اندر احوالات سیاست در نیوزلند

خوب ما جماعت که از سیاست خوشمون میاد بد نیست که از سیاست در نیوزلند هم یه خورده سر در بیاریم. خدا رو چه دیدی؟ رفتیمو یکیمون نخست وزیر شدیم. شاید قانون مهاجرت رو به نفع ایرانی ها عوض کردیم. اصلا یه 20 امتیاز به ایرانی بودن مثلا دادیم! یا مثلا یه حزب اصلا اونجا به اسم خودمون تاسیس کردیم و با صلح و صفا با هم زندگی کردیم....

نظام نیوزلند همونطور که میدونید یک نظام پارلمانی هستش و ساختارش انگلیسی هست. به این معنی که پس از برگزاری انتخابات حزبی که اکثریت رو به دست آورده نخست وزیر رو تعیین می کنند و نخست وزیر هم کابینه رو تعیین می کنه. اما رئیس دولت ملکه الیزابت دوم یا همون ملکه انگلیس خودمونه..

مملکت انگلیس البته یه فرماندار هم در نیوزلند داره که توسط ملکه انگلیس تعیین میشه و صرفا یک نقش تشریفاتی داره و یه سری کارای الکی می کنه مثل دادن نشان و افتتاح مراسم ها. همینطور مثلا به اسقبال اونایی که میان نیوزلند میره و استوارنامه سفیرها رو میگیره و و از این کارا دیگه. یه جورایی نماینده ملکه است رو زمین. حقوقش هم یه جایی لو رفته که حدود 300 هزار دلاره در سال. فرض کنید 3 برابر یه مهندس چند سال سابقه..;) 

انتخابات پارلمانی در هر 3 سال تو نیوزلند برگزار میشه و انتخابات بعدی هم در نوامبر 2014 خواهد بود. حزب هایی که در نیوزلند فعال هستند عبارتند از: حزب ملی (National Party)، حزب کار(Labour Party)، حزب ACT یا (Association of Consumers and Taxpayers)، حزب آینده متحد (United Future) و حزب مائوری ها. داشته باشیت که مائوری ها هم حزب دارن! ;) اما در کل رقابت معمولا بین دو حرب کار و حزب ملی هستش و همین الان هم حزب ملی سر کار هست. حزب مائوری ها هم معمولا موقع انتخابات با یکی از این حزبها ائتلاف تشکیل میده!

از نظر طبقه بندی سیاسی، حزب ملی یه حزب راست میانه و حزب کار یه حزب چپ میانه هست. حزب کار البته اولین حزب در نیوزلند محسوب میشه و قدمت بیشتری داره. پس از جنگ جهانی دوم، حزب کار تنها دو دوره از انتخابات رو برنده شده و در بیشتر انتخابات و البته انتخابات اخیر حزب ملی برنده انتخابات بوده و فعلا هم که سر کاره! عکس زیر هم پارلمان نیوزلند در ولینگتون هستش. 

جالبه هم بدونید که حزب کار همچین هم بیکار نبوده و از ابداعاتش در دهه 30 و 40 میلادی، تاسیس بیمه اجتماعی، تعیین سقف 40 ساعت کار در هفته و تعریف حداقل دستمزد بوده. 

در نیوزلند هر شخص بالای 18 سال حق رای داره و به زن ها در سال 1893 به عنوان اولین کشور در دنیا حق رای داده شد. البته تا حدود سال 1930، حق کاندید شدن برا نمایندگی مجلس رو نداشتن. جالبه بدونید که مائوری ها چه در انتخابات شرکت بکنند و چه نکنند، کرسی های ویژه در مجلس دارند و از سال 1996 هم چند کرسی خارج از سیستم رای گیری در پارلمان دارند.حالا اینکه حق رای دارند یا ندارند رو من نمیدونم، ولی شاید جالب باشه بدونید که از 120 کرسی الان مجلس نمایندگان نیوزلند تنها سه تاشون مائوری است. باید اضافه کرد که پارلمان نیورلند 120 کرسی داره و هیچ ایرانی هم تا به حال بهش راه پیدا نکرده. راست و در آوردن دروغ این آخرین ادعاش هم با خودتون! 

برای حسن ختام هم بیاید چند تا اسم این سیاست مدارای نیوزلند رو یاد بگیریم، شاید به درد خورد. البته کجاشو نمیدونم، نپرسید. شاید یه جا مصاحبه کاری رفتید و یا شاید فردا تو همین مصاحبه مهاجرت یه بخش اضافه شد. اونوقت ازتون راجع به سیاست نیوزلند می پرسن، ما رو دعا می کنید..

نخست وزیر: الان جان کی نخست وزیره. ایشون البته از سال 2008 سر کاره که همینطور که گفتم رئیس حزب ملیه.  در اوکلند به دنیا اومده ولی باباش انگلیسی بوده. مامانش هم البته اتریشی . ازدواج کرده و یه دختر و یه پسر داره. اینم عکسش:

فرماندار: سر جرمی که دیگه اسمش رو کامل نمی نویسم، فرماندار کنونی نیوزلنده . اولین مائوری هست که این سمت رو گرفته و حدود 60 سالشه. فرماندار نیوزلند برای 5 سال تعیین میشه. حقوق سالیانش هم که بالا ذکر شد. تو عکس زیر هم در حال سلام مائوری می بینیتش با یکی از اعضای حزب مائوری ها. نفر سمت چپ هم که نخست وزیره. هیچ تشابهی هم با عکس مادر مرحوم چاوز خودمون نداره! :)

در کل دولت در نیوزلند یه حالت مرکزی داره تا یه حالت فدرال. دولت های محلی اختیارات خیلی محدودی دارند و بیشتر قدرت دست دولت مرکزی ست. 

با آرزوی موفقیت

منبع: ویکیپدیا