مهربانی کی سر آمد، مهربانان را چه شد!

* راستش هدف این وبلاگ بحثهای شخصی نبوده و نیست. نظرات تا اطلاع ثانوی بعد تایید نمایش داده میشن. /ناصر*

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

در رابطه با بحث ها و دلخوری هایی که اخیرا پیش اومد به نظرم رسید چند نکته را با دوستان مطرح کنم. امیدوارم این هم فرصتی باشه برای یادگیری، خودسازی و مهربانی.

نکته اول این که توهین و هجو (برگرفته از لغتنامه دهخدا به معنای نکوهیدن، شمردن معایب کسی، دشنام دادن کسی) از نظر اخلاقی قطعا کاری ناپسند است بخصوص اگر در فضای عمومی صورت بگیرد. منتهی اینکه هجو یا توهین در وبلاگ، چه در پست ها و چه در کامنت ها صورت گرفته باشد را به هیچ وجه تایید نمی کنم. در واقع با عنایت به عدم نیاز کامنت ها به تایید مدیر وبلاگ و باز بودن آن، جو اخلاقی وبلاگ را به غایت اخلاقی می دانم که نشان از فهیم بودن مشارکت کنندگان وبلاگ دارد. به جرئت می گویم در 6 ماه اخیر که مدیریت وبلاگ را به عهده داشته ام حتی یک مورد پیش نیامده که نشانی از توهین، تمسخر و تحقیر نسبت به فرد یا گروهی داشته و من مجبور به حذف آن شده باشم و با مقایسه با فضای سایت ها و وبلاگ های دیگر این موضوع را مایه افتخار و سر بلندی می دانم.

نکته دوم اینکه وبلاگ به نوعی شبیه استادیوم ورزشی است که بازیکنان از تشویق های تماشاگران انرژی می گیرند. برای خودم همیشه اینطور بوده که تشویق و اظهار لطف دوستان انرژی مضاعفی به من داده تا بتوانم مطالب بهتر و مفیدتری بنویسم و از همه مهم تر اینکه از مطالب ایشان یاد بگیرم. اگر هدف استمرار این مسیر و افزایش دانش و تجربه باشد، شوخی، مزاح و محبت به مثابه روغن روان کننده این موتور در حال حرکت است و بهتر است قدر آنرا بدانیم.

نکته سوم اینکه من اخیرا بسیار خوشنود و خوشوقتم از احساس اینکه دوستان، وبلاگ را خانه خود می دانند و حاضرند برای آن وقت و انرژی بگذارند. اگر دقت کرده باشید بسیاری از پست های مفید اخیر حاصل نوشته های دوستان از رضا، مهتاب و روزبه گرفته تا حسام، هادی، بابک-گلی و مریم که مطالبشان در صف انتشار است. این همه را من به یمن دوستی ها، محبت ها و نزدیکی قلب ها می دانم که باید از آن پاسداری شود.

نکته چهارم اینکه اگر چه وبلاگ یک عرصه عمومی است ولی مسئولیت حقوقی متوجه آن نیست. به همین دلیل نمی توان برای آن چارچوبی مشخص کرد که به آن وجه آموزشی، اطلاع رسانی، انتفاعی و غیره دهد. در واقع هر خواننده ای به فراخور حال و نیاز خود از محتوای وبلاگ، چه پست ها و چه کامنت ها بهره مند می شود. تعداد بالای بینندگان و خوانندگان وبلاگ به مدد آمار موجود نشان دهنده محتوای مفید آن است که با تلاش جمعی نویسندگان، نظر دهندگان و خوانندگان آن حاصل شده است.

در پایان بر خود فرض می دانم از خدای قادر سپاس گذار باشم بخاطر مشارکت در این فضایی که با زحمات ناصر، سپیده، بابک و همه دوستان دیگر پدید آمده است. امیدوارم قدر این دوستی ها و محبت ها را بدانیم و نعمت حضور خود را از دیگران دریغ نکنیم.

وضعیت بازار کار ICT در نیوزلند در سال 2013

پیش نوشت: بعد از یکبار تلاش ناموفق و بعد از مدتها انتظار بالاخره ویزای مریم عزیز هم اوکی شد. هورااااااااااااااااااااااا

پست زیر را روزبه عزیز جهت انتشار در وبلاگ در اختیار من گذاشته است که عینا آنرا بازگو می کنم. جهت مشاهده متن اصلی به این آدرس مراجعه فرمایید:

آماری در نوامبر 2012 منتشر شد مبنی براینکه 300 هزار جوان جویای کار در برابرتنها 15 هزار کار وجود داشتند که اکثر داوطلبان از رشته های آی تی و مهندسی بودند. خوشبختانه در سال 2013 این مقدار کاهش پیدا کرده که این مقاله جزئیات آن را بررسی کند.

آمار جدید بیکاری در نیوزیلند از 6.8 درصد به 6.2 درصد کاهش پیدا کرده است که نشان از کاهش 15 هزار نفری بیکاران دارد. در پایان ماه مارچ 2013 از بیکاران 15 تا 24 سال 10500 نفر و از بیکاران 20 تا 24 سال 11200 نفر کم شدند در صورتی که معمولا در دوره مشابه سالهای قبل تعداد بیکاران این سنین بیشتر می شده اند. این ارقام نشان از کاهش 4.1 درصدی بیکاران 20 تا 24 سال است که بیشترین میزان طی یک دوره 3 ماهه از سپتامبر 2009 است.

مهمترین بخش این مقاله که مربوط به دوره سنی ما است مربوط می شود به فرصتهای شغلی تبیلغ شده در اینترنت. فرصتهای آی تی تبلیغ شده در سایت seek از ماه مه تا ژوئیه 7 درصد رشد داشته است هرچند که این میزان 13 درصد کمتر از میزان مشابه سال گذشته است. درکل فرصتهای شغلی آی تی از ژانویه 2013 تا جولای 2013 60 درصد رشد داشته است که از مدت مشابه سال قبل 7.6 درصد کمتر است. این عدد برای سایت trademe 63 درصد است. خوشبختانه برای سومین ماه متوالی فرصتهای تبلیغ شده افزایش داشته اند.

نمودار زیر افزایش ماه جولای را به تفکیک شهرها نشان میدهد

نمودار زیر هم تعداد فرصتهای پست شده تا ماه جولای 2013 به تفکیک شهرهاست که نشان از افزایش 46 درصدی در ولینگتون و 65.8 درصدی در استان کانتربری می باشد.

نتیجه گیری:

در کل این مقاله نشان میدهد که وضعیت کاریابی اگرچه روند مثبتی دارد ولی آهنگ کندتری نسبت به سال گذشته دارد. از این آمار می شود نتیجه گرفت افزایش آگهی های شغلی در ماههای فوریه و جولای نسبت به ماههای دیگه بیشتر است. پس برای زمانبندی رفتنتون بیشتر تحقیق کنید.

این آمار رو هم خودم برای مصاحبم درست کرده بودم که اینجا خالی از لطف نیست. اینها تعداد کل کارهایی است که در سایت Seek ایجاد شده است و فقط مختص به آی تی نیست.

2013

2012

2011

2010

 

تصاویری از نیوزلند

امروز تصمیم گرفتم جهت رفع سرگرمی  دوستان تعدادی عکس از نیوزلند بگذارم که به دسته های مختلف تقسیم بندی شده است. آنچه ما معمولا از نیوزلند می بینیم، مناطق طبیعی و توریستی است و شاید کمتر از مناطق شهری و زندگی روتین آنجا دیده باشیم. صرفا جهت یک برداشت اولیه و داشتن یه ذهنیت روشن تر به این موضوع عنایت بفرمایید.

فرودگاه

خیابان

حمل و نقل

نمای شهری

خانه

فروشگاه

پارک شهری

مدرسه

بیمارستان

دانشگاه

پارک ملی

دولت

پرچم

SSNZ

پیش نوشت 1: لینک زیر حاوی گزارش جدیدی از تمایل بازار ICT شامل نرخ بیکاری، بازار اشتغال و نمودارهای مرتبط از موسسه IITP می باشد. هر یک از دوستان که همت کنند و خلاصه ای از این مقاله را ترجمه و تهیه کنند، در قالب یک پست و به نام خودش روی وبلاگ قرار خواهم داد:

http://www.iitp.org.nz/newsletter/article/479?utm_source=index

پیش نوشت 2: یاری اندر کس نمی‌بینم یاران را چه شد    دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد 

فرض کنید به تازگی ویزای شما اپروو شده و قرار است به سلامتی به زودی به سرزمین موعود سفر کنید. حتی اگر دوست و آشنایی هم در نیوزلند داشته باشید باز هم یکی از بزرگترین بیم ها و نگرانی های شما این است که در بدو ورود چکار کنم و آیا فریادرسی هست. با خودتان می گویید اگر چه من خیلی از اطلاعات را از طریق اینترنت دریافت کرده ام، ولی ایکاش جایی بود مخصوص مهاجرین تازه وارد که به گرمی از آنها استقبال می کرد، محدودیت ها و اضطراب های وی را درک می کرد و به او در برداشتن گام های اولیه کمک می کرد. خوشبختانه مسئولین اداره مهاجرت نیوزلند قبلا به این موضوع فکر کرده و راه حلی اندیشیده اند. سازمان پشتیبانی استقرار نیوزلند یا SSNZ، زیر مجموعه ای از اداره مهاجرت است که با هزینه های مایگرنت لوی شما عزیزان مهاجر سرپاست و با دارا بودن 18 دفتر در سراسر نیوزلند به ارائه خدمات به مهاجرین مشغول است. از این میان 4 تا در اوکلند، 4 تا در ولینگتون و بقیه هم در نقاط دیگر کشور پخش شده اند (http://www.ssnz.govt.nz/living-in-new-zealand/about-settlement-services/).

وقتی به این دفاتر مراجعه می کنید بوسیله کسانی استقبال می شوید که در کار خود مجربند، موقعیت خطیر شما را درک می کنند و می توانند اطلاعات مفیدی مرتبط با شهر یا ناحیه محل زندگی به شما منتقل کنند یا ارتباط شما را با دیگر مهاجرین تازه وارد برقرار کنند. در این دفاتر با اطلاعات مشورتی مفیدی که در زمینه های کاریابی، هزینه های زندگی، درمان، تحصیل و غیره به شما ارائه می شود، قادر می شوید تا مراحل اولیه استقرار را با سهولت بیشتری طی کنید و از اشتباهات رایج دوری کنید.

طیف گسترده ای از اطلاعات مرتبط با استقرار از طریق دفاتر محلی یا وبسایت SSNZ به آدرس (http://www.ssnz.govt.nz) به علاقمندان عرضه می شود. از جمله می توان به مجله LinkZ مخصوص مهاجرین اشاره کرد که هر 3 ماه یکبار منتشر می شود (http://dol.microsite.co.nz/linkz/subscription) یا اطلاعاتی که در قالب کتابچه در اختیار قرار می گیرد و جنبه های مختلف زندگی در نیوزلند را توضیح می دهد (http://www.ssnz.govt.nz/publications/LivingGuide_all.pdf) و یا اطلاعات مرتبط با کاریابی و محیط های کاری در نیوزلند (http://www.ssnz.govt.nz/working-in-new-zealand/work/) اشاره کرد.

به نظر من فارغ از کیفیت کار و میزان مفید بودن این دفاتر، صرف وجود چنین تشکیلاتی نشان دهنده اهمیت مهاجرین جدید برای سرزمین نیوزلند و برنامه ریزی منظمی است که در جهت جذب و استقرار هر چه سریعتر ایشان صورت گرفته است.

سیر تا پیاز تهیه بلیط

پست زیر را مهتاب عزیز جهت انتشار در وبلاگ در اختیار من گذاشته است که عینا آنرا بازگو می کنم:

با توجه به اینکه دوستان زیادی دنبال خرید بلیط پروازشون هستند، تصمیم گرفتم تجربه خودم رو به اشتراک بذارم تا شاید بتونم به دوستای گلم کمکی کرده باشم.

اولین موضوعی که باید مشخص بشه زمان تقریبی هست که می خواهید به مقصد پرواز کنید. قیمت بلیط ها نسبت مستقیم با تاریخ انتخابی شما داره. مثلا قیمت برای روزهای آخر و اول سال میلادی و شمسی (اواخر دسامبر، اوایل ژانویه و اواسط مارچ تا اوایل آپریل) گرون تره، مخصوصا برای تاریخ های نزدیک تعطیلات نوروز قیمت پروازهای خروجی از تهران خیلی بالا میره  یا خیلی جلوجلو فروخته یا چارتر میشه. برای همین پیشنهادم اینه که اگر محدودیت خاصی ندارید تاریخ پروازتون رو توی محدوده ای که هیچ اتفاق خاصی توی دنیا نمیفته انتخاب کنید این موضوع گرونی بعضی اوقات برای پروازهایی که روز شنبه و یکشنبه به آکلند می رسند هم صادقه.

بعد از اینکه تاریخ رو مشخص کردید شروع کنید به سرچ توی سایتهایی مثل cheapoair که برای تاریخ مورد نظر شما توی ایرلاین های مختلف می گردن و بهترین قیمت (معمولا!) رو پیشنهاد میدن. طبق تجربه اکثر دوستان برای پرواز "تهران-اکلند" بهترین قیمت مربوط به خط امارات میشه. سایت cheapoair این امکان رو هم میده که تاریخ رو flexible انتخاب کنید و خودش برای چند روز قبل و بعد هم بگرده و بهتون تاریخ و پرواز با قیمت مناسب تر رو معرفی کنه.

برای انتخاب پرواز به کل مدت پرواز (که از حدود 24 ساعت شروع میشه به بالا) و تعداد توقف (فقط یکی در دبی یا 2 تا در دبی و یکی از شهرهای استرالیا یا بیشتر) و مدت زمان بین پرواز ها (حداقل 2 ساعت) دقت کنید. توجه داشته باشید که ممکنه توی جستجو پروازهایی بهتون معرفی بشه که مدت زمان بینشون حتی کمتر از یکساعت باشه ولی در زمان نهایی کردن و تایید بلیط امکان خرید این پروازها رو ندارید. مدت زمانی که طول می کشه از یک هواپیما پیاده بشید و برید سالن ترانزیت و دوباره سوار هواپیمای بعدی بشید معمولا بیشتر از یکساعته. طبق بررسی من بهترین و کوتاه ترین وضعیت اینکه با یک پرواز برید دبی و حدود 3و نیم ساعت بعدش پرواز مستقیم به آکلند رو بگیرید. البته پروازهای مستقیم به آکلند هم یک توقف تکنیکال (حدود 1ساعت و نیم) توی یکی از شهرهای استرالیا دارن که برای سوختگیری هست و شما نمی تونید از هواپیما پیاده  بشید.

می تونید تاریخ، شماره پرواز و ساعت پروازی که cheapoair معرفی می کنه رو توی سایت هواپیمایی امارات (emirates.com) هم بگردید و نرخ ها رو مقایسه کنید. نرخ اولیه Cheapo حدودا حدود 60 دلار با نرخ سایت امارات فرق می کنه ولی اگر تصمیم به خرید از cheapo بگیرید می بینید حدود 40 دلار هم بابت آپشن بیمه اضافه میشه (که پیشنهاد من اینه که حتما بیمه رو انتخاب کنید) که در نهایت اختلاف زیادی با خرید آنلاین از سایت امارات نداره. بعلاوه اینکه خرید از سایت امارات اجازه تغییر تاریخ آنلاین رو به شما میده که در مورد خرید از  cheapo مطمئن نیستم بشه تغییرش داد.

همون طور که توی پست "مرجع کامل تهیه بلیط و پرواز" نوشته شده بهتره بلیط رو یکطرفه بگیرید و اگر زمانی خواستید بیاد ایران بلیط دوطرفه بخرید.

برای برگشت پرواز قطر نرخ خیلی بهتری داره. پرواز برگشت امارات حدود 1800 دلاره ولی قطر 950 دلار(علتش رو واقعا نمیدونم!!)

اگر کردیت کارت دارید که خوشحال و خندان بلیط رو می خرید و پرینت می گیرید و میرید دنبال گرفتن ویزای ترانزیت استرالیا. ولی اگر مثل من کردیت کارت ندارید چند تا راه دارید:

1)      خرید از دفتر امارات ایرلاین در تهران (خ ولیعصر روبروی خ توانیر پ 1211.1 و تلفن 81345) با دادن تاریخ انتخابی و شماره پروازها بهتون نرخ بلیط رو میدن که معمولا بیشتر از قیمتی هست که از قیمت دلاری سایت امارات ضربدر قیمت روز دلار بدست میاد.

2)      خرید آنلاین از طریق صرافی هایی که با گرفتن کارمزد این کار رو می کنن. مثلا سایت http://www.webtransfer.org در بخش درخواست پرداخت اینترنتی این امکان رو به شما میده که اطلاعات پرواز و مبلغ نهایی رو براشون بفرستید، بعد طی تماس با شما اطلاعات تکمیلی رو میگیرن و براتون خرید رو انجام میدن. با توجه به اینکه صرافی ها برای پرداخت آنلاین نرخ دلار رو حدود 100 تا 150 تومن بیشتر از نرخ روز بازار در نظر می گیرن و بین 5 تا 12 درصد هم کارمزد می گیرن، این روش توصیه نمیشه و اصلا به صرفه نیست!

3)      روش سوم آژانس های مسافرتی است که بهتون امکان این رو میدن که با نرخ ریالی پروازها رو جستجو کنین و انتخاب کنین.  برای نمونه نحوه خرید ازسایت آژانس آدم و حوا (خیابان خرمشهر، بین قنبرزاده و مهناز، پلاک 210 تلفن [phone]) که نرخ بهتری نسبت به آژانس های دیگه داره رو توضیح میدم. با مراجعه به آدرس www.AOH.ir می تونید لینک خرید بلیط پرواز خارجی رو انتخاب کنید. بالای صفحه سمت راست FlightFareSearch رو انتخاب کنید و توی صفحه ای که باز میشه دنبال پرواز مناسب بگردید.  این سایت مثل cheapo میگرده و از اکثر خطوط هواپیمایی پروازهای و قیمت ها رو به ریال نشون میده. توی صفحه  traveler details ازتون اطلاعات مسافرها رو می خواد که باید مطابق با پاسپورت وارد بشه. توی صفحه بعد اطلاعات delivery and payment مشخص میشه و بعدش همه چیزو تائید میکنید و complete booking! حدود 48 ساعت وقت دارید که با آژانس تماس بگیرید و بلیط رو تایید کنید و هزینه رو بپردازید. خوبی این روش اینه که همزمان از تعداد زیادی خطوط هواپیمایی و در تاریخ های مختلف جستجو می کنین و به راحتی می تونین پروازی که براتون مناسبه رو پیدا کنید و رزرو کنید. پس از رزرو اطلاعات بلیط براتون ایمیل میشه و با کدی که توش هست می تونید برید سایت هواپیمایی امارات و چک کنید که رزرو انجام شده باشه. یک مزیت دیگه اش اینه که می تونید چند تا پرواز مختلف رو رزرو کنید و فرصت داشته باشید که بعدا انتخاب کنید کدوم رو بخرید. در نهایت با آقای یوسفی مسئول بلیط برای ارسال اسکن پاسپورت ها، پرداخت وجه و دریافت بلیط هماهنگ کنید. یک کمی هم چونه بزنید و بگید از دوستای وبلاگ دو مهاجرید، شاید بهتون تخفیف بده

با پیش فرض اینکه پرواز اکونومی امارات ایرلاین رو انتخاب می کنین ، نکاتی که باید موقع انتخاب پرواز بهش توجه کنیم :

اگر کل پرواز رو از یک ایرلاین می گیرید: در زمان check in  در تهران بارها رو تحویل میدید. هر چمدان نباید بیشتر از 30 کیلو باشه. یعنی دو نفر نمی تونن یک چمدون 40 کیلویی و یک 20 کیلویی با خودشون ببرن!! من این تجربه رو داشتم و مجبور شدن وسط سالن فرودگاه یکی از چمدون هام رو باز کنم و وزن اضافیش رو توی یک کارتن خالی کنم! توی سالن فرودگاه ترازو هایی برای وزن کشی چمدون ها هست که یک کمی وزن رو بالاتر نشون میده! در حد یکی دو کیلو وزن اضافه نشون داد وحشت نکنید

ممکنه بار دستی رو که با خودتون توی هواپیما می برید وزن کنن و تگ بزنن. ساک دستی که توی هواپیما می برید نباید بیشتر از 7 کیلو باشه و ابعادش حدودا 20*38*55 هست. برای نوزاد ها هم میشه یک ساک اضافه برد. برای اطلاعات بیشتر یه نگاهی به این آدرس بندازید:

http://www.emirates.com/english/plan_book/essential_information/baggages/cabin_baggage_rules.aspx

بالاخره خودتون رو می سپرید به خدا و سوار هواپیما میشید به مقصد سرنوشت بعد از 2ونیم ساعت می رسید دبی. اونجا فقط بار دستی که توی هواپیما بردید رو برمی دارید و میرید سالن ترانزیت. بستگی به اینکه چقدر توقف دارید برای خودتون می چرخید و میرید سوار هواپیمای بعدی می شید و بعد حدود 18 ساعت تا آکلند توی هواپیما هستید.