نه ! اشتباه نکنید هنوز اینجا رو تبدیل نکردیم به وبلاگ درباره مسایل بارداری و نوزادی و غیره و کسی هم نه بارداره و نه هیچی .. اما چون سوال در این مورد و هم در مورد مدارس و غیره زیاد بود فکر کردم شاید بد نباشه یه پستی در این باره بنویسم و شاید خانواده ای خیالش راحت بشه ...
یکی از بیشترین مسایلی که در نیوزلند بهش اهمیت می دهند همین فسقلی ها هستند. همه جا پر از بچه است و یا همه باردارند و خلاصه این مساله خیلی خیلی به چشم می خوره. شاید یه خانواده کیوی متوسط دیگه حتما ۲ یا شایدم ۳ تا بچه رو داشته باشه. ۲ تا رو قطعا داره و هیچ کسی به یکی اکتفا نمی کنه .. و همه هم با فاصله سنی کم .. نهایتا اگر خیلی دیر بشه بین ۲ تا بچه ۲ سال اختلاف می افته.
خدماتی که هم برای به دنیا اوردن یه بچه نو اینجا انجام می شه کاملا مجانی هستش. از زمانی که شما باردار هستید تا زمانی که بچه رو به دنیا بیارید پولی بابت هزینه های سونوگرافی و ازمایش و بیمارستان و زایمان و غیره نمی دید. وقتی باردار شدید برای شما کلاس های اموزشی مجانی برگزار می شه و به شما بچه داری و غیره اموزش داده می شه. در ضمن از قبل بارداری و یا زمانی که باردار هستید یک نفر که اطلاعات کامل در این زمینه داره برای شما تخصیص داده می شه و در ماه های اول هر چند هفته یک بار و در ماه های اخر مرتب شما رو چک می کنه و در همه هفته ها راهنماییتون می کنه که چه کاری انجام بدید و مطمئن می شه از همه نظر در سلامت باشید. به این فرد Midwife گفته می شه ..
در واقع Midwife کسی خواهد بود که بچه شما رو به دنیا خواهد اورد البته اگر روش زایمان طبیعی رو انتخاب کنید. زایمان طبیعی در بیمارستان و یا در منزل و یا در آب و .. می تونه هرکدوم از انتخاب های شما باشه .. اگر به هر دلیل پزشکی لازم به عمل سزارین باشید برای شما موقع زایمان متخصص فرستاده می شه و همچنین این کار بدون هیچ هزینه ای خواد بود. اما اگر از قبل تصمیم گرفته باشید عمل سزارین داشته باشید هزینه این کار که در حدود ۳ هزار دلار می شه رو باید خودتون پرداخت کنید.
موقع تولد اگر فرزند اول باشه به شما اتاق خصوصی داده می شه اما اگر فرزند دوم و .. باشه اتاق بعد از زایمان با فرد دیگری مشترک خواهد بود. موقع زایمان همسر و یا دوستی می تونه همراه شما توی اتاق باشه.
حتی تا بعد از تولد Midwife تا مدت ها به شما سر می زنه. معمولا تا ۵ -۶ روز اول مرتب پیشتون میاد تا برای شما کارهایی مثل حمام کردن و شیر دادن و غیره رو اموزش بده. بعد از چند وقت موسسه ای به اسم Plunket ادامه مسیر کمک به مادران رو به عهده داره و برای موضوعات اموزشی و تربیتی و غیره انواع خدمات رو دارند. حتی می تونید از این جا اسباب بازی و کتاب و صندلی کودک و صندلی ماشین و غیره رو کرایه کنید. در ضمن اینطوری با مادرهایی که بچه های هم سن شما دارند نیز اشنا می شید.
دوتا نکته که فراموش کردم بنویسم مدت زمان مرخضی و حقوق در زمانی هست که بچه دار می شید که دوست خوبمون سعید یاداوری کرد. اینکه مادر اگر شاغل باشه می تونه مدت 1 سال مرخصی از کار بگیره اما از این 1 سال مدت حدود 3 ماه رو بهش حقوق داده می شه که در حدود هفته ای 400 تا 500 دلار هست و بستگی به نوع کار و غیره داره. اما این مرخصی 1 ساله در واقع تضمینی هست برای اینکه وقتی این مدت گذشت شرکت موظف هست کار فرد رو بهش برگردونه. در ضمن برای داشتن این حق لازم هست فرد 9 ماه تمام وقت رو توی اون شرکت کار کرده باشه و یا مثلا اگر نیمه وقت هست مدت زمانهایی که کار کرده جمعا حدود 9 ماه بشه.
یک رسم دیگه ای که بسیار جا افتاده هست توی تقریبا همه جای دنیا baby Shower هست که در واقع قبل از زایمان اتفاق می افته و شما روزی رو که به عنوانBaby shower اعلام می کنید هرکسی که دوست داره برای دیدنتون میاد و هدیه ای میاره و خیلی ها از قبل می پرسند چی لازم دارید که به خرید شما برای نوزاد تازه کمک کرده باشند.
از چیزهای دیگه ای که حتما زیاد اینجا بهش بر می خورید وجود امکانات برای بچه ها تقریبا همه جا هست. تمام دستشویی ها دارای Parental Room هست که هرجایی که هستید اگر لازم بود به بچه شیر بدید و یا عوضش کنید راحت باشید. همه جا تقریبا یه فضایی رو می بینید که برای بچه ها اسباب بازی گذاشتند و یا در فروشگاه ها و رستوران ها براشون فضای بازی ایجاد کردند. همین طور همه جا صندلی های مخصوص بچه به تعداد کافی هست که می تونید برای نشستن بچه ها استفاده کنید. توی خیابون ها تقریبا اکثر جاها که می خواهید از خیابون رد شید جایی وجود داره که بتونید کالسکه رو بدون بلند کردن از لبه های پیاده رو رد کنید .. و ..و ...
بازهم اگر نکته ای بود اضافه می کنم.
قسمت بعدی قضیه که می خوام بنویسم درباره مدارس و سیستم اموزشی اینجا هست اما چون خودم هم درباره اش خیلی نمی دونم احتیاج به مطالعه دارم. به زودی با مطالبی در این رابطه بر می گردم.
بیمه در نیوزلند سیستم بسیار متفاوتی با اونچه ما در ایران بهش عادت داریم.
اینکه شما بیمه بهداشتی درمانی داشته باشید و یا نه یک انتخاب کاملا شخصی است اما خوب کسی هم نیست که نداشته باشه چون بدون بیمه هزینه های درمانی واقعا سنگین می شه. مقداری از هزینه بیمه رو هم شرکتی که براش کار می کنید به هر حال پرداخت می کنه.
معمولا هر شرکتی برای خودش یک plan خاصی رو انتخاب می کنه. و اون plan شامل یک سری از خدمات می شه. مثلا در نظر بگیرید plan شماره ۱ هزینه اش ۳۰ دلار در ماه هست و شامل جراحی تا سقف ۱۰۰۰۰ دلار به علاوه مثلا هزینه های فیزیوتراپی و اندوسکوپی و چشم پزشکی هست. شما در صورتی که بخواهید این plan رو عوض کنید می تونید با توجه به سیاست های اون شرکت و نوع قراردادش با بیمه در همون گروهی که اونplan بهش تعلق داره خدمات دیگری رو به بیمه اتون اضافه کنید و میزان اضافه پول رو خودتون پرداخت کنید.
مثلا اگر می دونید که دکتر عمومی زیاد استفاده می کنید و یا مثلا بیماری خاصی دارید که به خاطر اون به متخصص مربوطه زیاد مراجعه می کنید می تونید plan ایی رو که شامل اون می شه پیدا کنید و درخواست بدید.
وقتی برای اولین بار در نیوزلند بیمه می گیرید براتون یه کارت می فرستند که دارای شماره منحصر به فرد برای شماست و دیگه از اون به بعد همه جا با اون شماره می تونید کارهای بیمه و دکتر رو انجام بدید. مثلا اگر خواستید عمل جراحی داشته باشید و یا بر اساس اتفاقی از بیمارستان استفاده کنید کافیه اون شماره رو به اون مرکز بدید و اونها خودشون با بیمه کارهای مالی رو انجام می دهند و یا اگر شما مثلا جایی پولی پرداخت کردید و خواستید از بیمه اون پول و یا قسمتی از اون رو دریافت کنید می تونید توی سایت اشون برید و یا برگه ای براتون هر چند وقت یکبار خودشون می فرستند پر کنید و پست کنید و اونها اوتوماتیک پول رو به حساب بانکی ایتون برمی گردونند.
وب سایت Southern Cross که در واقع همون شرکت بیمه شما خواهد بود خیلی خیلی مرتب هست و قطعا خیلی راحت هرنوع اطلاعاتی رو بخواهید درش به دست میارید. ادرس اش هست:
http://www.southerncross.co.nz
من راجع به ریز ریز plan های ممکنی که وجود داره اینجا نمی نویسم چونکه خیلی طولانی می شه و ضرورتی هم نداره. اما لینک زیر خیلی خوب همه رو لیست کرده و توضیح داده.
به دوستان توصیه می کنم اگر خواستید بیمه بشید حتما فولدری رو که شرکت محل کارتون در این باره بهتون می ده بخونید و نوع بیمه اتون رو کاملا در جریان باشید. معمولا دکتر عمومی توی بیمه ها نیست و ارزش اضافه کردن داره. هزینه متوسط ویزیت دکتر عمومی متوسط حدود ۴۰ دلار هست و اگر توی بیمه نباشه نمی تونید این پول رو پس بگیرید و در ضمن برای هرنوع بیماری معمولا شما مستقیم سراغ متخصص نمی رید و اول دکتر عمومی معاینه اتون می کنه و اگر بعد اگر لازم بود شما را معرفی می کنه به متخصص.
نکته دیگه ای که ربطی به بیمه نداره اما مهم هست بدونید اینه که برای دیدن دکتر عمومی می تونید به مراکز White Cross برید اما مشکلی که هست اینه که این مراکز عموما شلوغ هستند و در ضمن هزینه ویزیت حدود ۸۰ یا ۹۰ دلار می شهو لزوما دکترهاشون به تبحر و خوبی دکترهای عمومی نیستند.
برای اینکه پیش دکتر عمومی برید که اینجا بهشون GP یا General Practitioner می گویند باید حتما باهاشون Register کنید و در غیر اینصورت شما رو نمی پذیرند.
یه نکته دیگری که فراموش کردم بگم اینکه بیمه درمانی هیچ ربطی به بازنشستگی نداره. در واقع موضوع درامد در زمان بازنشستگی رو دولت و KiwiSaver که قبلا نوشته بودم انجام می دهند.
از بحث بیمه خیلی دور شدم. در مورد بیمه های دیگه هم هرکدام جداگانه شرکت هایی این کار رو انجام می دهند. در قسمت بیمه ۲ حتما می نویسم.. مثل بیمه ماشین و خونه و ...
سپیده
مقایسه نیوزلند و استرالیا!
دیروز یه چارتی پیدا کردم که از جهات مختلف به صورت کلی این دو کشور رو مقایسه کرده بود:
| معیار | نتیجه (استرالیا و نیوزلند) |
| سطح رضایت از زندگی | مساوی |
| خودکشی | نیوزلند تقریبا نصف استرالیا |
| مصرف سیگار | نیوزلند کم مصرف تر با اختلاف کم |
| مصرف الکل | نیوزلند پرمصرف تر با اختلاف کم |
| تحصیلات و اطلاعات و غیره | نیوزلند با اختلاف کم در سطح بهتری هست |
| اشتغال | نیوزلند میزان اشتغال بیشتری داره |
| سطح درامد | استرالیا سطح درامد شخصی بیشتری داره |
| امنیت | نیوزلند با اختلاف زیاد در سطح بهتری هست |
| سطح اعتماد اجتماعی | نیوزلند در سطح بهتری قرار دارد |
| میزان دسترسی به اینترنت | نیوزلند در سطح بهتری قرار دارد |
راستش این مدت که نبودم خیلی ها که به مهاجرت فکر می کنند ازم خیلی سوال ها کردند و اکثرا این سوال اول و اخرشونه که آیا راضی هستی از انتخابی که کردی ! اگر دوباره قرار باشه انتخاب کنی بازم می ری نیوزلند ! آیا حاضری برگردی !
راستش از اینکه نیوزلند رو انتخاب کردم واقعا راضی هستم .. نمی دونم تعداد ایرانی هایی که توی هر کشوری هستند چقدر تاثیر می ذاره روی زندگی ادم اما من هنوز بعد از این مدت دنبال دوست های خوب می گردم. منظورم این هست که تعداد ایرانی های نیوزلند و گردهمایی هاشون و غیره خیلی کمتر هست نسبت به کشورهایی مثل کانادا و استرالیا و این گاهی برام جای سوال می ذاره که اینکه ایرانی دور ادم بیشتر باشه بهتره یا بدتر .. به هرحال حس می کنم این چند ساله نیوزلند در ایران خیلی شناخته تر شده و در اینده نه چندان دور تعداد ایرانی های اینجا بیشتر از اونی بشه که انتظارش رو داشتیم .. من هرچند دوستان و حتی فامیل های نزدیک در کانادا و استرالیا دارم هنوز از انتخاب ام راضی هستم ..
موضوع دیگه ای که گاهی باعث می شه نیوزلند طرفداران کمتری داشته باشه دوریش از سایر نقاط دنیاست و یه جورهایی اون اخبار و هیجاناتی که بقیه خیلی شدید درگیرش می شوند رو نداره .. حالا این که این موضوع خوبه یا بد یه مورد کاملا سلیقه ای هستش .. اما مساله ای هست که به وضوح به چشم می خوره ..
رفتن، دل کندن، ریشه های جدید و عادت های جدید پیدا کردن کار ساده ای نیست. مهاجرت تاریک نیست اما ساده هم نیست. اما اگر کسی باشه که این راه رو رفته باشه احساس ادم خیلی بهتر می شه و می گه که خوب فلانی رو فلان جا دارم و یا از طرفی این همه رفتن و خوشحال هستند من هم می رم .. به عنوان یک تجربه شخصی برای من مهاجرت به نیوزلند سخت بود چون هیچ احد الناسی رو اینجا نمی شناختم و هیچ کسی رو هم ندیده بودم که این راه رو رفته باشه ..
اونهایی که تصمیم رفتن دارند باید تحمل چیزهای جدید رو داشته باشند. از دست خیلی چیزهای اعصاب خرد کن ایران شاید خلاص بشن اما در عوض برای جا افتادن باید صبر داشته باشند. برای پیدا کردن دوستانی که بهشون احساس نزدیکی کنند و جای دوستان قدیمی رو پر کنند باید صبر داشته باشند. برای اینکه دیگه موقع زبان دوم حرف زدن فکر نکنند باید صبور باشند. برای پیدا کردن جایگاه های قبلی اشون سر کار باید صبور باشند. باید کلی چیزهای جدید یاد بگیرند. کلا باید صبور باشید و اعتماد به نفس داشته باشید.
شاید استرالیا برای ما ایرانی ها شناخته تر شده باشه و دیگه الان هرکسی رو ببینی یه نفری رو می شناسه که خلاصه استرالیا زندگی می کنه اما شاید راحت نشه کسی رو پیدا کرد که نیوزلند باشه ... اما می خوام فقط بگم مطمئن باشید جلوتون تاریک نیست...
اگر هنوز به راحتون شک دارید و یا براتون تاریکه هر سوالی که این راه رو براتون سبک و روشن می کنه رو بپرسید..
بعد از برگشت از سفر فعلا این پست رو برای دستگرمی دوباره نوشتم .. حتما با پست های جدید بر می گردم ..
سپیده ..
یه مقدار جزئیات بیشتر در مورد مدارک پزشکی .. یه کم این پست رو کاملتر می نویسم چون فکر می کنم به درد خیلی ها می خوره .. قبلا در مورد ادرس پزشک های معتبر برای مهاجرت نیوزلند در این پست نوشتیم .. اگر کسی هنوز این اطلاعات رو احتیاج داره .. http://2migrators.blogsky.com/1390/06/08/post-111/
وب سایت مهاجرت نیوزلند نوشته که فردی و همراهان وی که برای مهاجرت به نیوزلند اقدام می کنند باید دارای استاندارد سلامت باشند و در واقع در سه مساله اساسی این استاندارد رو جمع بندی کرده :
۱- سلامت افراد به گونه ای باشه که بیماری که سلامت بقیه رو به خطر بندازه نداشته باشند.
۲- به خاطر نوع بیماری و یا مشکلی که دارند هزینه های خیلی بالا برای سرویسهای پزشکی و بهداشتی ایجاد نکنند.
۳- سلامت انها در حدی باشه که بتونند برای شغل و یا نوع ویزایی که درخواست کردند مشغول به کار بشوند.
اما بیماری هایی که ممکنه منجر به رد شدن پرونده مهاجرت بشوند عبارتند از:
- HIV
- Hepatitis B and C
- طومار و پیوند اعضا و سایر بیماری های جدی که لینکش رو می ذارم اگر خواستید بخونید
- معلولیت هایی که فرد به تنهایی نتونه کارهای خودش رو انجام بده
- کم بینایی و کم شنوایی برای افراد زیر ۲۱ سال که میزان اش رو نوشتند
در نهایت اگر بیماری خرجی بالاتر از ۲۵۰۰۰ دلار نیوزلند بخواد داشته باشه قابل قبول نیست.
پس در کل نگران چیزهایی مثل کلسترول و کم خونی و غیره نباشید .. این هم لینک اش برای جزئیات کامل و اسامی بیماری هایی http://www.immigration.govt.nz/opsmanual/41433.htm
یه مساله دیگه ای هم که وجود داره ارسال x-Ray قفسه سینه است. چون اینجور عکس ها رو گمرک و پست بهش گیر می دهند و اجازه پست نمی دهند و گاهی پست باز می کنه و ممکنه برگشت بخوره .. و در ضمن خودشون هم اصل عکس رو لازم ندارند. دو راه خود سایت مهاجرت نوشته برای حل این مشکل:
یکی که فرم مربوطه اش رو بگیرید و دکتر پر می کنه و تائید می کنه که مثلا مشکلی ندارید و بعد ضمیمه مدارک می فرستید ..
یک راه دیگه هم اینه که انلاین دکتر براتون فرم مربوطه رو پر کنه که این سرویس از طریق http://www.nzimed.co.nz/ امکان پذیر هست که هزینه های خودش رو داره. همون راه اول راحت تر و بی دردسر تر هستش.ولی به هر حال دکترهای معرفی شده سال هاست این کار رو می کنند و قطعا بهتر می دونند و می تونید از این نظر خیالتون راحت باشه. لازم شد این نکته رو اضافه کنم که چند تا از دوستان کامنت گذاشتند که حتما عکس x-ray رو می خواهند و اگر به همراه مدارک پزشکی نفرستید دوباره بهت می گن که بفرستیدش .. پس یادتون باشه بفرستید.. می گم در این مورد دکترها باید کاملا اگاه باشند .. یادمه دکتر ما هم اصرار کرد که باید بفرستیم و با اینکه توی خود سایت گفته بود لازم نیست براشون فرستاد توی بسته ای که به ما داد تا پست کنیم ..
این لینک صفحه فرم های پزشکی هست و این هم لینک فرم x-Ray و غیره.
در ضمن اگر برای ویزای کار و یا دانشجویی قبلا اقدام کردید و حالا مثلا می خواهید درخواست ویزای اقامت کنید اگر از پرونده قبلی کمتر از ۲۴ ماه گذشته باشه دیگه نیازی به مدارک پزشکی جدید نیست.
دوباره به چند تا مطلب مفید برخوردم که شاید خوب باشه بدونید:
- دیروز این رو توی سایت مهاجرت نیوزلند پیدا کردم که وقتی می خواهید به نیوزلند بیاید و ممکنه ادرس مشخص یا واحدی برای مدتی نداشته باشید می تونید به دفترهای پست مراجعه کنید و ازشون بخواهید اگر بسته و یا نامه ای برای شما اومد اون رو برای شما توی همون دفترهای پستی نگهداری کنند تا شما برید و بگیرید. تا ۳ ماه هم به صورت مجانی براتون این کار رو انجام می دهند.
- یه مطلب دیگه ای که خوندم نوشته بود که سند ازدواج و یا Marriage Certificate به هیچ وجه کافی و لزوما نشان دهنده رابطه دو نفر برای گرفتن ویزا نیستش. در واقع احتمال اینکه شما سند ازدواج رو برای اثبات این موضوع ترجمه کنید و ارائه بدید و بعد ازتون مدارک دیگه بخواهند خیلی زیاده. ..خودشون در این مورد می گن موارد دیگه ای که این موضوع رو ثابت کنه و قابل قبول باشه می تونه شامل موردهای زیر بشه:
این هم لینک اش هست اگر خواستید دقیق تر بخونید: http://www.immigration.govt.nz/opsmanual/i30880.htm
- اگر می خواهید ویزاتون رو بگیرید یه چیز مهم دیگه اینه که پاسپورتتون حداقل یه ۲-۳ سالی هنوز اعتبار داشته باشه. چون اگر بخواهید بعد از اومدن پاسپورت عوض کنید حتما باید درخواست رو بفرستید ولینگتون و خوب دردسرهای خودش رو داره و در ضمن برای انتقال ویزای نیوزلند به پاسپورت جدید باید کلی هزینه های اضافی بدید و یه سری کارها رو انجام بدید. اینجا ویزای اقامت رو در دو مرحله بهتون می دن. اولین ویزا یه ویزای multiple دو ساله است. وقتی ۲ سال تموم شد باید درخواست ویزای دوم رو بدید که ویزای Multiple دائم هستش. البته این حالت مال چند سال پیشه الان داشتم می خوندم دیدم نوشته اولین ویزا ۱ سال اعتبار داره. پاراگراف پایین رو بخونید. مدت زمان گرفتن پاسپورت نیوزلندی هم بعد از ۵ سال هست که البته قبلا ۳ ساله بوده ولی قانون رو عوض کردند و حالا ۵ ساله شده.
- می دونم توی ایران می تونید پاسپورت نو بگیرید حتی اگر هنوز پاسپورتتون کاملا Expire نشده. وقتی می رید این دفترهای ۱۰+ یادم نیست چی چی یه فرم اضافه بهتون می دن که باید برید امضا بگیرید یادم نیست از کجا که بهتون پاسپورت نو بدهند. پروسه اش همون پروسه پاسپورت تعویض کردنه فقط یه فرم و امضا بیشتر می خواهد.
- اینجا نوشته که ویزای اقامت که بهتون داده می شه اگر وقتی خارج از نیوزلند اقدام کردید و ویزا رو گرفتید از روزی که ویزا صادر می شه دارای ۱۲ ماه اعتبار هست و اگر در این مدت ازش استفاده نکنید و نیایید منقرض می شه و باید کلا دوباره اقدام کنید.(هنوز یه کم به این شک دارم البته)
حالا همچنان دارم می چرخم ببینم مطالب مفید برای قبل از اومدن چی براتون پیدا می کنم ! راستی کسی وضعیتش توی جدول تغییر نکرده ؟! ما منتظر خبرهای خوب هستیم ها ! خبر بدید !!
راستی راستی .. من احتمالا یه مدت دوباره دسترسی ندارم به اینجا اما سعی می کنم حتما بیام اگر پیدام نشد بدونید چرا ..
سپیده :)