بی هیچ منتی ...

داشتم خاطراتم را با این وبلاگ ورق می زدم .. اولین بار بهمن سال 89 بود که نوشتم .. پست های کوتاه .. سرراست .. حتی گاهی کوتاه تر از پاسخ کامنت های این اواخر بود پست ها .. کامنت هایمان نهایتا 8 تا بود و شاید متوسط 4-5 تا .. وقتی پست مشهور "20 دلیل برای اینکه به نیوزلند مهاجرت نکنیم" رو ناصر نوشت و جوابیه "20 دلیل برای اینکه به نیوزلند مهاجرت کنیم" در جواب نوشته شد فکر کنم خواننده هامون دیگه نتونستن بیان و برن و کامنت نذارن و نوشته های بعدی رو دنبال نکنند ..   

یادم نمی ره چقدر به در و دیوار خوردم تا یه منبع برای سوالات مصاحبه پیدا کردم .. چقدر فروم ثبت نام کردم و چقدر مزخرف خوندم تا چند تا خط به درد بخور از توش در اومد .. جدول درست کردم که پروسه مهاجرت برای همه شفاف شه .. کسی اگر دیر جواب گرفته بره پیگیری کنه .. کسی اگر چیزی می دونه دست یکی دیگه رو هم بگیره . . شایدم جدول برامون مثل یه تشویق بود .. یه دلگرمی که وقتی نگاه می کردیم و میدیدم یه مرحله رفتیم جلو از این همه راه رفته و انتظار خسته نشیم .. بگذریم که حالا شده جدول قدیم .. 

اونقدر هرچی به ذهنم رسیده بود و تجربه کرده بودم سریع منتقل کردم توی سایت که شاید این اواخر موضوع کم میاوردم .. هر موضوع جدیدی که پیدا می کردم مثل بچه ها ذوق می کردم که می تونم یه کلمه دیگه با بقیه به اشتراک بگذارم ..  

همیشه می دونستم یه قسمت سخت قضیه اینه که شاید خیلی ها که هنوز توی مسیر هستند و نرسیدن اینجا .. فکر کنن خیلی از اطلاعات تا وقتی نرسیدن دونستنش براشون لازم نیست اما همیشه اعتقاد داشتم همیشه قسمتی از رسیدن به هدف؛ چشم برنداشتن از اونه .. اگر بدونی چی منتظرته ..اگر تجسم کنی زندگی جدیدت رو .. اگر تاریکی ها ,ندونستن ها, ترس ها و شک ها بریزه اونوقت قدم ها سریع تر برداشته می شه , راه ها هموارتر می شه .. و چون مطمئن بودم همتون یه روز می رسید به خط اخر پروسه مهاجرت و پا می ذارید تو دنیای جدید غربت سعی کردم کم نذارم و هرچی تجربه کرده بودم رو خط به خط منتقل کنم ..  

خیلی جاها خودم سرم به سنگ خورد گفتم شما این بلا سرتون نیاد.. خیلی روزها خودم هیچ جوابی برای بعضی سوالهام نداشتم گفتم شما بی جواب نمونید .. خیلی وقت ها تنها موندم گفتم شما تنها نمونید .. نمی دونم .. برای من اینجا فقط یه صفحه نبود برای نوشتن و برای پرکردن وقت های خالی ام ..جایی بود برای ارتباط با ادم هایی که شاید یه روز بهترین دوستت بشن .. و همیشه امیدوار بودم برای اونها هم همین طور باشه ..  

حالا هم نمی خوام بگم نیستم .. دستتون رو نمی گیرم .. اگر سوال کنید جواب نمی دم .. اما واقعیتش حسی دارم که خوب نیست .. قابل توصیف نیست اما دلسرد کننده است .. یه حس تنهاییه .. یه حس انگار که هر روز تو گوشم می گه: خوب ! نوشتی که نوشتی .. دستت نکرده .. که چی !! می خواستم فقط بگم من بی دریغ نوشتم .. بی هیچ منتی .. همین ..  

و در اخر اینکه قول نمی دم بازم بنویسم .. باور کنید این جمله رو با بغض نوشتم .. اما با یه نفس عمیق قورتش دادم .. 

دوستتون دارم .. موفق باشید

سپیده

دکترا در نیوزلند

یه قولی من قبلا داده بودم که راجع به پذیرش دکترا در نیوزلند بنویسم..خوب خدا رو شکر یه وقتی این وسط مسطا پیدا شد و این هم نتیجش..امیدوارم که مقبول نظر دوستان علاقه مند به ادامه تحصیل بیافتد..:)

توی پست قبلی راجع به این که چرا باید دکترا بخونیم و یا نخونیم نوشتم...اگه اون پست رو هنوز نخوندید، بد نیست یه نگاهی هم به اون پست بندازید..

اگه بخوام پروسه کار رو توی چند تا مرحله توضیح بدم ایناست:

1- پیدا کردن موضوع

2- ارتباط با اساتید و ارسال روزمه و نمرات

3- تهیه پروپوزال

3- جلب موافقت استاد 

4- ارسال مدارک برای دانشگاه و اقدام برای اسکولارشیپ

5- گرفتن نامه تاییدیه دانشگاه

6- اقدام برای گرفتن ویزا

کل مراحل اصلی همین مراحل بالاست. منتهی جزئیاتی هم هست که بعضا خیلی مهمند. هر دانشگاهی سیستم پذیرش دانشجوی خودش رو داره. به همین خاطر خیلی سخته که به یه توضیح واحد از همه دانشگاهها رسید. اما من تو این نوشته باز سعی کردم گریزی هم به دانشگاه اوکلند تو جاهای مختلف بزنم...

توضیح دیگه اینکه دوره های دکترا در نیوزلند By Research هستند نه By Course. تا اونجایی هم که من اطلاع دارم، وزارت علوم ایران با دکترای By Research مشکل داره. باز اونایی که اطلاعی راجع به این قضیه دارن بگن.

1- پیدا کردن موضوع

ایده موضوع یکی از مهمترین هاست..نیوزلند دانشگاههای محدودی داره و مثلا مثل آمریکا نیست که شما هر ایده ای که به ذهنتون برسه یا کار کرده باشید رو بالاخره بتونید یه استاد براش پیدا کنید...اگه بخواین کار دکتراتون رو ادامه کار فوق لیسانستون قرار بدید، باید یه مقدار خوش شانس باشید و البته شاید بتونید با یه سری تغییرات اون رو به عنوان موضوع کار قرار بدید.

بعضی از دانشگاهها هم مثل دانشکده مهندسی دانشگاه کنتربری (کرایسچرچ)، پروژه های دکترا رو توی وبسایت گذاشتن..یه سر اینجا بزنید..اما این معول نیست و معمولا اساتید پروژه هاشون رو به این ترتیب اعلام نمی کنند.

در کل پروفایل استاد رو خوب بخونید و سعی کنید که موضوع رو بر اساس کارهایی که استاد قبلا کرده انتخاب کنید.

2- ارتباط با اساتید و ارسال روزمه و نمرات

یکی از مشکلات بعضی از دانشجوهای دکترا اینه که استادشون از موضوعی که کار می کنن اطلاع نداره و معمولا اینجور دانشجوها مشکلاتشون خیلی بیشتر از دانشجوهای دیگه است. به همین خاطر انتخاب استاد رو جدی بگیرید و یکی از ملاکهاتون برای انتخاب استاد رو این قرار بدید.

معملا اساتید سرشون شلوغه و هر روز کلی ایمیل از همه جای دنیا دریافت می کنند که الزاما همه اونا جواب داده نمیشه. به همین خاطر به هیچوجه ایمیل جنرال نفرستید. به هیچ وجه یک ایمیل رو برای اساتید دیگه نفرستید و لطفا برای گرفتن جواب ایمیل صبر داشته باشید.....!! انتظار این رو هم نداشته باشید که یک یا دو روزه جواب بگیرید...

اگه جواب نگرفتید، ایمیل پیگیری بزنید. به هر حال، به همراه ایمیلتون رزومه و ریز نمراتتون رو بفرستید و به نقاط قوتتون توی ایمیل اشاره کنید. علاوه بر اون راجع به موضوعی که می خواید کار کنید، مختصر توضیح بدید و سعی کنید که با جملات و کلمات درست، توجه استاد رو جلب کنید. اگه مقاله بین المللی هم دارید، خیلی می تونه تو جلب نظر استاد مهم باشه. اگه آدرس ایمیل رسمی داشته باشین تاثیر بیشتری داره، ولی الزامی نیست. دست آخر اگر هم هیچ جوابی نگرفتید ، ناامید نشید. جواب ندادن ایمیل می تونه هر دلیلی داشته باشه. چه منطقی و چه غیر منطقی. خیلی هم غیر طبیعی نیست! مهم اینه که شما امیدتون رو از دست ندید. 

یه چیزی که توی دانشگاه اوکلند هست اینه که می تونید ارتباط با استاد رو بزارید بعد بررسی دانشگاه. برای اینکار یه فرم EOI رو پر می کنید و اساتیدی که مد نظرتون هست رو می نویسید و بعدا خود دانشگاه، ادعاهای شما رو بررسی می کنه و بهتون میگه که چی کار بکنید. ولی توصیه من اینه که از استاد شروع کنید.

3- تهیه پروپوزال

تهیه پروپوزال کار وقتگیر و فرمت خودش رو داره. پروپوزال معمولا بین 5 تا 10 صفحه است و توضیح کاملی از هدف پروژه، چگونگی انجام پروژه و موارد دیگه است که توضیح بیشترش در اینجا هدف این نوشته نیست...ولی یه توصیه اینه که حتما پروپزال رو تو فرمت صحیحش بنویسید، در Writing خیلی دقت کنید و سعی کنید براش وقت و زمان بزارید و قبل از فرستادن برای استاد با یکی دو نفر چکش کنید. 

نمونه های مختلف رو به راحتی می تونید تو اینترنت پیدا کنید. بعد از نوشتن پروپوزال، این پروپوزال باید به تایید استاد برسه و بعد هم بورد مربوطه. به احتمال خیلی زیاد پروپوزالتون قبل از ارسال به بورد، چند بار به کمک استادتون تغییر داده میشه.

3- جلب موافقت استاد 

چیزای زیادی تو این قضیه تاثیر داره. مثلا سعی کنید که با استاد در تماس باشید. سعی کنید پروپوزال رو خوب تهیه کنید و خودتون رو مشتاق نشون بدید. ایمیل هاتون رو با دقت تهیه کنید و کلا وقت بزارید. ممکنه که کارتون به مصاحبه تلفنی هم برسه که سعی کنید برای مصاحبه هم اطلاعات لازم رو جمع آوری کنید.

4- ارسال مدارک برای دانشگاه و اقدام برای اسکولارشیپ

یه چیزی که همیشه در گرفتن اسکولارشیپ هست، تعداد خیلی بالای تقاضاهاست. چه بخواین و چه نخواین این قضیه رقابتیه. مثلا فرض کنید که برای یک پزیشن دکترا 200-100 نفر اقدام می کنند. به همین خاطر، اونایی که پروفایل بهتری دارند، بیشتر در معرض انتخاب شدند. برای دانشگاههای نیوزلند نمرات مقاطع قبلی خیلی مهمن و معیار اصلی انتخاب هستن. اگه معدل و نمرات خوبی ندارین، شانستون پایین تر میاد. ولی ممکنه که با یه معدل متوسط و رزومه کاری خوب و یا مقاله معتبر شانستون رو برای اسکولارشیپ بالا ببرید.

بورس ها در نیوزلند مثل اکثر دانشگاهها از منابع مختلف تامین میشه. از دولت گرفته تا صنعت و سازمان های مختلف. ولی اقدام برای اونها از وبسایت خود دانشگاه انجام میشه و برای هر کدوم هم باید جداگانه اقدام کنید. مثلا برای دانشگاه اوکلند به اینجا برید. هر دانشگاهی قوانین مخصوص به خودش رو داره. البته بعد از جلب موافقت استاد، راهنماییهای بیشتر هم می تونید از اون بگیرید. برای جستجو در مورد فاند در یه رشته در دانشگاه اوکلند به این لینک برید. 

چیز دیگه ای که مهمه اینه که الزاما نباید از سال اول بورس بگیرید. یعنی مثلا یه راه اینه که اگه نتونستید از سال اول بورس بگیرید، می تونید سال دوم برای بورس اقدام کنید که البته باید تو سال اول خوب کار کنید و حمایت استاد رو جلب کنید. البته یه مقدار بستگی به ریسک پذیریتون هم داره..

توصیه نامه از اساتید قبلیتون همیشه جزو مدارک اقدام برای دکترا هستش. پس حتما حداقل 2 تا توصیه نامه قوی از اساتیدتون داشته باشید. اینجا من تاکید می کنم که سعی کنید توصیه نامه هایی که می گیرید قوی باشه تا تاثیر مناسب داشته باشه. گرفتن توصیه نامه از اساتیدی که باهاشون کار نکردید و یه چیزی تو مایه های اینکه این دانشجو نمره خوبی گرفته و ...توصیه نامه محسوب نمیشه.

5- گرفتن نامه تاییدیه دانشگاه

وقتی که تاییدیه اولیه از استاد رو گرفتید، مرحله ثبت نام می رسید. یا مثلا در دانشگاه اوکلند وقتی EOI مورد تایید قرار گرفت، باید در دانشگاه ثبت نام کنید و تاییدیه نهایی رو بگیرید. در این مرحله است که نامه برای ویزا رو از دانشگاه می گیرید. 

6- اقدام برای گرفتن ویزا

این مرحله رو من قبلا توی پستهای مختلف توضیح دادم. به لینک زیر برای اطلاعات بیشتر برید. معمولا زمان انتظار برای ویزا به رشته ای که دارین هم بستگی داره. معمولا از یکی دو هفته و بعضی موارد تا یکسال هم طول میکشه.

اقدام برای تحصیل در نیوزیلند (شماره 8)

/ناصر

پی نوشت 1: من باید از بابک عزیز که دعوت این وبلاگ رو قبول کرد و به ما پیوست، تشکر کنم و خلاصه براش دعا کنیم که ایشالا کاراش زودتر ردیف شه.

پی نوشت 2: برای جریانات IPENZ و ... که توی 2 تا پست قبل صحبتش شد، داریم بررسی می کنیم. دوستان عزیزی که اطلاعات جدید می گیرند لطفا اطلاعاتشون رو دقیق بزارند. فعلا سعید موفق شده از طریق اسسمنت استرالیاش، نامه اسسمنت رو از IPENZ بگیره. بعد از جمع شدن نظرات و بررسی های لازم یه جمع بندی با هم انجام میدیم.

پی نوشت 3: از سپیده هم یه خبر بگیرین بد نیست! ;)

لینک: مراحل مختلف اقدام برای PhD در دانشگاه اوکلند

----------------------------------------------------

دوستان، به «جدول ما!!» چند ستون اضافه کردم. امیدوارم اینجوری مفیدتر باشه. هر کس علاقمنده که اطلاعاتش تو جدول بروزرسانی بشه، می‌تونه برامون ارسال کنه. 

/بابک

----------------------------------------------------

فقط چند خط: 

من حالم خوبه .. شاید فقط کمتر بنویسم و اونقدر نگران کامنت ها هم نیستم چون با وجود اقا بابک همشون به موقع و سریع تائید می شن .. خواهش می کنم شایعه هم درست نکنید .. چون واقعا من رو اذیت می کنه .. ممنون .. سپیده  

---------------------------------------------------- 

نیوزیلند، دومین کشور آرام دنیا

شاخص جهانی صلح (World Global Index) نیوزیلند را، پس از ایسلند، در رده دومین کشور امن جهان قرار داد. در این فهرست، نیوزیلند و دانمارک مشترکا رتبه دوم را به دست آورده‌اند. 

نیوزیلند در سال 2010 به عنوان آرامترین کشور جهان انتخاب شده بود، اما در دو سال گذشته کشور ایسلند رتبه اول را از آن خود کرده است. 

در این رده بندی که هفته گذشته اعلام شد، سومالی در رتبه آخر قرار دارد و به همراه آن، کشورهای افغانستان، سودان، عراق و جمهوری دموکراتیک کنگو نیز در انتهای جای گرفته‌اند. 

آمریکا و چین میانه‌های جدول و به ترتیب رده‌های 88 و 89 را به خود اختصاص داده‌اند. 

نکته مثبت گزارش این است که جهان برای اولین بار از سال 2009 به بعد، کمی آرامتر و امن‌تر شده است. 

شاخص آرامش

GPI هر ساله 158 کشور را بر اساس 23 شاخص کمی و کیفی به دست آمده از منابع معتبر 

رتبه‌بندی می‌کند. این شاخصها در سه دسته کلی «سطح امنیت در جامعه»، «میزان برخوردها و درگیری‌های داخلی و خارجی» و «میزان جو نظامی موجود در کشور» قرار می‌گیرند. 

آرامترین‌ها

1. ایسلند

2= دانمارک

2= نیوزیلند

4. کانادا

5. ژاپن

6= اتریش

6= ایرلند

8. اسلونی

9. فنلاند

10. سوییس

ناامن‌ترینها

158. سومالی

157. افغانستان

156. سودان

155. عراق

154. جمهوری دموکراتیک کنگو

153. روسیه

152. کره شمالی

151. جمهوری آفریقای مرکزی

150. اسرائیل

149. پاکستان

گفتنی‌است ایران در این فهرست در جایگاه 128 قرار دارد. 

---

منبع: listener.co.nz

برای مطالعه گزارش رجوع کنید به: http://www.visionofhumanity.org/gpi-data/#/2012/OVER/

--بابک