سقف پیشرفت در سرزمین جدید

*** من فکر می کنم این نوشته برای یه سری از دوستان باعث سو تفاهم شده، هدف این نبوده که کسی ناامید بشه و یا کنار بکشه. هدف این بوده که یه سری واقعیت ها نشون داده بشه. مهاجرت فقط پر کردن یه سری مدرک و فرستادن اونا نیست. مهاجرت بلیط گرفتن و رفتن به کشور مقصد نیست. پله های بعدی هم بد نیست دیده بشن. شاید هم این روزها بیشتر به امید نیازه تا واقعیت های اینچنینی...تا 3-2 هفته ای حداقل نیستم و دارم میرم مسافرت و یه آب و هوایی عوض کنم. تا بعد...***

بعد از یکی و نصفی شوک به وبلاگ، بهتره برم سراغ یه موضوعی که شاید یه مقدار بحث راجع بهش بد نباشه و اون هم اینه که تا چقدر میشه تو سرزمین جدید پیشرفت کرد یا به عبارت دیگه سقف پیشرفت تو سرزمین جدید چقدره. 

به هر حال بحث اینجاست که چقدر فکر می کنید تو مملکت جدید به اندازه مملکت قدیم پیشرفت کنید. تقریبا همه اونایی که از راههای قانونی و یا مهاجرت کاری مهاجرت می کنن، یه جورایی تو مملکت خودشون و تو محل کار خودشون کاره ای بودن. مثلا تو ایران بعد چهار یا پنج سال خیلی سخت نیست مدیر یه قسمت شدن و یا چند نفر رو زیر دست داشتن. ولی سوال اینه که چقدر فکر می کنید این قضیه هم تو سرزمین جدید ادامه پیدا کنه. یعنی مثلا اگه الان یه مهندس ارشد تو شرکت خودتون هستید، چقدر امکانش هست که تو مملکت جدید هم یه کاری با این شرایط پیدا کنید؟ اصلا چقدر براتون مهمه که همچین کاری پیدا کنید؟ چقدر فکر می کنید که تو مملکت جدید هم تو کارا، ارشد بودن، مدیر بودن و غیره اهمیت داره؟ 

این پست دوستمون رو تو کانادا بخونین راجع به اینکه چقدر تو کانادا و تو یه شرکت مشخص و در پست های ارشد غیر کانادایی هست؟ من راجع به سوئد که خودم اینجا زندگی می کنم حرفی ندارم. چون شرایط بدتر از کانادا نباشه بهتر نیست.. و راجع به نیوزلند هم ترجیح میدم نظر شخصی ننویسم و آخر این پست راجع بهش بخونین. اما اگه شیوه انتخاب اروپایی ها برای مهاجرت به نیوزلند رو مثلا با سیستم مهاجرتی خودتون مقایسه کنید، متوجه میشید که سیاست ها بسته به ملیت و نژاد شما متاسفانه تفاوت کنه.. اینو می خوام بگم که ملیت متاسفانه در میزان پیشرفت شما هم نقش بازی می کنه..فکر می کنید چقدر براش خودتون رو آماده کردید؟!! این اوضاع متاسفانه بدتر و بدتر خواهد شد اگه بلد نباشید که در محیط جدید خودتون رو وفق بدید. سطح زبانتون و میزان دانشتون هم از علم روز می تونه رو این قضیه تاثیر بسزایی بزاره.

فرض کنید که مثلا 15 سال تو مملکت جدید کار کردید، چقدر فکر می کنید که به اندازه سابقه کارتون و دانشتون به بازی گرفته میشید؟ فکر می کنید که به رده های مدیریتی رسیدن همونقدر آسونه که به رده های کارشناسی ارشد رسیدن؟ 

معمولا یه مشکلی که تو ایران هست اینه که از یه مقطعی سطح پیشرفت شما محدود میشه و دیگه الزاما کیفیت و کمیت کار شما تعیین کننده میزان پیشرفت شما نخواهد بود (اینم البته نظر شخصیه تا حدودی). فکر می کنید توی مملکت جدید این قضیه تموم میشه و هر چقدر که دلتون بخواد پیشرفت می کنید و دیگه محدودیتی ندارید؟ همونطور که گفتم فکر می کنید اگه شرایطشو داشته باشین می تونین تنها با اتکا به دانشتون به مشاغل مدیریتی برسین و جزو سیاست گزارای یه مجموعه باشین؟

یه سوال دیگه اینکه چقدر انعطاف پذیرید؟ شمایی که فرد ارشدی بودید در شرکت خودتون، چقدر حاضرید در مملکت جدید کار یه کارشناس معمولی رو انجام بدید؟! یا اصلا حاضرید چند وقت یه کار کاملا غیر تخصصی انجام بدید؟ از اون اگه جلوتر بریم چقدر محیط جدیدتون رو میشناسید و خودتون رو آماده کردید براش؟ دانشی که الان دارید چقدر به درد سرزمین جدید می خوره؟ چقدر نیاز به آپدیت شدن دارید؟ اگه دارید چطوری؟ 

آیا همینکه رزومه بفرستید و جواب نه بگیرید نشون میده که شما فعالید و دارید تلاش می کنید محیط جدید رو بشناسید؟! 

یه مشکلی که تا به حال دوستان زیادی هم دیدند و تجربش کردند اینه که شما از ایران برای یه شرکت توی نیوزلند رزومه میفرستید و جالب اینجاست که حتی جواب رد هم به شما نمی دن، و غم انگیز ترش هم اینه که حتی اگه دوباره بپرسین، باز هم به احتمال زیاد بهتون جواب نمیدن، اشکال کار به نظرتون کجاست؟ اشکال ممکنه به تعداد رزومه شما برگرده یا اشکال جای دیگه است؟ پس چرا بعضی ها پیشنهاد کاری می گیرن؟! حتما اینو قبول دارید که آشنا و پارتی نقش چندانی رو اینجا بازی نمی کنه!

بد نیست هم یه نگاهی هم به این مقاله سازمان مهاجرت نیوزلند بندازید که مستقیما اشاره کرده که متاسفانه نژاد و زبان مهاجرین تاثیر منفی در پیدا کردن کار اونا در نیوزلند داشته. این مطالعه البته پناهنده ها رو در نظر نگرفته که خیال ما هم بابت اطلاعات داده شده راحت تر باشه. مثلا تو یه مطالعه که تو سال 1999 انجام شده، نشون داده شده که حدود 50 درصد اونایی که تو نیوزلند دنبال کار بودن، شرایطی از تبعیض رو گزارش کردن. از موارد تبعیض هم داشتن اسم خارجی، مدارک تحصیلی خارجی و غیره بودن. خوندن این مقاله رو بهتون توصیه می کنم و بقیشو به خودتون واگذار می کنم..

بیشتر این پست سوال شد، اما بد نیست جواباتون رو ما هم بدونیم و اگه تا به حال راجع بهش فکر نکردید، بد نیست راجع بهشون فکر کنید و نظرتون رو ما هم بدونیم....بحثیه که جواباش بعدها به دردتون خواهد خورد..

/ناصر