن برای جویندگان کار نیز مفید است. با توجه به حجم مطلب، آنرا در 2 قسمت می آورم. اینک به قسمت اول توجه فرمایید:

نکات اساسی مرتبط با پروفایل

تصویر: از تصویر حتما استفاده کنید چرا که احتمال جستجو شدن و دیده شدن توسط دیگران را بشدت افزایش می دهد. ناگفته پیداست که لازم است از تصاویر حرفه ای و نه تصاویر غیر رسمی و در حال گشت و گذار استفاده کنید

عنوان: از آنجایی که عنوان (کنار نام و تصویر) در نتیجه جستجو ظاهر می شود باید اهتمام کافی به آن داشته باشید. عنوان باید به وضوح نشان دهد شما چه کاری را و در کجا انجام می دهید

خلاصه: در 2-3 پاراگراف شرح دهید چه کار پر اهمیتی در چه صنعتی انجام داده اید یا واجد چه ویژگی مهمی در آن صنعت هستید و قادر به انجام آن در آینده خواهید بود

کلمات کلیدی: اگر مایل هستید براحتی از طریق جستجو پیدا شوید حتما از کلمات کلیدی استفاده کنید

چگونه رتبه بهتری در نتایج جستجو بدست آورید

الگوریتم جستجو در لینکدین شبیه الگوریتم جستجوی گوگل در 10 سال پیش است به این معنی که پروفایل هر کس کلمات کلیدی بیشتری مرتبط با عبارت مورد جستجو داشته و پروفایل وی توسط تعداد افراد بیشتری دیده شده باشد، در جستجو هم رتبه بالاتری داشته و احتمالا در همان صفحه اول نتیجه جستجو دیده می شود. سعی کنید در عنوان و خلاصه پروفایل خود از صنعت، موقعیت جغرافیایی، نام شرکت و هر اطلاعات تفصیلی دیگری که به یافت شدن شما کمک می کند، استفاده کنید

نرم افزارهای کاربردی مبتنی بر لینکدین

همانند فیسبوک و توییتر لینکدین هم دارای تعداد محدودی (15 عدد) نرم افزار کاربردی است که می تواند در ارتقای پروفایل شما و نیز توسط رکروترها مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا به اختصار به معرفی برخی از آنها می پردازیم:

SlideShare: با استفاده از آن می توان اسلایدهای پاورپوینت را به سایت فرستاده و با دیگران به اشتراک گذاشت

Amazon Reading List: کتاب هایی که خوانده یا در حال خواندشان هستید را لیست می کند

Google Docs: اجازه می دهد هر مستندی را از طریق آن به پروفایل خود بفرستید تا توسط دیگران قابل مشاهده باشد

حفظ حریم شخصی و پیکربندی های دیگر

شاید مایل نباشید هر فعالیتی که انجام می دهد به اطلاع دیگران رسانیده شده یا قابل مشاهده باشد. از طریق بخش تنظیمات (Settings) موارد زیر قابل تنظیم است:

اطلاع رسانی فعالیت: اگر تصمیم دارید تغییرات زیادی در پروفایل خود بدهید و نمی خواهید همگان پی در پی شاهد این تغییرات باشند، کافی است بخش اطلاع رسانی (Broadcast) فعالیت را غیر فعال کنید

بازدیدکنندگان پروفایل: می توانید مشخص کنید که در صورت مشاهده پروفایل دیگران شناسایی نشوید. این مورد بخصوص برای رکروترها کاربرد دارد

پنهان سازی مرتبطین: می توانید لیست دوستان و مرتبطین (Connection) با خود را از دید غریبه ها پنهان کنید

تنظیمات ایمیل: اگر می خواهید فقط ایمیل های اعلان (Notification) خاص، مربوط به گروه های خاص و در بازه های زمانی خاصی را دریافت کنید، سری به این بخش بزنید

تنظیمات توییتر: اگر توییتر خود را به لینکدین متصل کرده اید و خواهان تنظیمات دقیقتری در این رابطه هستید دست شما باز است

توصیه نامه ها - بایدها و نبایدها

توصیه نامه هایی (Recommendations) که دیگران برای شما می نویسند یکی از کلیدهای موفقیت است. سعی کنید از همسر خود یا کسی که کارش وابسته به شماست (مثل دانشجو یا کارآموز) توصیه نامه نگیرید و بصورت پشت به پشت (شما برای دیگری و دیگری برای شما) توصیه نشوید و در عوض تلاش کنید از همکاران حرفه ای و تخصصی و بخصوص مدیران خود توصیه بگیرید یا تایید (Endorsement) شوید. برای هر محل کار یک توصیه نامه و حداکثر 5-10 توصیه نامه دریافت کنید. سعی کنید آنهایی که ابتدا در معرض دید هستند از کیفیت بهتری برخوردار باشند

ادامه دارد ...

پی نوست 1: ویزای JSV حسین2 عزیز هم بعد از مدت ها صبر و انتظار آمد. مبارکشون باشه

پی نوشت 2: زهرا خانم هم ویزای JSV گرفتند. به ایشون هم تبریک میگیم و آرزوی موفقیت داریم

گزارش عملکرد نه ماهه اول!

با احتساب امروز، نه ماه از ورود من به نیوزیلند می‌گذره. در این چند ماه خاطرات تجربیات و دریافت‌های جدید و گاه متناقضی داشتم. به طور کلی، این چند ماه خیلی سخت و پر فراز و نشیب بود. سخت و پرفراز و نشیب؛ اما نه بد. مهاجرت ذاتا به دلیل حجم تغییراتی که در تمامی ارکان زندگی ایجاد می کنه، از اقلیم و آب و هوا گرفته تا خوراک، پوشاک، زبان، نحوه ارتباط با سایر افراد جامعه، زبان جدید، از بین رفتن تمامی آنچه که به شما حس نوستالژی میده، چالش تطابق افراد خانواده با محیط و نقش جدید و حتی نحوه فکر کردن فرایندی پیچیده و چند وجهی است. 

به خصوص در روزهای اول که قیافه‌ام بیشتر به تازه واردها می‌خورد، هر کسی که می فهمید با چه شرایطی اومدم اینجا، فقط می‌گفت: «What a brave move!» اولش چون گرم بودم، نمی‌فهمیدم اینا چرا اینقدر تعجب می‌کنن. اما کم کم که مشکلات از راه رسیدن، و بعد از مدتی که آرامشی نسبی حاکم شد و تونستم مقداری بایستم، نفسی تازه کنم و به پشت سرم نگاه کنم، فهمیدم که آدمی زاد چه موجود عجیبیه! و تازه به حرف این افراد پی بردم. 

هر وقت که به این چند ماه اخیر که در واقع شروعش از آبان-آذر پارسال بوده، نگاه می کنم، بی برو برگرد این سوال به ذهنم می‌رسه که آیا حاضرم یک بار دیگه چنین حرکتی رو با این همه انرژی که از آدم می‌گیره تحمل کنم؟ 

خوشبختانه بعد از چند ماه، دیگه تا حدود زیادی از استرس‌ها و مشکلات اولیه کم شده و کارها کمی رو روال افتاده. بیشتر ناشناخته‌ها کشف شده‌اند و نقاط مبهم و تاریک کمتری باقی مونده. الآن دیگه حداقل اطلاعات لازم رو برای گذراندن زندگی مطابق انتظار خودمون و الزامات اینجا داریم. کم کم می‌تونم نفس راحتی بکشم. 

این چند ماه پر بود از روزهایی که چند جور احساس مختلف در عرض چند ساعت به سراغم میومد. روزهایی که با یه اتفاق یا خبر خوب، خوشحال خوشحال و با یه حادثه یا خبر بد، عمیقا ناراحت و افسرده می‌شدم. و این حالات با توجه به اینکه تکیه‌گاه خانواده‌ام هم بودم گاهی اوقات شرایط سختی رو برام ایجاد می‌کرد. 

البته همه اینها بستگی به روحیات و شخصیت هر کس داره و برای هر کسی می‌تونه تجربه کاملا متفاوتی باشه. اما اگه شما هم از اون دسته افرادی هستین که دلتنگی و غربت می‌تونه روحیه‌تون رو به هم بریزه، منتظر تجربه مشابه با اون چیزی که من تجربه کردم باشید. 

از زاویه‌ای دیگر، مهاجرت، تجربه نابیه که هر کسی به دستش نمیاره. تجربه زندگی در کشوری جدید، با آدم‌هایی رنگارنگ و فرهنگی رنگارنگ‌تر خیلی منحصر بفرده و چیزهایی که از این بابت یاد گرفتم رو خیلی باارزش و جالب می‌دونم و می‌تونم بگم که جهان‌بینی من و نحوه نگاهم به انسان‌ها و زندگی رو تغیر داده. 

در پایان، باید بگم منتظر روزهای سخت باشین؛ روزهایی که بی‌شک پایانی هم دارن.