دو مهاجر

در این وبلاگ در مورد مهاجرت آن می خوانید. هدف باز شدن راهی برای آشنا شدن بیشتر با مهاجرت و چالشهای آن است.

دو مهاجر

در این وبلاگ در مورد مهاجرت آن می خوانید. هدف باز شدن راهی برای آشنا شدن بیشتر با مهاجرت و چالشهای آن است.

صفحه تجربیات و نکات مهاجرت به نیوزلند

خیلی از سوال ها این روزها داره کم کم تکراری می شه و در عین حال خیلی از دوستان از مرحله EOI گذشته اند و به مراحل بعدی دارند می روند ولی در کنارش دوستانی هم جدیدا اضافه شدند که تازه دارند اقدام می کنند و دنبال جواب هایی هستند که شاید ما توی بحث های قبلی خیلی بحث کردیم ولی به هرحال الان پیدا کردنشون اسون نیست. واسه همین تصمیم گرفتم که یه پست اختصاص بدم به بانک سوال و جواب ها .. یعنی سوالاتی که تقریبا سوالات همه هست رو بذاریم و جوابش رو .. همین طور نکاتی که خیلی مهمه هست و شاید فقط با تجربه به دست میاد.  دوستانی که همیشه کمک هستند و همینطور بقیه دوستان که در راه مهاجرت به نیوزلند تجربه ای کسب کردند و یا با مشکلی رو روبه رو شدند و یا مشکلی رو حل کردند خواهش می کنم نکات و تجربیاتشون رو بذارند تا به بانک سوالات امون اضافه کنیم. احتمالا مثل جدول امون یه صفحه بهش اختصاص می دیم و سوالات رو با جواب اونجا می ذاریم.  

مثل همیشه از نظراتتون - سوال ها و جواب هاتون استقبال می کنیم. می تونیم سوالات و نکات رو با توجه به موضوعات دسته بندی کنیم. مثلا EOI - ITA - Assessment  و غیره. من ایجاد صفحه رو شروع می کنم و لینکش رو کنار صفحه می ذارم و کم کم کاملش می کنیم.  

 

اسم و ادرس این صفحه هست؛ سوالات و پاسخ ها در مورد مراحل مهاجرت به نیوزلند؛

ممنون  

سپیده

از نوزادی تا دانشگاه .. :)

در مورد بچه ها اما .. طبق مطالعات و سوال از همکاران و دوستان بچه دار به اطلاعات زیر رسیدم: 

اگر بخواهیم از نوزادی شروع کنیم بریم بالا اولین جایی که بچه های کوچیک رو می گذارند Day Care هست که بچه ها رو می تونید از نوزادی تا 2 یا 3 سالگی بذارید و هزینه اش هم معمولا بین 60-70 دلار در هفته است. معمولا ساعت هاشون هم از صبح ساعت 7:30 هست تا 6 عصر و می تونید بچه ها رو بین این ساعت ها ببرید و بیارید. 

بچه ها رو از 2-3 سالگی به بعد می تونید بذارید Kindy که در واقع بهشون چیز میز بیشتر یاد می دهند و بازی می کنند و غیره. معمولا Kindy ها و Day Care های خوب رو باید از خیلی قبل برید ثبت نام کنید و الا زود پر می شند. 

بچه ها رو وقتی 5 سالشون شد می تونید دیگه بذارید مدرسه در واقع primery School. هزینه های مدرسه ها خیلی متفاوت هست. معمولا دولت به مدرسه ها کمک می کنه و بهشون بودجه می ده و درست مثل ایران اگر مدرسه خوب تری باشه و سرویس های بیشتری داشته باشه والدین پولش رو می دهند. پولی که به مدارس در این مقطع می دهید بیشتر شبیه donnation هست اما به هرحال اجباریه و همه پرداخت می کنند و می تونه حدود ۱۰۰ دلار اینها در سال باشه. 

بچه ها از ۵ تا ۱۰ سالگی دوران primery رو می گذرونند. یعنی ۵ سال مثل خودمون.

از سن ۱۱- ۱۲ سالگی دو سال می رن Intermediate که در واقع باز مثل دوران راهنمایی هستش و باز هم هزینه هاش مثل دبستان می مونه و اگر مدارس خیلی خوب بذاری خوب باید پول هم بیشتر بدید چون دولت کمک کمتری به مدرسه می کنه یه جورایی همون غیرانتفاعی و نمونه خودمون. 

از سن ۱۳-۱۸ سالگی بچه رو می فرستند Collegue که باز با توجه به نوعش هزینه هاش فرق داره و متوسط حدود ۱۰۰۰ دلار در سال هست. توی دبیرستان در واقع مثل دبیرستان های خودمون درس های اجباری دارند که شامل ریاضی و زبان می شه و بقیه درس ها رو با توجه به اینکه می خواهند چیکاره بشند انتخاب می کنند. مدت زمان دبیرستان از ۱۳-۱۸ سالگی هست و بعد هم می رند دانشگاه. البته دانشگاه های اینجا امتحان ورودی نداره و فقط ربط داره چه نمراتی در دوران دبیرستان کسب کرده باشند تا دانشگاه های بهتری بهشون پذیرش بدهند. اگر هم نه می تونند از سن ۱۶ سالگی وارد دانشکده های Polytechnique بشند و در واقع فوق دیپلم بگیرند.  

 

حتما به کارتون میاد و دونستنش خوبه ... 

سپیده

No Private Message Pleasssssssse !

سلام دوستان. یه خواهش که فکر کنم بارها تکرار شده. از فرستادن پیام برای صندوق پستی وبلاگ و همین طور پیام خصوصی خواهشنا بپرهیزید. راستش وقتی شما برای ما پیام خصوصی می فرستید و یا برای صندوق پستی پیام می فرستید (که من نمی دونم لینک اش رو کجای وبلاگ پیدا می کنید که برش دارم) هیچ راهی به جز جواب دادن برای ما نمی ذارید مگر ایمیل. و این رو در نظر بگیرید که اگر من بخوام برای تک تک شما به صورت ایمیلی و تک تک جواب بدم کلا باید زندگی رو تعطیل کنم .. اما وقتی کامنت می گذارید در واقع هم دوستان دیگه می تونند کمک کنند و هم اینکه سوال شما و سوال بقیه مشترک هست و اینجوری از تکرار مکررات جلوگیری می کنیم ..


من جواب همه چیز رو نمی دونم ولی با کمک همه شما بلاخره جوابی پیدا می کنیم .. از همه دوستای خوبم هم که جواب کامنت ها رو می دهند واقعا سپاسگذارم .. 


با ارزوی دیدن موفقیت و خوشحالی همتون ..

سپیده

ماشین ! رانندگی ! گواهی نامه !

فکر کنم پست به دردخوری بشه .. چون توی نیوزلند واقعا بدون ماشین زندگی کردن تا حدود زیادی غیر ممکن هست .. وسیله نقلیه که باید تاکسی رو به دلیل گرونی کلا حذف کرد و اتوبوس شاید فقط برای مسیرهای متداول بین سرکار و خونه مناسب باشه. معمولا مهاجرین اولین اقدام لازمشون بعد از پیدا کردن محل زندگی خریدن ماشین هست. 


راستش قبل از اینکه وارد این بحث بشیم تاکید می کنم سعی کنید با ایرانی و عرب و هندی و .. کلا وارد معامله نشید .. قطعا ادم ها از هرجای دنیا باشند خوب و بد دارند اما تجربه همیشه ثابت کرده در کل نتیجه رضایت بخشی در نهایت از اینجور معامله ها به دست نمیاد. .. بگذریم .. 


اینکه چه مدلی از ماشین انتخاب کنید خودش یه سلیقه شخصی هست اما فقط یه نکته مهمه و اون اینکه سرویس و خدمات توی نیوزلند فوق العاده گرون هست و همین طور این خدمات در مورد ماشین های اروپایی و غیره به مراتب گرونتر از ماشین های کره ای و ژاپنی هست. برای همین معمولا همه حتی اگر قصد خرید ماشین گرون و یا اروپایی رو دارند برای شروع و مخصوصا تا زمانی که هنوز گواهی نامه اینجا رو ندارید با ماشین های ارزونتر و همین طور کم خرج تر شروع کنید. در ضمن خرید و فروش ماشین بسیار ساده است و هروقت اراده کنید به راحتی می تونید ماشین اتون رو بفروشید و از این نظر جای نگرانی نخواهید داشت..


ماشین رو هم مثل خونه می شه از طریق های مختلف خرید. 

- خرید از مکان هایی که در واقع همون نمایشگاه های ماشین هستند.

- خرید مستقیم از فروشنده که توی وب سایت Trade me  می تونید هر مدل و قیمتی پیدا کنید.

- خرید از محل هایی که مزایده می ذارند ماشین ها.


معمولا خرید از صاحب ماشین به صرفه تر هست و می تونید ماشین رو با قیمت بهتری بخرید نسبت به نمایشگاه ها و یا مزایده ها.  ضمن اینکه Trade me رو به عنوان منبع مورد استفاده قرار می دید هر سوال و جوابی در مورد سلامت ماشین و غیره با صاحب ماشین داشته باشید کاملا سندیدت داره و اگر غیر از این باشه می تونید ماشین رو پس بدید.  در ضمن معمولا توی Trade me اگر ماشین مشکلی داشته باشه صاحبش معمولا می نویسه و یا عکس هاش رو کامل می ذاره و می تونید بهشون اطمینان کنید. 


راستی توی Trade me هم خیلی ها ماشین رو برای مزایده می ذارند و می تونید همون جا انلاین توی مزایده شرکت کنید. برای اینکار باید حتما با Trade me ثبت نام کرده باشید که هزینه اش 10 دلاره ..


در ضمن می تونید از AA که سایت رسمی برای گواهی نامه و خدمات راهنمایی و رانندگی و غیره هست بخواهید تا کسی رو بفرسته تا ماشین رو براتون چک کنه و اون تمام زیر و روی ماشین رو چک می کنه و اگر موردی باشه بهتون می گه. حتی موقع خرید می تونید با صاحب ماشین به شرط تائید AA بخرید و بعد برای AA ماشین رو ببرید و اونها اگر تائید کردند که ماشین سالم هست معامله رو کامل کنید.. هزینه این نوع چک کردن رو نمی دونم اما توی سایت AA می تونید پیدا کنید ..


اما اگر ماشینی رو خواستید برای اینکه ماشین به اسم شما بشه کافیه 2 تا فرم از پست بگیرید و پر کنید و پست کنید. به همین راحتی . به فرم رو صاحب ماشین پر می کنه و یه فرم رو شما. مشخصاتتون و مشخصات ماشین رو تکمیل می کنید توی فرم ها و چند روز بعد سند ماشین یا برگه ای که نشون می ده ماشین به اسم شما شده به ادرستون پست می شه.. 


ماشین ها و کلا همه وسایل نقلیه مثل قایق و موتور و غیره باید حتما هرچند وقت یک بار Register بشند. که برای این کار کافیه برید دفاتر پست و یه برگه Register داره رو پر کنید و هزینه رو پرداخت کنید. همون جا براتون یه برچسب پرینت می کنند که پست شیشه ماشین باید بچسبونید. اگر ماشینی Register نداشته باشه قطعا جریمه می شه. 


یکی دیگه از کارهایی که لازمه حتما انجام بدید گرفتن کارت AA هست. می تونید کارت AA رو انلاین بگیرید و یا به دفاترشون برید. مزیت کارت AA  این هست که اگر ماشین جایی خراب شد و یا پنچر شد و یا بنزین تموم کردید و کلا هر اتفاقی در هر جای نیوزلند براتون بیفته اگر کارت داشته باشید کسی رو می فرستند تا مشکلتون رو حل کنه. رجیستراشون هزینه زیادی نداره اما خوبیش اینه که تا 8 بار در سال هر اتفاقی براتون بیفته براتون مجانی مشکل رو حل می کنند.


 در مورد بیمه ماشین هم بیمه بدنه اجباری نیست ولی بیمه شخص ثالث اجباریه. بازهم جاهایی مثل AA کار بیمه رو هم براتون انجام میده.  


معمولا ماشین های دنده ای گرونتر هستند و کمتر از ماشین های اوتوماتیک باب هستند اما خوب برای جاده های نیوزلند اگر اهل مسافرت باشید بهترند. در ضمن سوخت کمتری مصرف می کنند. اما از طرف باید در نظر گرفت که کمی هم وقت لازم دارید تا به دنده عوض کردن با دست چپ عادت کنید. 


احتمال می دونید که تا 1 سال می تونید با گواهی نامه بین المللی اینجا رانندگی کنید. برای امتحان می تونید با ماشین خودتون امتحان بدید و دقت کنید حتما برای ثبت نام امتحان بگید که گواهی نامه دارید و ترجمه اش رو با خودتون ببرید. چون در غیر این صورت باید 3 تا امتحان بدید و پروسه گواهی نامه Full گرفتنتون حدود 1 سال و نیم طول می کشه (قبلا در این باره نوشتم) اما اگر گواهی نامه داشته باشید با یک امتحان کتبی و عملی گواهی نامه Full می گیرید. 


وقتی بنزین می زنید اگر کارت AA داشته باشید بعضی از پمپ بنزین ها بهتون تخفیف می دهند. 


این ادرس سایت AA هست اگر خواستید جزئیات بیشتر بخونید: 


http://www.aa.co.nz/


امتحان تئوری رانندگی اینجا یکی از راحت ترین امتحان های ممکنه. راستش سوالات محدود هست و اگر یک دور کتاب رو بخونید و همه سوالات رو بخونید قطعا سوالات امتحان که 35 تا هست از همون سوال های موجود هست. لینک زیر می تونید خودتون رو انلاین تست کنید و قطعا سوالات از همین سوالات هست. 


http://www.aa.co.nz/motoring/licensing-training/road-code-quiz/


این سوالات رو هم اگر مثلا این قدر بزنید که همش تکراری بشه قطعا امتحانتون رو 20 می شید. :)


برای ثبت نام برای امتحان باید حتما دفترهای اصلی AA برید و ثبت نام کنید. برای ثبت نام کارت شناسایی و اثبات محل زندگی (یه نامه ای که ادرس شما و اسم شما روش باشه کافیه .. مثل نامه ای از بانک . نامه از بیمه .. ) لازم هست. 


امتحان چشم پزشکی رو همون جا که ثبت نام می کنید و اگر مشکلی داشتید می فرستتون پیش چشم پزشک. 


نمی دونم ایشالا همه چیز رو گفته باشم .. 

شاد باشید

سپیده ..