قدم بر ابرها!

درود بر همه عزیزان و گرامیان.

تشکر و سپاس فراوان دارم از همه دوستان عزیز که با محبت بی دریغ خودشون ما را مورد لطف قرار دادند. از مهتاب و علیرضای عزیز قدردانی ویژه می کنم که در 2 هفته اخیر میزبان بی نظیری برای ما بودند و حق محبت را به تمامی ادا کردند. از تی تی و رضای عزیز ممنونم که از هیچ لطف و کمکی دریغ نکردند. از داریوش عزیز مچکرم که تا آخرین لحظه ما را همراهی کردند. و از همگی شما عزیزان ممنونم که ما را شرمنده لطف  خود کردید و دعای خود رو بدرقه راه ما.

به ناصر لرستانی و بابک گلی عزیز هم تبریک میگم که به مصاحبه دعوت شدند. مطمئنم با همفکری و کمک بقیه همراهان، نتیجه خوبی در انتظار اونهاست.

بد نیست تا از ذهنم خارج نشده چند نکته رو که به نظرم مفید میاد بصورت خلاصه و پراکنده بگم:

•          در فرودگاه و قبل از پرواز، پرداخت عوارض خروج برای کلیه ماها ضروریه اگرچه ویزای رزیدنت داشته باشیم. ذکر شده بود که فقط کسانی که در صفحه 3 پاسپورتشان عبارت اقامت و زندگی در خارج از ایران ذکر شده باشد، از پرداخت عوارض معاف هستند

•          با توجه به طولانی بودن سفر و بخصوص پیاده روی های فراوان در فرودگاه دوبی و دفعات زیاد چک کردن بارها در مبادی مختلف، حتی الامکان بار دستی (داخل کابین) خودتون رو زیاد سنگین نکنید (بهتر است از ساک چرخدار استفاده کنید) بخصوص اگر مثل ما همراه خانواده هستید. برای یک فرد بزرگسال داشتن 2 ساک دستی کوچک و وزن مجموع 10 کیلو مناسب به نظر میاد

•          در برخورد اول لهجه نیوزلندی ها خیلی قابل فهم تر از لهجه استرالیایی ها به نظر میاد

•          در رابطه با موضوع جت لگ، به نظرم اگر مطابق با عادات بدن خودتون عمل کنید خیلی خوبه. مثلا من از راه که رسیدم، از شدت خستگی از 6 تا 9 شب خوابیدم و بعدش هم از 1 شب تا 7 صبح خوابیدم و الان هم کاملا سرحالم

پی نوشت 1: در فرودگاه استرالیا، هنگام توقف کلیه مسافران باید بار دستی همراه را برداشته و پیاده شوند. ما فکر می کردیم نیازی به پیاده شدن نیست و با عجله در آخرین لحظات یک کیف کوچیک توی هواپیما جا گذاشتیم (تازه فهمیدیم)

از صفر تا صد فریت بار

مطلب زیر را مریم عزیز زحمت کشیده و تهیه کرده که جهت اطلاع دوستان بدون هیچ گونه تغییری بازگو می کنم.

می دونم که خیلی از شما در این مدت ویزاها را گرفتید و تعدادی زیادی هم برای ژانویه و فوریه عازم سرزمین ابر سفید هستید، از این جهت بد ندونستم برای یک بار دیگه و با مرور نکته های بیشتر، بحث «فریت» را باز کنم تا اون دسته از دوستان مهاجری که شک و تردید و یا سوالی در این زمینه دارند بتونن با خیال نسبتا راحت تصمیم بگیرند. معمولا بعد از اینکه کارهای مهاجرت را یکی پس از دیگری انجام می دید و انتظارهای زیاد را پشت سر می گذارید تا چشمتون به دیدن ویزا روشن بشه ، کم کم باید به فکر جمع و جور کردن و بستن بار سفر باشید. اینجای کار که می رسید که خب چند تا گزینه جلوی چشمتون می یاد.

یا شما از اون دسته افرادی هستید که قصد دارید سبک سفر کنید و در عین حال زندگی جدیدتون را از نو بسازید و همه وسایل را از ابتدا خریداری کنید که قطعا برای این کار تمام پیش بینی ها را انجام دادید و به همین دلیل تصمیم می گیرید خونه و زندگی را همه را یک جا بفروشید  و بیاید یا بر عکس بذارید تو ایران بمونه تا هر وقت سفر می کنید ازش استفاده کنید و یا نه مثل ما وابستگی بس عمیق به وسایلتون دارید و هر چی بالا پایین می کنید می بینید چه بهتر بود اگر وسایل را هم می تونستید ببرید که البته می تونید. خب اگر شما توی این دسته آخر جا می گیرید که هیچ مشکلی ندارید و می تونید از این مطلب استفاده کنید و یکی از خواننده های این تجربه باشید.

اساسا وقتی بحث «فریت» بار پیش میاد، علاوه بر تقسیم بندی بالا شما باید به چند تا نکته توجه داشته باشید که من سعی می کنم توی تقسیم بندی  های مجزا آنها را باز کنم،  اما در عین حال تقاضا دارم قبل از اون مطالب زیر را هم به درستی مطالعه کنید:

http://www.korushade.com/2013/02/frieght.html

http://www.korushade.com/2013/02/blog-post.html

چی ببریم و چی نبریم؟

پیش از این جواب به این سوال را «سپیده» عزیز در این لینک (http://2migrators.blogsky.com/1390/03/03/post-82/  ) طی دو مطلب مفصل برای شما نوشته است. اما علاوه بر نکات ذکر شده فکر می کنم توجه به این نکته هم لازم و در عین حال ضروری باشه که وقتی مهاجرت می کنید و هنوز کاری ندارید و باید با دلاری که از ریال ایران تهیه کردید زندگی را بگذرونید، قطعا کمی اوضاع سخت تر خواهد بود و هزینه ها بالا میره و احتمال داره اگر کمی غفلت کنید به زودی پولی که توشه راه کردید را از دست بدید. این نکته به ویژه شامل دوستانی میشه که با خانواده میان و نسبت به یک فرد مجرد هزینه های بالاتری دارند.

از طرف دیگر با یک نگاه اجمالی به سایت های فروش کالا قیمت اجناس دستتون می یاد و باید گفت که اینجا همه چی پیدا میشه اما قیمت خورده ریزه های زندگی کمی بالاست و در برخی موارد کیفیت و تنوع اجناسی که شما در ایران داشتید را نداره....مثلا اینجا سرویس های غذاخوری معمولا چهار نفره است و توی فروشگاه های عمومی که قیمت های نسبتا مناسب تری دارند بیشترین جنسی که گیرتون میاد سرویس های سرامیکی و سنگینه .

حالا در این مورد پیشنهاد من به شما اینه که اگر تازه زندگی تون را در ایران تشکیل داید یا به تازگی همه وسایلتون را عوض کردید و یا حتی فکر می کنید اسباب زندگیتون نو به درد بخور هست و از طرفی خیلی تو فکر یک شروع کاملا نو با وسایل کاملا جدید نیستید، داستان « فریت »را حتما مرور کنید. من خودم تازه سه سال از زندگی مشترکم در ایران می گذشت و تمام وسایلم نو بود و خیلی هاش حتی از کارتن بیرون هم نیومده بود به خاطر همین ترجیح دادم سختی های فریت را به جان بخرم و هر آنچه دارم بیارم...البته این شامل تیر و تخته نمی شد چون اونا دیگه واقعا ارزش نداره و گویا مبلمان چوبی ایران خیلی هم به وضعیت آب و هوایی اوکلند سازگار نیست.

اما وسایلی مثل پتو،ملحفه، بالشت، تمام وسایل آشپزخانه ( به ویژه سرویس های قابلمه، تفلون و ..) ، کفش(به ویژه کفش های چرم و مارکدار) ، وسایل تزیینی و فرش ارزش آوردن دارد. در مورد مواد خوراکی هم باید این نکته را بگم که اینجا توی اوکلند مغازه های ایرانی، افغانی ،هندی و عربی هستند و میشه همه چی توشون پیدا کرد:  زعفران، نبات، آجیل ،کشک، رشته آش، سبزی خشک، کنسروهای مختلف و ... که البته نسبت به اون چیزی که شما در ایران تهیه می کنید شاید کمی بالاتر باشد اما در عین حال می تونه کار شما را راحت کنه. من خودم انواع سبزی خشک،نبات ،زرشک ، آجیل و زعفران به اندازه مصرف یک سال و نیم آوردم اما اگر هم نیاورده بودم اینجا به راحتی پیدا می شد. در فروشگاه های اوکلند همه جور مواد خوراکی به غیر از شنبیلیه و تره (قابل توجه علاقه مندان به قورمه سبزی) پیدا می شه اما کلا قیمت سبزیجات و میوه به نسبت بالا هست اما کیفیت هیچ ایرادی نداره...

برای فریت بار از کجا شروع کنیم؟

مهمترین نکته برای «فریت» کردن بارتون بعد از انتخاب وسایلی که قصد بردن آنها را  دارید ، نحوه بسته بندی است. توجه دقیق به این نکته به شما کمک می کنه تا استرس کمتری داشته باشید و ضمانت بارتون را تضمین کنید.خب برای این امر بهترین کار استفاده از کارتن های 5 لایه است که یا از خیابان مولوی و یا از افرادی مثل اسحاق ریکی می تونید تهیه کنید که فکر می کنم بارها تو مطالب مختلف شماره تماس های این افراد و ادرس هاشون آمده است. من خودم آذر ماه سال 91 به دلیل اسباب کشی که داشتم مجبور شدم بارم را تو کارتن های سه لایه اداره پست بسته بندی کنم ، اما بعدا فهمیدم زخامت این کارتن ها خیلی مناسب کار فریت نیست ،به همین دلیل هم زمان ارسال بارها آنها را روی پالت بسته بندی مجدد کردم تا هنگام بارگیری پالت ها با دستگاه لیفتراک جا به جا بشه و آسیبی نبینه.

وقتی از بسته بندی درست حرف می زنم باید توجه شما را به این نکته جلب کنم که از زمان جا به جا کردن بارتون و قرار دادن وسایل در وانت و ...تا زمانی که مراحل کارهای اداری فریت در فرودگاه امام انجام میشه ، چندین بار این بسته ها از روی دست کارکنان و کارگران واحد باربری دست به دست می شه و اگر کمی غفلت کنید احتمال داره حتی بارتون پرتاب بشه و آسیب ببینه ، پس حتما حتما از بسته بندی درست بارتون مطمئن باشید. در این مرحله سعی کنید علاوه بر خرید کارتن های پنج لایه که خیلی محکم هستند، داخل اونها را کیسه هم بذارین تا احیانا خیس نشه.( در ضمن از کارتن های میوه مثل کارتن موز هم استفاده نکنید....یا از کارتن های مواد محترقه و ... استفاده نکنید ...این و از این جهت گفتم که هر کارتنی را دیدید برندارید و توش وسیله جا بدیدن حتما آرم و مشخصات کارتن را چک کنید) در عین حال تمام وسایل شکستنی یا وسایل آسیب پذیر را با سلفون های حباب دارد بسته بندی کنید تا در فشاری که موقع بسته بندی و قرار گرفتن کارتن ها کنار هم پیش میاد کمترین آسیب را ببینند.( دقت داشته باشین که بعد از تحویل بار حداقل طی یک هفته محموله به دستتون میرسه و طبق گفته کارکنان فریت بار، بدترین اتفاق ها در دوبی می تونه بیافته)

نکته مهم دیگر برای بسته بندی بار اینه که ترجیحا از کارتن هایی با ابعاد متوسط استفاده کنید که نهایتا 20 کیلو بار توش جا بشه...این نکته را از این جهت گفتم که وقتی کارتن ها سنگین میشه به راحتی پرتشون می کنن و اصلا هم دلشون نمی سوزه که چه اتفاقی برای بارتون می افته. در عین حال جابه جایی یک کارتن کوچیک تر و جا دادن اون تو ماشین خیلی راحت تره ، چون در نهایت قراره این بار را در فرودگاه اوکلند تحویل بگیرید و جا به جا کنید. ( البته این نکته را هم در پرانتز بگم که خودم یه بار برای بسته بندی به آقای ریکی مراجعه کردم و توضیح دادم که همه وسایلم توی کارتن های شماره 6 و 7 پست بسته بندی شده و می خوام کارتن های محکم تری خریداری کنم و ایشان هم کارتن های بسیار محکمی را معرفی کرد که از بسته بندی چوبی هم ایمن تر بود و حداکثر تا 100 کیلو بار را پوشش میداد و بعد از بسته بندی با گونی و سلفون پیچیده میشد ...اما قیمت هر کدومش اون موقع 35 هزار تومن بود که یه جوری خیلی گرون در میآمد.)

همچنین ترجیحا ابعاد کارتن هاتون خیلی با هم تفاوت نداشته باشه تا بعدا اگر تصمیم به پالت بندی بار گرفتید به مشکل نخورید. این نکته را هم در نظر داشته باشید که همیشه برای فریت بار طول، عرض و ارتفاع کارتن ها را در هم ضرب کنید و عدد به دست آمده را تقسیم بر 6000 کنید . عددی که به دست میاد وزن مناسب برای کارتن را نشون می ده و به هیچ وجه نباید وزن کارتن از این عدد کمتر باشه چون در این صورت بارتون حجمی حساب میشه و براتون گرون تر در میاد.( برای من البته این کار را نکردن اما در نهایت ابعاد هر سه پالت را شامل طول و عرض و ارتفاع تحویل مسوول امارات دادم ، به همین خاطر شما نهایت توجه را بکنید که بعدا در این مورد بی خود به مشکل برنخورین) توصیه من به شما اینه که اگر وزن بارتون زیاده و تعداد جعبه ها هم زیاد شده روی یک پالت بسته بندی کنید. معمولا هزینه یک پالت پلاستیکی ( نیوزیلند و استرالیا برای پالت های چوبی باید مجوز بدن که به دردسرش نمی ارزه) در ابعاد  120×120 حدود 80 هزار تومن هست و حدود 16 تا کارتن متوسط را پوشش میده اما به صرف این هزینه نهایتا خیال شما راحته که بار دست به دست پرتاب نمیشه و فقط دستگاه می تونه اون و جابه جا کنه.

بارهای بسته بندی شده را چه کنیم و کجا ببریم؟

مرحله بسته بندی که تمام میشه و خیالتون از همه بارها راحت شده باید به این فکر بیافتید که برای بردن بار به بخش باربری و گمرک فرودگاه امام هماهنگ کنید. من خودم ترجیح دادم از قبل با یکی از مسولان «پرشین کارگو » که با باربری پروازهای امارات همکاری می کنه هماهنگ کنم و ازش مشاوره بگیرم. این افراد از قبل برای شما نوبت می گیرن و فرم ها را پر می کنن و اگر مشکلی بود براتون حل می کنن، اما این به این معنا نیست که خودتون نمی تونید این مراحل را انجام بدید.

شما به راحتی می تونید  یه هفته قبل از پرواز به سمت اوکلند بارتون را به فرودگاه ببرید و همون جا شخصا تمام مراحل را که خیلی ساده هست انجام بدید. بخش گمرک و باربری شبیه بانک با باجه هایی هست که به یکی از اونها مراجعه می کنید و فرم های مربوط را تحویل گرفته و مشخصات فردی را پر می کنید و در کنارش محتویات بار را هم خیلی کلی اعلام می کنید. برای انجام سریع و راحت تر این بخش حتما حتما با خودتون اصل پاسپورت و کپی آن را همراه با یه نسخه از بلیت همراه داشته باشید که بابت گرفتن یک کپی در به در نشین.

همچنین توجه داشته باشید که ارسال «فرش دستی» توی بار فریت ممنوعه ، اما خودم وقتی با دفتر امارات تماس گرفتم و گفتم فرش می خوام ببرم گفت مشکلی نداره شما 50 هزار تومن بدید ما رد می کنیم، اما مسوول پرشین کارگو برای رد کردن فرش و همچنین باز نشدن کارتن ها ازم 30 هزار تومن گرفت.

همین جا باید این نکته را بگم که معمولا وقتی کارهای اداری انجام و فرم های مربوط پر و امضا میشه شما به قسمت حراست فرستاده می شید و اونجا ازتون مقصد و زمان سفر و سوالاتی از این دست پرسیده میشه و بعدش مسوول حراست و چک کردن بارتون اعلام میشه که زیر برگه اسمش نوشته می شه. این فرد معمولا چک نهایی بار را انجام میده و اگر آدم بد قلقی باشه حتما چند تا از کارتن ها را باز می کنه...باز هم طبق گفته کارمندهای بخش فریت فردی به اسم «ق» هست که حتما حتما چند تا کارتن و باز میکنه و خوشبختانه در مورد بار خودم با وجود اینکه اسم این آقا اومده بود اما کارمند پرشین کارگو برام این فرد را تغییر داد و به جاش آقایی اومد که وقتی لیست کالاهای من ودید و از محتویات یکی دو تا کارتن سوال پرسید خیلی راحت رفت و چیزی نخواست.

مرحله بعدی «باسکول کشی بار» هست. به این ترتیب که اگر تعداد کارتن ها کم باشه به ترتیب آنها را وزن می کنند و اگر مثل ما زیاد باشه همه بار با وانت میره روی باسکول  و بعد وانت خالی مجدد روی باسکول میره و وزن نهایی در می آید. در این مرحله به شما رسید مربوط به باسکول کشی داده میشه و نوبت می گیرید و می تونید بارتون را برای رد شدن از زیر دستگاه ایکس ری بفرستید.

دقت داشته باشید که ارسال هر نوع مایعاتی شامل لاک ، اکسیدان، عطر، رنگ مو،اسپری، عرقیات و ...  در فریت ممنوعه. (حتی خودم دیدم بار خانومی را فقط به دلیل داشتن افشانه زغفران باز کردن. در ضمن اگر وسایل بازی کودک دلبندتون را می فرستید و یا وسایلی مثل کنترل و ... دارید حتما قبل از بسته بندی باطری آن را خارج کنید.)

 بعد از اینکه ایکس ری بار تمام شد و مشکلی نبود اگر دوست داشتید و لازم بود می تونید بار را پالت بندی کنید و در غیر این صورت تا اونجایی که متوجه شدم تمام کارتن ها طبق مقررات فریت باید دانه به دانه گونی کشی بشن و بابت هر گونی 8 هزار تومان ناقابل گرفته میشه... ( از من به شما نصیحت که حتما به مقدار لازم پول نقد با خودتون ببرید که برای گرفتن پول هم باز به مشکل بر نخورین).

مرحله نهایی هم تایید فاکتور بار و وزن و ... و پرداخت پول هست.

هزینه هایی نهایی فریت در ایران:

قانون فریت اینه که هر چه بار شما بیشتر بشه هزینه اون کمتر میشه ...این نکته از این جهت اهمیت داره که بار زیر 100 کیلو هزینه بالایی داره و به اعتقاد من ارزش ارسال نداره اما بالای 100 کیلو تا 250 کیلو حدود 3 دلار و 90 سنت و از 250 کیلو به بالا 3 دلار و 50 سنت هست.

برای هزینه های مربوط به حراست و باسکول کشی و  کلیه کارهای اداری هم معمولا از 70 تا 100 هزار تومن هزینه را حساب کنید. کارگران بخش فریت بار همه کارمندهای حقوق بگیر هستن ، اما طبق قانون های نانوشته ایران اگر می خواین کارتون خوب و درست انجام بشه وطرف دل بسوزونه معمولا یه حق الزحمه ای برای این بخش درنظر بگیرین( چیزی حدود 5 تا 10 هزار تومان فکر کنم برای تضمین سلامت بارتون کافی باشه) اما حتی اگر این پول را پرداخت هم نکنید کارتون انجام میشه فقط اگر تو ساعت شلوغی باشه امکان داره کارمندان خیلی دل به کار ندن.

هزینه پالت و تسمه کشی و سلفون کشی هم حدود 80 هزار تومن هست و حتما اگر وسیله شکستنی دارید در آخرین مرحله از مسوول کارگوی امارات برچسب شکستنی را بگیرید و روی بارتون بچسبونید...

فقط برای حسن ختام این بخش اضافه کنم که حتما لیست کاملی از وسایل داخل کارتن ها داشته باشید که هم در ایران و هم در نیوزیلند به دردتون می خوره و حدقل به شما کمک می کنه تا بدونید توی هر کارتن چی دارین و هر وسیله را توی کدام کارتن جاسازی کردین. من خودم برای کارتن ها لیبل های عدد تهیه کرده بودم و می دونستم که مثلا کارتن شماره «1» حاوی چه وسایلی هست. همچنین اسم ، آدرس و شماره تلفن فرد تحویل گیرنده بار در نیوزیلند را هم داشته باشید که باز من به صورت برچسب روی تمام کارتن ها چسبونده بودم.

آخرین کارهای فریت :

تحویل نهایی بار در ایران که انجام شد می تونید با خیال راحت چند شبی را بخوابید و در کنارش به بستن چمدان فکر کنید.

بعد از رسیدن به اوکلند هم به همون شماره تلفنی که توی بارنامه اعلام کردید زنگ می زنن و باید توی ساعت های اداری به اونجا مراجعه کنید. کارهای اوکلند در صورت شفاف سازی خیلی راحت هست...من خودمم تا قبل از رسیدن بارهام خیلی اضطراب داشتم و همش نگران باز شدن کارتن ها و یا گیر دادن به فرش و ... بودم. اما خدا را شکر این اتفاق نیافتاد و حتی یک کارتن هم باز نشد. نکته مهم موقع ترخیص بار در اوکلند ارزش گذاری بار هست. بار ما حدود 700 کیلو بود و برای سه نفر بود که با بلیت من فرستاده بودیم...هر کسی هم به صورت مجزا بسته بندی بار را انجام داده بود و من فقط تحویل گرفته بودم و نکات ایمنی را اعلام کرده بودم که همه دوستان هم رعایت کرده بودن...نکته جالب اینجا بود که قبل از تحویل همسرم به گمرک اعلام کرده بود که این بار برای 3 نفر هست و اونها هم گفته بودن چون بسته بندی را شما انجام ندادین پس باید سه تا فرم مجزا پر بشه و هر کسی اطلاعات بار خودش را بنویسه...ما این کار را کردیم که احیانا اگر مشکلی بود هر کس مسوول بار خودش باشه...اما جالب زمانی بود که دوستان با هم به گمرک رفتن و سه تا فرم را ارائه کردن اما اونجا برعکس فقط فرم یک نفر را خواستن.

در این مرحله مهمترین نکته ارزش گذاری کالای شماست...حتما صادق باشید و هر آنچه در بسته ها دارید اعلام کنید اما برای ارزش گذاری یک رقم نسبی بزنید و اگر پرسیدن که کل بسته های شما چقدر می ارزد و یا همه وسایل نو هستن بگید که اینها وسایل زندگی ام در ایران بوده و استفاده شده است...اگر بدانند که وسایل نو هست حتما گمرکی بالایی به بار شما می بنند...از ما بابت 700 کیلو فقط 50 دلار نیوزیلند گرفتن.

این نکته را هم فراموش نکنم که در ایران مبلغ بارنامه شما همراه با 6 درصد مالیاتی که ایران می گیرد به دلار آمریکا محاسبه می شود و در اوکلند به دلار نیوزیلند از شما پول دریافت می شود.. .هزینه بار ما حدود 2600 دلار آمریکا بود که در اینجا حدود 3400 دلار پرداخت کردیم و 50  دلار هم برای گمرک دادیم... اما حتی یک کارتن هم باز نشد . این نکته را فراموش نکنید که همه چیز درباره فریت بار نسبی هست و برای هر کس می تونه اتفاق متفاوتی بیافته ، اما اگر لیست دقیقی از اون داشته باشید و در نیوزیلندهنگام ترخیص بارارائه کنید به هیچ مشکلی بر نخواهید خورد...حتما هم قبل از آمدن سایت اداره گمرک نیوزیلند را بخوانید تا لیست وسایل ممنوعه را بدانید...

برای همتون سفری خوش آرزو دارم و فکر می کنم در صورت فریت کردن بار از این کار پشیمون نخواهید شد...البته معمولا وقتی می رسید خیلی داغ هستید و فکر می کنید همه چیز را میشه خرید اما حتما مطالعه بیشتری در این مورد داشته باشید.

سیر تا پیاز تهیه بلیط

پست زیر را مهتاب عزیز جهت انتشار در وبلاگ در اختیار من گذاشته است که عینا آنرا بازگو می کنم:

با توجه به اینکه دوستان زیادی دنبال خرید بلیط پروازشون هستند، تصمیم گرفتم تجربه خودم رو به اشتراک بذارم تا شاید بتونم به دوستای گلم کمکی کرده باشم.

اولین موضوعی که باید مشخص بشه زمان تقریبی هست که می خواهید به مقصد پرواز کنید. قیمت بلیط ها نسبت مستقیم با تاریخ انتخابی شما داره. مثلا قیمت برای روزهای آخر و اول سال میلادی و شمسی (اواخر دسامبر، اوایل ژانویه و اواسط مارچ تا اوایل آپریل) گرون تره، مخصوصا برای تاریخ های نزدیک تعطیلات نوروز قیمت پروازهای خروجی از تهران خیلی بالا میره  یا خیلی جلوجلو فروخته یا چارتر میشه. برای همین پیشنهادم اینه که اگر محدودیت خاصی ندارید تاریخ پروازتون رو توی محدوده ای که هیچ اتفاق خاصی توی دنیا نمیفته انتخاب کنید این موضوع گرونی بعضی اوقات برای پروازهایی که روز شنبه و یکشنبه به آکلند می رسند هم صادقه.

بعد از اینکه تاریخ رو مشخص کردید شروع کنید به سرچ توی سایتهایی مثل cheapoair که برای تاریخ مورد نظر شما توی ایرلاین های مختلف می گردن و بهترین قیمت (معمولا!) رو پیشنهاد میدن. طبق تجربه اکثر دوستان برای پرواز "تهران-اکلند" بهترین قیمت مربوط به خط امارات میشه. سایت cheapoair این امکان رو هم میده که تاریخ رو flexible انتخاب کنید و خودش برای چند روز قبل و بعد هم بگرده و بهتون تاریخ و پرواز با قیمت مناسب تر رو معرفی کنه.

برای انتخاب پرواز به کل مدت پرواز (که از حدود 24 ساعت شروع میشه به بالا) و تعداد توقف (فقط یکی در دبی یا 2 تا در دبی و یکی از شهرهای استرالیا یا بیشتر) و مدت زمان بین پرواز ها (حداقل 2 ساعت) دقت کنید. توجه داشته باشید که ممکنه توی جستجو پروازهایی بهتون معرفی بشه که مدت زمان بینشون حتی کمتر از یکساعت باشه ولی در زمان نهایی کردن و تایید بلیط امکان خرید این پروازها رو ندارید. مدت زمانی که طول می کشه از یک هواپیما پیاده بشید و برید سالن ترانزیت و دوباره سوار هواپیمای بعدی بشید معمولا بیشتر از یکساعته. طبق بررسی من بهترین و کوتاه ترین وضعیت اینکه با یک پرواز برید دبی و حدود 3و نیم ساعت بعدش پرواز مستقیم به آکلند رو بگیرید. البته پروازهای مستقیم به آکلند هم یک توقف تکنیکال (حدود 1ساعت و نیم) توی یکی از شهرهای استرالیا دارن که برای سوختگیری هست و شما نمی تونید از هواپیما پیاده  بشید.

می تونید تاریخ، شماره پرواز و ساعت پروازی که cheapoair معرفی می کنه رو توی سایت هواپیمایی امارات (emirates.com) هم بگردید و نرخ ها رو مقایسه کنید. نرخ اولیه Cheapo حدودا حدود 60 دلار با نرخ سایت امارات فرق می کنه ولی اگر تصمیم به خرید از cheapo بگیرید می بینید حدود 40 دلار هم بابت آپشن بیمه اضافه میشه (که پیشنهاد من اینه که حتما بیمه رو انتخاب کنید) که در نهایت اختلاف زیادی با خرید آنلاین از سایت امارات نداره. بعلاوه اینکه خرید از سایت امارات اجازه تغییر تاریخ آنلاین رو به شما میده که در مورد خرید از  cheapo مطمئن نیستم بشه تغییرش داد.

همون طور که توی پست "مرجع کامل تهیه بلیط و پرواز" نوشته شده بهتره بلیط رو یکطرفه بگیرید و اگر زمانی خواستید بیاد ایران بلیط دوطرفه بخرید.

برای برگشت پرواز قطر نرخ خیلی بهتری داره. پرواز برگشت امارات حدود 1800 دلاره ولی قطر 950 دلار(علتش رو واقعا نمیدونم!!)

اگر کردیت کارت دارید که خوشحال و خندان بلیط رو می خرید و پرینت می گیرید و میرید دنبال گرفتن ویزای ترانزیت استرالیا. ولی اگر مثل من کردیت کارت ندارید چند تا راه دارید:

1)      خرید از دفتر امارات ایرلاین در تهران (خ ولیعصر روبروی خ توانیر پ 1211.1 و تلفن 81345) با دادن تاریخ انتخابی و شماره پروازها بهتون نرخ بلیط رو میدن که معمولا بیشتر از قیمتی هست که از قیمت دلاری سایت امارات ضربدر قیمت روز دلار بدست میاد.

2)      خرید آنلاین از طریق صرافی هایی که با گرفتن کارمزد این کار رو می کنن. مثلا سایت http://www.webtransfer.org در بخش درخواست پرداخت اینترنتی این امکان رو به شما میده که اطلاعات پرواز و مبلغ نهایی رو براشون بفرستید، بعد طی تماس با شما اطلاعات تکمیلی رو میگیرن و براتون خرید رو انجام میدن. با توجه به اینکه صرافی ها برای پرداخت آنلاین نرخ دلار رو حدود 100 تا 150 تومن بیشتر از نرخ روز بازار در نظر می گیرن و بین 5 تا 12 درصد هم کارمزد می گیرن، این روش توصیه نمیشه و اصلا به صرفه نیست!

3)      روش سوم آژانس های مسافرتی است که بهتون امکان این رو میدن که با نرخ ریالی پروازها رو جستجو کنین و انتخاب کنین.  برای نمونه نحوه خرید ازسایت آژانس آدم و حوا (خیابان خرمشهر، بین قنبرزاده و مهناز، پلاک 210 تلفن [phone]) که نرخ بهتری نسبت به آژانس های دیگه داره رو توضیح میدم. با مراجعه به آدرس www.AOH.ir می تونید لینک خرید بلیط پرواز خارجی رو انتخاب کنید. بالای صفحه سمت راست FlightFareSearch رو انتخاب کنید و توی صفحه ای که باز میشه دنبال پرواز مناسب بگردید.  این سایت مثل cheapo میگرده و از اکثر خطوط هواپیمایی پروازهای و قیمت ها رو به ریال نشون میده. توی صفحه  traveler details ازتون اطلاعات مسافرها رو می خواد که باید مطابق با پاسپورت وارد بشه. توی صفحه بعد اطلاعات delivery and payment مشخص میشه و بعدش همه چیزو تائید میکنید و complete booking! حدود 48 ساعت وقت دارید که با آژانس تماس بگیرید و بلیط رو تایید کنید و هزینه رو بپردازید. خوبی این روش اینه که همزمان از تعداد زیادی خطوط هواپیمایی و در تاریخ های مختلف جستجو می کنین و به راحتی می تونین پروازی که براتون مناسبه رو پیدا کنید و رزرو کنید. پس از رزرو اطلاعات بلیط براتون ایمیل میشه و با کدی که توش هست می تونید برید سایت هواپیمایی امارات و چک کنید که رزرو انجام شده باشه. یک مزیت دیگه اش اینه که می تونید چند تا پرواز مختلف رو رزرو کنید و فرصت داشته باشید که بعدا انتخاب کنید کدوم رو بخرید. در نهایت با آقای یوسفی مسئول بلیط برای ارسال اسکن پاسپورت ها، پرداخت وجه و دریافت بلیط هماهنگ کنید. یک کمی هم چونه بزنید و بگید از دوستای وبلاگ دو مهاجرید، شاید بهتون تخفیف بده

با پیش فرض اینکه پرواز اکونومی امارات ایرلاین رو انتخاب می کنین ، نکاتی که باید موقع انتخاب پرواز بهش توجه کنیم :

اگر کل پرواز رو از یک ایرلاین می گیرید: در زمان check in  در تهران بارها رو تحویل میدید. هر چمدان نباید بیشتر از 30 کیلو باشه. یعنی دو نفر نمی تونن یک چمدون 40 کیلویی و یک 20 کیلویی با خودشون ببرن!! من این تجربه رو داشتم و مجبور شدن وسط سالن فرودگاه یکی از چمدون هام رو باز کنم و وزن اضافیش رو توی یک کارتن خالی کنم! توی سالن فرودگاه ترازو هایی برای وزن کشی چمدون ها هست که یک کمی وزن رو بالاتر نشون میده! در حد یکی دو کیلو وزن اضافه نشون داد وحشت نکنید

ممکنه بار دستی رو که با خودتون توی هواپیما می برید وزن کنن و تگ بزنن. ساک دستی که توی هواپیما می برید نباید بیشتر از 7 کیلو باشه و ابعادش حدودا 20*38*55 هست. برای نوزاد ها هم میشه یک ساک اضافه برد. برای اطلاعات بیشتر یه نگاهی به این آدرس بندازید:

http://www.emirates.com/english/plan_book/essential_information/baggages/cabin_baggage_rules.aspx

بالاخره خودتون رو می سپرید به خدا و سوار هواپیما میشید به مقصد سرنوشت بعد از 2ونیم ساعت می رسید دبی. اونجا فقط بار دستی که توی هواپیما بردید رو برمی دارید و میرید سالن ترانزیت. بستگی به اینکه چقدر توقف دارید برای خودتون می چرخید و میرید سوار هواپیمای بعدی می شید و بعد حدود 18 ساعت تا آکلند توی هواپیما هستید. 

مصائب ممنوع الخروجی

پست زیر مربوط به تجربه ای است که اخیرا رضا با آن برخورد کرده و جهت انتشار در وبلاگ در اختیار من گذاشته است که عینا آنرا بازگو می کنم:

بعد از کلی بالا پایین کردن و تدارکات بالاخره تور سواحل ترکیه رو خریدیم و به اتفاق خانواده، 3 ساعت قبل از پرواز راهی فرودگاه شدیم. به موقع بارها رو دادیم و کارت پرواز گرفتیم. خیلی شلوغ بود و با کلی معطلی نیم ساعت مونده به پرواز، تو صف کنترل پاسپورت نوبت ما شد و آنچه نباید بشه شد. خانم پلیس دختر 4 ساله و همسرم رو تایید کرد ولی منو برگردوند. صرفنظر از این که مشکل چی بود، وضعیت ما رو تصور کنید ...

به نظر می رسه این مشکل چندان نادری نیست و بد نیست تجربیاتمون رو در این باره به اشتراک بگذاریم. من شروع می کنم چون در اون روز خاص و روزهای بعدش، در اداره گذرنامه و ... با مشکلات آدمهای دیگه هم آشنا شدم.

به این دلایل ممکن است در فرودگاه پلیس از خروج شما جلوگیری کند و سفرتان لغو شود:

•          کم بودن یا اتمام زمان اعتبار پاسپورت ( گاهی آژانسها فراموش می کنند حداقل زمان اعتبار را با توجه به قانون کشور مقصد به شما یاداوری کنند )
•          همراه نداشتن فیش واریز عوارض 65000 تومانی ( در همان فرودگاه قابل تهیه است، اگر بانکش شلوغ نباشد )
•          نداشتن اجازه محضری شوهر یا پدر برای خانمهایی که مجوزشان مشروط است.
•          بدهکاری بیمه و مالیات برای کارافرینان ( اخیرا سقفش بالا رفته است. قبلا صحبت 1 میلیون تومان بود )
•          حکم دادگاه با شکایت شاکی دولتی و بعضا خصوصی منجمله انواع بدهی
•          سابقه بعضی جرایم در خارج از کشور
•          نظامیان
•          دسترسی کارکنان دولت به اسناد محرمانه
•          نظام وظیفه آقایان
•          اشتباهات اداری

اگر احساس می کنید موارد فوق هیچکدام به شما مربوط نیست خیلی خوشحال نباشید. چون آخریش به شما می تواند بچسبد.

تا جایی که من دیدم اشتباهات سیستمی و اداری از چند نوع است:

•        تشابه اسمی شما با کسی که قرار است ممنوع الخروج شود.
•        اشتباه تایپی در نامه نگاریها ( مثلا اگر شماره ملی شما اشتباها در نامه مزبور باشد، هر دو ممنوع الخروج می شوید و نمی پرسند چرا این نام با این شماره ملی تطابق ندارد )
•        عدم ثبت نامه رفع ممنوع الخروجی شما، به هر دلیل
•        عدم مراجعه حضوری برای رفع بعضی مشکلات حتی بعد از آنکه مدارک مربوطه به دست پلیس گذرنامه برسد.
•        بعضی اشکالات سیستمی، مثلا بالاتر بودن اولویت مجوز یکبار خروج ( حتی باطل شده ) نسبت به مجوز چند بار خروج

چه باید کرد؟

اگر نمی خواهید بلیطتان باطل شود و دست از پا درازتر برگردید ( حتی به احتمال 2 درصد )، لطفا لطفا خواهشا تشریف ببرید اداره گذرنامه ( تهرانپارس بلوار پروین یا ستارخان شهرآرا ). حتما خود شخص با گذرنامه اش باید باشند، ولو بچه 4 ساله. اگر رفتید ستارخان باید برید ساختمان دوم سمت چپ طبقه بالا. کلا 1 دقیقه طول می کشد.

•        توجه کنید که اگر مشکل خروج داشته باشید گذرنامه تون رو ضبط می کنند و تا رفع مشکل پس نمی دهند. شوخی هم ندارند. لذا اگر برای ارسال آن به دیانا یا آق سوار، لازمش دارید حواستان باشد.
•        نکته بد داستان اینه که بعضی مشکلات در این روش گزارش داده نمی شود. نمونه اش قضیه خود من که 3 روز قبل از حرکت این کار رو کرده بودم و گفتند مشکلی نیست، ولی در فرودگاه گفتند مشکلی هست. ظاهرا قضیه من این بود که برای ابطال مجوز خروج یکبار خودم اقدام نکرده بودم و وقتی کارت پایان خدمتم آمده بود، گرچه منطقا مشکلی نداشتم ولی اتمام اعتبار مجوز اولیه مانع خروج من می شد! بنابراین اگر خروج با نامه یا وثیقه یا ... داشته اید، بعد از رفع نهایی مشکل دوباره باید مراجعه کنید. این بحث به اداره ممنوعیت خروج مربوط نمی شود و باید به ساختمان دوم سمت راست ستارخان مراجعه کنید! گرچه این موضوع رو باجه اطلاعات اونجا به من نگفته بود.
•        برای مجوزهای خروج به اصل شناسنامه احتیاج است و کارت ملی نمی پذیرند. در شرایط خاص با تحمل دوندگی مربوطه، نامه مشخصات سجلی از حراست اداره ثبت احوال مرکز ( خیابان میرزای شیرازی )، تنها جایگزین قابل قبول اصل شناسنامه است.
•        خارج از وقت اداری ( از 1:30 به بعد ) هیچ کاری انجام نمیدهند.
•        رفع بعضی مشکلات کار 2 ساعته ولی بعضی ها ممکنه هفته ها طول بکشه ( مثل وقتی پای دادگاه درمیونه ). پس نگذاریدش به آخرین روز.
•        متاسفانه چه باگناه چه بیگناه اگه ممنوع الخروج بشید، بهتون اعلام نمی شه تا خودتون برید بپرسید!

دست آخر این که اینها موضوعاتی بود که در طی چند روز دوندگی در اون ادارات باهاشون برخورد کرده بودم. خیلی از مشکلات رو فقط در سرگذشت افراد مراجعه کننده می شود دید، نه در فرمها و روالهای قانونی. لذا اگر دوستان اطلاعات دیگری دارند اضافه کنند یا مطالب فوق را تصحیح بفرمایند. 

چک لیست جابجایی

جابجایی یکی از مراحل مهاجرت است که بیم و امید در آن تلاقی پیدا می کنند. از طرفی ویزا را گرفته ایم و خوشحال و شادان و از طرف دیگر احساس می کنیم موضوع از جا کندن و رفتن داره جدی میشه. شخصا به جابجایی به عنوان یک پروژه نگاه می کنم. مثل هر پروژه دیگری که باید در ابتدای کار، تاریخ پایان تعیین شود تا بتوان به تجهیز نیروها و منابع پرداخت، در مورد جابجایی نیز اولین گام تعیین دقیق یا تقریبی تاریخ پرواز است تا بر اساس آن بتوان زمان بندی کرد. اولین گام در پروژه تحلیل و طراحی است که در اینجا به معنی شناخت و مکتوب کردن کارهایی است که لازم است پیش از پرواز انجام شود تا نه تنها جابجایی بدون استرس و دغدغه ای داشتیم، بلکه پیش بینی لازم جهت روزها و ماههای اول را هم تا حد امکان کرده باشیم. مثل هر پروژه دیگری اگر برنامه ریزی درستی صورت نگیرد حجم کارها در نزدیکی تاریخ پایان به شدت افزایش خواهد یافت و لذا لازم است تلاش کنیم حتی الامکان حداقل کارها را به دقیقه 90 موکول کنیم. جدولی که در ادامه ملاحظه می کنید یک طرح اولیه از شکست کار را نشان می دهد. به منظور تسهیل در زمان بندی، ریز کارها به 2 دسته اصلی تقسیم شده اند؛ آنهایی که می توانند سر فرصت مناسب 2-3 ماه مانده به پرواز انجام شوند(با رنگ نارنجی مشخص شده اند) و آنهایی که ناگزیر باید در فاصله یکماه مانده به پرواز انجام شوند. به دوستانی که ویزای آنها آمده و قصد سفر به نیوزلند در چند ماه آینده را دارند، پیشنهاد می کنم جدول زیر را به مثابه یک چک لیست چاپ کرده و در معرض دید هر روزه خود قرار دهند و هر کاری که انجام شد را خط بزنند. اینکار کمک می کند تا تمرکز فکری و در نتیجه آسودگی خیال بیشتری درباره این مقوله مهم داشته باشید. با آرزوی سفری خوش و راحت برای همه عزیزان 

مسکن	مدارک	وسایل	کار و کاریابی	مالی	سلامت	سفر	ماشین	متفرقه
اطلاع به مالک یا بنگاه  جهت یافتن مستاجر جدید	ترجمه و اصل: شناسنامه، کارت ملی، سند ازدواج، گواهینامه رانندگی، پایان خدمت، مدرک فارغ التحصیلی	تفکیک وسایل به 4 دسته همراه بردنی، فریت کردنی، فروختنی و نگه داشتنی	اطلاع به محل کار فعلی	مطالعه و انتخاب بانک و نوع حساب مطلوب	انجام امور دندانپزشکی	تهیه بلیط	فروش ماشین	تهیه مبدل برق 2 شاخه به 3 شاخه
تسویه حساب با مالک یا مستاجر جدید	چاپ عکس	بسته بندی فریت	تهیه رزومه، مطالعه منابع کاریابی	باز کردن حساب	جمع آوری آخرین نتایج و مدارک پزشکی	رزرو شاتل هنگام رسیدن به فرودگاه مقصد	جستجوی مدل مناسب با توجه به منابع مالی	فروش یا قطع موبایل
اجاره متل/هاستل جهت چند روز اول	تهیه گواهینامه بین المللی	ارسال فریت	تقویت زبان و لهجه کیوی	تهیه دلار اسکناس		تهیه لیستی از بار همراه جهت ارائه در گمرک فرودگاه		جمع آوری فایل ها و اطلاعات کامپیوتری
جستجوی هم خانه، خانه برای هفته دوم به بعد	مدارک کاری، واکسیناسیون بچه ها، پاسپورت	بسته بندی نگه داشتنی		حواله دلار به حساب خود یا دوستان		تهیه ویزای ترانزیت استرالیا		سفر به شهرستان جهت خداحافظی با اقوام و آشنایان
	تمدید یا تعویض پاسپورت، گواهینامه رانندگی	بسته بندی همراه بردنی		دسترسی اینترنتی به حساب های ایران در صورت عدم وجود		خرید ساک و چمدان		خداحافظی با دوستان و آشنایان حضوری
	دادن وکالت به نزدیکان جهت انجام کارهای اداری	فروش فروختنی ها		تعویض کارت های بانکی که تاریخ انقضای آنها نزدیک است		تهیه لباس و پوشاک مورد نیاز جهت چند ماه اول		خداحافظی با دوستان و آشنایان تلفنی
		جابجایی نگه داشتنی				تهیه لباس مناسب برای مصاحبه های کاری

*اگر به سایت بانکهای نیوزلندی مراجعه کنید یک قسمت برای باز کردن حساب از خارج از کشور وجود داره. فقط نکته اینکه تا زمانی که شخصا و حضوری به بانک مراجعه نکنید امکان برداشت نخواهید داشت، لذا در واریز وجه به حساب خود احتیاط کنید