امروز داشتم در مورد چیزهایی که خوبه با خودمون بیاریم فکر می کردم. راستش فکر می کنم این موضوع کشور تا کشور فرق می کنه و خیلی هم مهمه.(البته این پست رو از یه کم عقب تر شروع می کنم)
برای اومدن به نیوزلند از نظر پروازی از ایران تا اینجا انتخاب های زیادی وجود داره. از معمولترین انتخاب ها پرواز تهران-دبی-سیدنی-اوکلند از طریق امارات هست که تقریبا انتخاب گرونی هست و مدت زمان پرواز بین دبی و سیدنی فوقالعاده طولانی هست ۱۵ -۱۶ ساعت و خیلی خسته کننده است. میزان باری هم که می تونید بیارید فکر می کنم نفری ۳۰ کیلو باشه که برای مهاجرت در واقع یعنی هیچی. اما خوب پرواز تمیز و خوبیه و در ضمن احتمال افتادنش کمتر از پروازهای ایرانیه.
یکی دیگه از معمولترین انتخاب ها پرواز تهران-کوالالامپور-اوکلند هست که اگر از تهران تا مالزی اش رو ایران ایر بگیرید واقعا جز اعصاب خوردی چیزی نداره مگر اینکه همون اول پرواز بخوابید تا اخر و امنیتشم خوب قطعا کمتره.
اما از همه اینها که بگذریم می خواستم این رو بگم که در هر صورت نهایت باری که می تونید با خودتون بیارید حدود نفری ۳۰ کیلو هستش و در هر صورت برای یه زندگی یعنی هیچی.
همونطوری که قبلا گفتم می تونید بارتون رو همراه Freight بفرستید و از خیلی نظرها فکر بدی هم نیست. فقط حواستون باشه جوری ارسال بار رو با رسیدن خودتون تنظیم کنید که بتونید سریع تحویل بگیرید و یا بعد از شما برسه چون هر روزی که بار توی انبار فرودگاه بمونه باید پول انبار رو بپردازید که حدود روزی ۳۰-۴۰ دلار می شه. حالا بعدا سر صبر درباره این یکی می گم چون خیلی جزئیات داره.
مهمترین چیزی رو که باید همراه اتون باشه مدارکتون هست که قطعا خودتون می دونید. اما چندتا نکته. در مورد گواهی نامه. وقتی توی ایران گواهی نامه اتون رو بین المللی می کنه یه سری جزئیات رو کامل به صورت انگلیسی نمی نویسند. بنابراین حتما یه نسخه ترجه شده و مهر و امضاء شده قوه قضائیه از گواهی نامه اتون رو همراه داشته باشید. چونکه برای تبدیل اینجا اون رو ازتون می خوان و اون گواهی نامه بین المللی رو که ایران می ده قبول نمی کنن. اصل گواهی نامه رو هم حتما داشته باشید چون کپی اش اینجا لازمه.
از این نظر می گم که با گواهی نامه بین المللی اتون می تونید ۱ سال اینجا رانندگی کنید و بعد با یک امتحان گواهی نامه full بگیرید و اگر ترجمه رو نداشته باشید و بخواهید از اول امتحان بدید باید ۳ تا امتحان بدید و هرکدوم حدود ۷۰ دلار خرجشه و در ضمن باید برای هر امتحان ۶ ماه از مدت امتحان قبلی گذشته باشه و در نوبت اول و دوم محدودیت رانندگی هم خواهید داشت. بنابراین ۱ سالی طول می کشه تا گواهی نامه کامل اینجا رو بگیرید.
ادامه دارد ....
سپیده
نمی دانم که چرا گوگل هر روز با جستجوی کلماتی مثل پناهندگی به فلان کشور یا قوانین پناهندگی به فلان کشور به این وبلاگ ارجاع می دهد؟! یک سوال که هنوز جواب واضح و مشخصی برای آن پیدا نکرده ام این است که جدا از آنهایی که واقعا سزاوار پناهندگی به یک کشور هستند، چرا خیلی های دیگر که هیچ مشکل جانی هم ندارند دنبال این طریق مهاجرت هستند؟
می دانید که در دهه 60 خیل عظیم پناهنده ها از ایران به در دوره جنگ ایران و عراق به کشورهای اروپایی پناهنده شده اند. یک عده بودند که که چاره ای جز پناهندگی نداشتند و عده ای هم بودند که برای پیشرفت زندگی و تحصیل خود ترک وطن کردند و تابعیت کشور دوم، هدف اولشان نبود و شاید هم بود و از راههای مثل ادامه تحصیل یا کار به اینجا آمدند. به نظر من یک عده از این پناهجوهای آن دوره غیر قابل تحملند. آنهایی که هیچ خدمتی به خاک آبا و اجدادیشان نکردند که هیچ، هنوز هم هفت قورت و نیمشان از آن مملکت باقیست. تور ایرانشان در ایران هر سال چند ماهی پا برجاست و هنگام موسم جمع آوری اجاره ها در ایران، سر و کله شان آنجا پیدا می شود. تعدادشان هم کم نیست. اگر کم بود من اینجا چیزی نمی نوشتم. انگار قوانین مهاجرت دنیا هیچ منطقی ندارد. کلا جماعت قریبی هستند این ها. چیزی که لج آدم را در می آورد (!!!) عدم شناخت این ها از نسل امروز ایران است. کلا شناختشان برمی گردد به سالهای جوانی خودشان و دانستنی های آن موقع و همان سطح دانش در آن دوره را به جوان های این دوره بسط می دهند. آدم مبهوت می ماند......مانده ام که چگونه می تواند تابعیت یک کشور دوم به اندوخته های آدمی اضافه کند!
2-3 سال پیش برای ماموریتی به اینجا آمده بودم و در مورد اقامت و غیره اینجا تحقیق می کردم. جالب بود طرز راهنمایی بعضی ها. خودت را به پلیس معرفی کن و برنگرد! به همین سادگی! من نمیدانم، وجدان آدمی این جور وقت ها کجا می رود؟ انگار در ذهن بعضی ها، اقامت یعنی پناهندگی.
یک چیز دیگر این که، هنوز برای من قابل هضم نیست که چطور یک نفر حاضر می شود که برای گرفتن تابعیت یک کشور دوم، دروغ بگوید. دینش را صوری تغییر دهد، مدرک جعل کند و آخر سر هم اسمش را بگذارد زرنگی؟ یعنی بقیه چنین کاری از دستشان بر نمی آید؟ شاید همین بی منطقی قوانین مهاجرت است که خیلی ها را وادار می کند که دست به هر کاری بزنند که تابعیت دومی بگیرند؟
نمی دانم، احساس می کنم که این نوشته با اینکه هنوز جا دارد باید زودتر تمام شود...............ولی یک چیزی را هنوز باید لجم بگیرد، این که این همه قوانین مختلف مهاجرت به نیوزیلند در اینجا جمع آوری شده است ولی با این حال گوگل نمی فهمد که عبارت پناهندگی به نیوزیلند را به این وبلاگ ارجاع ندهد!؟! ;) واقعا من با این جور پناهندگی ها مشکل دارم!! و دست آخر هم این هم لیستی از کلمات کلیدی که گوگل به این وبلاگ ارجاع داده است. دلیلش؟!
وکیل پناهندگی در نیوزلند
آمار سال دوم انسانی
مهاجرت به ویتنام
مهاجرت به چک
طریقه دریافت پول از بانکهای خارجی
مهاجرت کانادا اگر مدارک کامل نبود پول پس میدهد
کسی از نیوزلند هست
پیدا کردن پیشنهاد کار در نیوزلند
زمستان نیوزلند
مهاجرت دلیل
جدول امتیازبندی سفارت برای قبول پناهندگی
ازدواج نیوزیلند
روز و شبتان خوش / ناصر
پی نوشت: پناهندگی مسیر سختی است و این نوشته ربطی به آنهایی که شرایط سخت زندگی در کمپ ها را تحمل می کنند و هیچ آسمانی در این دنیا متعلق به آنها نیست را ندارد.
در مورد امتیاز زبان برای مهاجرت خیلی این روزها کامنت ها زیاد بود و همین طور خیلی بحث شد. من سعی کردم اینجا از خود وب سایت مهاجرت اطلاعاتی رو که در این مورد بوده جمع اوری کنم و بدون دخل و تصرف براتون بیارم. در این مورد زیاد بحث شده اما فکر کنم ارزش بحث کردن داشته باشه.
اگر از طریق Skill migrant برای مهاجرت اقدام کنید، فرد اقدام کننده باید حداقل امتیاز 6.5 از IELTS بیاره و اعتبار این مدرک هم برای مدت 2 سال هست.
هر فرد دیگری که به عنوان همراه در application برای مهاجرت اقدام کرده و سن بالاتر از 16 سال داره باید حداقل امتیاز 5 داشته باشه.
اما غیر از مدرک زبان می تونید از یکی از راه های زیر هم برای اثبات زبان استفاده کنید:
- اگر توی نیوزلند به مدت 12 ماه به عنوان Skilled worker کار کرده اید.
- اگر دوره ای رو به صورت کامل به زبان انگلیسی گذرانده باشید. (که خودش لیست و جزئیات داره)
- و یا اگر دلیل مستند و قابل قبولی که ثابت کنه زبان انگلیسی اتون در حد قابل قبولی هستش. (می دونم در بعضی از موارد اگر در کشورهای دیگه کار کرده باشید که انگلیسی زبان بوده اند و یا شرکت های بین المللی که در ایران شعبه دارند و اگر بتونید ازشون نامه و .. بگیرید ممکنه مورد قبول باشه).
هرچند در نهایت گفته اگر هرکدوم از موارد رو ارائه بدید امکان اینکه در نهایت ازتون IELTS بخوان وجود خواهد داشت.
<><><><><><><><><><><><><><>
توضیحات:
در مورد گزینه ها هم می تونید توی فرم بزنید که مدرکی ندارید برای اثبات زبانتون اما در این حالت application شما رو ineligible اعلام می کنه. پس قاعدتا موقع اقدام برای EOI حتما مدرک یا یکی از موارد مورد قبول بالا رو برای اثبات زبان باید ارائه بدید یا حداقل مدعی بشید که بعد می تونید توی قسمت توضیحات توضیح بدید چه چیزی برای اثبات دارید.
<><><><><><><><><><><><><><>
حالت خاصی که وجود داره اینه که شما برای همراهتون هم بخواهید point بگیرید به عنوان Skill migrant. در این صورت در مورد اثبات زبان برای همراه یه مقدار شرایط عوض می شه. و امتیاز زبان باید توی مدرک ielts حداقل 6.5 باشه و یا دوباره بتونید ثابت کنید که زبان اون هم در حد مورد قبول هست که باز اون هم توسط افیسر تائید می شه و در نهایت ممکنه باز هم ازتون ietls رو بخوان.
<><><><><><><><><><><><><><>
در حالت اول، شنیدم که می شه بابت مدرک فرد همراه پول پرداخت کرد یعنی در واقع اگر مثلا همسر شما مدرک زبان نداره به جاش می تونید پول پرداخت کنید اما راستش این مورد رو در زمانی که خودمون اقدام می کردیم دیده بودیم اما توی سایت ندیدم لینکش رو که براتون بذارم جزئیاتشو اما دونستنش بد نیست که اگر کسی جایی گیر کرد شاید بتونه قانوننش رو پیدا کنه و بهش استناد کنه.
<><><><><><><><><><><><><><>
و یه نصیحت کوچیک. اگر به چیزی و یا مطلبی از سایت استناد می کنید حتما سعی کنید منبع و مرجع و تاریخی که اون مطلب رو در سایت دیدید جایی ثبت کنید چونکه ممکنه وقتی اقدام کردید و مدارک رو فرستادید و تا 2 سال بعدش که بهتون اقامت بدن مثلا گیر بدن که این مورد قابل قبول نیست و اون موقع است که می تونید به حرف خودشون استناد کنید. در ضمن قوانین مهاجرت ریزه کاری زیاد داره و حتی در خیلی خیلی از موارد افیسر ها ممکنه اشتباه کنن و یا قانونی رو از قلم بیندازند پس اگر به شما مثلا گفتن که فلان چیز قابل قبول نیست قبل از پذیرفتن اون کاملا اطلاعات خودتون رو در این مورد کامل کنید چون شاید اشتباه از افیسر باشه .. مثلا من دیده بودم کسی رو که رشته کاریش جز short list بود اما وقتی مدارک اش رو بررسی کردند کاملا ریجکتش کردند چون گفتن رشته شما جز رشته های مورد نیاز نیست و امتیاز ندارید و غیره .. در صورتی که در تاریخی که سفارت مدارک رو دریافت کرده هنوز رشته اونها جز لیست سایت بوده و دو هفته بعد عوض شده و با یک ایمیل و توضیحات کامل پرونده اشون مورد قبول قرار گرفته .. و خیلی موارد مشابه .. حالا بازهم اگر مطلبی بود من سعی می کنم این پست رو کامل کنم ..
<><><><><><><><><><><><><><>
امیدوارم همه سوال ها جواب داده شده باشه. بازهم اگر سوالی هست بگید. خوشحال می شیم کمک کنیم.
موفق باشید .
سپیده....
توی نیوزلند مثل خیلی از کشورهای دنیا و برعکس خیلی از کشورهای دیگه شما نمی تونید پولی غیر از دلار نیوزلند رو خرج کنید. پس حتما وقتی وارد کشور می شید یا حتما با خودتون دلار نیوزلند داشته باشید و یا توی فرودگاه مقداری پول Change کنید.
فرودگاه و گمرگ نیوزلند به عنوان سخت گیر ترین ها معروف هست و جریمه های سنگینی برای این موضوع داره. پس حسابی مراقب باشید.
نمی خوام وارد جزئیات بشم. خودتون می تونید موارد ممنوع و غیره رو توی سایت اشون ببینید اما فقط یه نکته رو فراموش نکنید و اون اینکه هرچیزی رو که همراه دارید از لحاظ خوراکی و موادی که براش محدودیت هایی قایل هستند توی کارت هایی که توی پرواز بهتون می دید کامل بنویسید. همین طور اگر پول با خودتون همراه دارید حتما ذکر کنید. اینطوری اگر هم بخواهید به چیزی گیر بدهند چون قبلا اعلام کردید مشکلی برای خودتون پیش نمیاد و در نهایت ممکنه یه کیسه پسته و .. دور ریخته بشه.
اگر می خواهید می تونید بار زیادی رو قبلا بفرستید و بعد توی فرودگاه تحویل بگیرید. یه چیزهایی واقعا ارزش داره که از ایران بیارید چون واقعا باید اینجا چندیدن برابر پولش رو بدید و در ضمن نه با اون کیفیتی که می خواهید که خودش بحث جدایی داره.
فرودگاه های اینجا خیلی کوچیک هستند و بی نهایت مرتب و فرودگاه اوکلند جز بهترین های دنیا به حساب میاد.
اگر می خواهید از فرودگاه به محل اقامتتون برید ۴ تا راه وجود داره.
۱- تاکسی
۲- دوستاتتون بیان دنبالتون
۳- Shuttle
۴-کرایه ماشین
اینجا تاکسی واقعا انتخاب اخر هست. چون بی نهایت گرونه و من واقعا متاسفم که روز اول اومدم نمی دونستم راه های دیگری هم هست برای رسیدن به مقصد. معمولا اینجا تاکسی ها رو فقط شرکت ها بیشتر استفاده می کنن و یا کسانی که شب می خوان از کلاب ها برن خونه .. مثلا از فرودگاه تا City Center حدود ۱۷۰ دلار حدودا پول تاکسی می شه که واقعا نمی ارزه.
بهترین راه گرفتن Shuttle هست که در واقع همون ون خودمونه و معمولا ۵ الی ۶ نفر باهم سوار می شن.
شما اصلا نمی خواهید در این مورد نگران چیزی باشید. شما فقط از سالن فرودگاه میاید بیرون و می رید قسمت shuttle ها و ادرستون رو به یه راننده می دید و اونها خودشون مسیرش رو و مسافر هاشو هماهنگ می کنه و مدت زمان رسیدن به مقصد هم اصلا با تاکسی فرقی نداره.
از فرودگاه تا City Center برای دو نفر حدود ۵۰ دلار می شه.
گزینه بعدی کرایه کردن ماشین هست. می تونید به صورت انلاین و با داشتن کردیت کارت از قبل ماشین رو برای لحظه ورودتون کرایه کنید و همونجا توی فرودگاه تحویل بگیرید. هرچند وقت بخواهید دستتون باشه و بعد هم به دفاترشون توی شهر تحویل بدید. قیمتش هم نسبتا مناسب هستش. از روزی ۱۰ دلار تا روزی ۴۰ دلار اینها و بیشتر :البته بستگی داره چه جور ماشینی می خواهید بگیرید. اما خوب ۲ تا مشکل وجود خواهید داشت. یکی اینکه رانندگی در نیوزلند در جهت عکس ایران هست و قطعا مدتی طول می کشه که بهش عادت کنید و دوم اینکه مسیر ها رو بلد نیستید. اما خوب در نهایت این انتخاب برای اینده نزدیکتر که شاید بعد از یکی دو هفته دونستنش بد نباشه.
نمی دونم شاید تا اینجا اگر سوال خاصی دارید خوشحال می شم کمک کنم. توی پست بعدی حتما از جاهایی که می تونید برای اقامت اولیه استفاده کنید هم براتون می نویسم.
><><><><><><><><>
اینها یه سری مواردی هستند که اجازه وارد کردنشون به نیوزلند رو ندارید. البته هرکدوم توضیحات داره که می تونید توی لینک زیر دقیق مطالعه کنید.
Money
Agricultural items
Domestic pets and animals
Radio transmitters and telecommunications equipment
Firearms and weapons
Medicines
Objectionable publications
Hookah pipes, water pipes and smoking utensils
Convention on International Trade in Endangered Species (CITES)
اینجا منظور این نیست که اقلام بالا رو اصلا نمی شه با خودتون داشته باشید بلکه محدودیت هایی دارن . مثلا میزان پولی که می برید اگر از مقداری بیشتر باشه باید حتما اعلام کنید. یا خوراکی هاتون رو اعلام می کنید و ممکنه فقط چک کنند و ایرادی هم نگیرند. حتما لینک رو بخونید و اگر سوالی داشتید حتما بپرسید. من یه ۵-۶ باری از این گمرک رد شدم و دیگه حسابی ابدیده شدم .. :)
سپیده