وقتی ما اومدیم نیوزلند تا مدت ها از خیلی از چیزها بی خبر می موندیم. تقریبا ۱ سال که بگذره یعنی یک دور که همه فصل ها و ماه ها و اتفاقات مهم رو تجربه کنید دیگه دستتون میاد کی باید کجا باشید. از اونجاییکه من خودم طول کشید تا این چیز ها رو بعضی هاش رو بفهمم و دوستان مهربونی هم نداشتم که وقتی جایی می رن ما رو هم خبر کنند من به شما ها می گم که وقتی اومدید از چیزی جا نمونید.
من در مورد اوکلند می نویسم و قطعا دوستانی که قصد سفر به شهرهای دیگه رو دارند اتفاقات مشابه رو می تونند پیدا کنند.
داریم کم کم به XMas نزدیک می شیم و من از همین ایام شروع می کنم.
روز ۲۵ و ۲۶ دسامبر که روزهای کریسمس و boxing Day هستند همیشه تعطیل رسمی هستند. و یه قانون کلی وجود داره که اگر هر روز تعطیل رسمی بیفته روزهای اخر هفته به جاش روز کاری بعدی تعطیل می شه. مثلا پارسال ۲۵ و ۲۶ ام می شد شنبه و یکشنبه و واسه همین دوشنبه و سه شنبه رو تعطیل کردند.
توی این دو روز تقریبا می تونید قیمت ها و تخفیف های زیادی رو ببینید اما لزوما به معنی ارزون بودن نیست. معمولا ۱ ماه بعد از این همه سر و صدا و تخفیف و غیره توی Feb تخفیف های خوبی می ذارند چون توان خرید مردم بعد از سال نو کم می شه و مغازه دارها و فروشگاه ها نیاز به فروش دارند. بگذریم .. پس فقط موقع خرید دقت کنید گرون نخرید ..
معمولا توی کریسمس همه شرکت ها مهمونی می گیرند و کلا Xmas Party همه جا برگزار می شه. یه سری Xmas Party ها هم عمومی هست و همه می تونند برند مثل این یکی :
Coca cola xmas party که به ما پارسال خوش گذشت. معمولا موسیقی زنده دارند و کلی رقص و نمایش و غیره .. بابانوئل میاد سوار کالسکه بزرگ و غیره و اخر شب هم اتش بازی دارند. کلا برنامه توی پارک های بزرگ انجام می شه. لینکش هم اینه:
http://www.christmasinthepark.co.nz/
معمولا جاهای معروف شب توی شب های ماه دسامبر و گاهی اواخر Nov هم برنامه و اتیش بازی دارند. معروف ترین Shopping Center های اینجا Westfield ها هستند و می تونید با نگاه به وب سایت هاشون اینجور برنامه ها و غیره رو پیدا کنید.
یه سایت خوبی که می تونید کلا برای اینجور برنامه ها چک کنید هست:
Events.nz.com
یه برنامه جالب دیگه Santa Parade هست که در همه نقاط شهر برگزار می شه و همه از جاهای مختلف مثل فروشگاه ها و مدارس و .. لباس های مبدل می پوشند و یه جوری رژه با اهنگ و شکلات و .. کلا شادی قبل از سال نو هست. که بازهم می تونید با جستجو Santa parade 2011 مثلا پیداشون کنید.
راستی یه جای دیگه هم که خبرها اتفاق می افته Event center ها هستند.
کنسرت ها و برنامه هایی که گروه ها و خواننده های بین المللی و یا از کشورهای دیگه میاد معمولا و شاید همیشه بلیط هاش از طریق Ticketmaster فروخته می شه و اینجور برنامه ها توی سالن های اصلی Vector Arena و یا ASB Teathre و .. اجرا می شه.
کلا می تونید عضو این سایت ها بشید و همیشه اخبار برنامه ها براتون میاد.
روز تعطیل بعدی روز ۱ ژانویه است که خوب سال نو هست و کلا همه جا تعطیله و کلا هیچ خبری نیست.
تعطیلی بعدی روز 6 Feb است که روز Waitangi و اگر جستجو کنید دلیل اش رو پیدا می کنید. هرچی هست که ارتباطی داره به اینکه نیوزلند یه ارتبطای با انگلیس پیدا کرده و ....
تعطیلات بعدی روز Good Friday هست که می شه اخرین جمعه قبل از Easter Monday. معمولا اینجوری یه جمعه و یه دوشنبه تعطیل می شه و با وجود شنبه و یکشنبه بین اشون موقع خوبی هست برای تعطیلات رفتن.
راستی به اخر هفته هایی که مثلا دوشنبه اش هم تعطیله می گن Long weekend .
روزهای تعطیل بعدی روز Queens birthday یعنی 6 June و بعد هم 24 Oct روز Labour day هست...
اما خبرهای ایرانی ها...
توی اوکلند معمولا خواننده های ایرانی سالی یکی دوتا میان و معمولا وقتی میان که استرالیا کنسرت داشته باشند چون جمعیت ایرانی های اینجا خیلی کمه و مثلا یکی دوتایی که من رفتم واقعا بهشون حق می دم این طرف ها به صرف اومدن به نیوزلند پیداشون نشه اما کلا بد نیست. معمولا اخبار این جور چیزها رو می تونید توی رستوران های ایرانی و یا مغازه های ایرانی ببینید و بلیط اش رو هم از همون جا تهیه کنید.
یه مغازه ایرانی خوب که جنس های مورد نیاز ایرانی می فروشه به اسم Caspian توی Mt Eden هست درست بعد از خیابون Ballmoral . همه به اسم مغازه رضا که صاحبش هست می شناسنش.
یه رستوران ایرانی به اسم Apadana هم توی Dominian Rd هست که رستوران مرتب و تمیزی هست و شبنه شب ها هم ساعت ۸ تا ۸:۳۰ رقص عربی دارند.
یه کبابی خوب ایرانی به اسم Alibaba هم درست جلوی خروجی مرکز خرید Lynn mall هست که تقریبا جنوب اوکلند به حساب میاد.
گوشت حلال و خوراکی های ایرانی و .. رو توی North shore می تونید از مغازه عرب یا شاید هم کردها خرید کنید که هم قیمتش خوبه و هم جنس هاشون .. توی خیابون Archers Rd.
راستی روزهای عید و چهارشنبه سوری ایرانی ها اینجا هرسال توی یه پارکی دور هم جمع می شوند .. البته جاش معمولا سال تا سال یه کمی فرق می کنه. متاسفانه ایرانی های اینجا صفحه اینترنت واحد ندارند که همه اخبار و غیره ردش باشه بشه بهش مراجعه کرد .. اما به هر حال پراکنده و اینور و اونو اخبار به گوش همه می رسه.
اینجا متاسفانه خوراکی های ایرانی خیلی پیدا نمی شه .. مثلا نون بربری و سنگگ و بستنی سنتی و فالوده و شیرینی های ایرانی و غیره ..
یه کم پراکنده شد اما اگر چیز جدیدی به ذهنم رسید حتما بهش اضافه می کنم.
سپیده
در مورد بچه ها اما .. طبق مطالعات و سوال از همکاران و دوستان بچه دار به اطلاعات زیر رسیدم:
اگر بخواهیم از نوزادی شروع کنیم بریم بالا اولین جایی که بچه های کوچیک رو می گذارند Day Care هست که بچه ها رو می تونید از نوزادی تا 2 یا 3 سالگی بذارید و هزینه اش هم معمولا بین 60-70 دلار در هفته است. معمولا ساعت هاشون هم از صبح ساعت 7:30 هست تا 6 عصر و می تونید بچه ها رو بین این ساعت ها ببرید و بیارید.
بچه ها رو از 2-3 سالگی به بعد می تونید بذارید Kindy که در واقع بهشون چیز میز بیشتر یاد می دهند و بازی می کنند و غیره. معمولا Kindy ها و Day Care های خوب رو باید از خیلی قبل برید ثبت نام کنید و الا زود پر می شند.
بچه ها رو وقتی 5 سالشون شد می تونید دیگه بذارید مدرسه در واقع primery School. هزینه های مدرسه ها خیلی متفاوت هست. معمولا دولت به مدرسه ها کمک می کنه و بهشون بودجه می ده و درست مثل ایران اگر مدرسه خوب تری باشه و سرویس های بیشتری داشته باشه والدین پولش رو می دهند. پولی که به مدارس در این مقطع می دهید بیشتر شبیه donnation هست اما به هرحال اجباریه و همه پرداخت می کنند و می تونه حدود ۱۰۰ دلار اینها در سال باشه.
بچه ها از ۵ تا ۱۰ سالگی دوران primery رو می گذرونند. یعنی ۵ سال مثل خودمون.
از سن ۱۱- ۱۲ سالگی دو سال می رن Intermediate که در واقع باز مثل دوران راهنمایی هستش و باز هم هزینه هاش مثل دبستان می مونه و اگر مدارس خیلی خوب بذاری خوب باید پول هم بیشتر بدید چون دولت کمک کمتری به مدرسه می کنه یه جورایی همون غیرانتفاعی و نمونه خودمون.
از سن ۱۳-۱۸ سالگی بچه رو می فرستند Collegue که باز با توجه به نوعش هزینه هاش فرق داره و متوسط حدود ۱۰۰۰ دلار در سال هست. توی دبیرستان در واقع مثل دبیرستان های خودمون درس های اجباری دارند که شامل ریاضی و زبان می شه و بقیه درس ها رو با توجه به اینکه می خواهند چیکاره بشند انتخاب می کنند. مدت زمان دبیرستان از ۱۳-۱۸ سالگی هست و بعد هم می رند دانشگاه. البته دانشگاه های اینجا امتحان ورودی نداره و فقط ربط داره چه نمراتی در دوران دبیرستان کسب کرده باشند تا دانشگاه های بهتری بهشون پذیرش بدهند. اگر هم نه می تونند از سن ۱۶ سالگی وارد دانشکده های Polytechnique بشند و در واقع فوق دیپلم بگیرند.
حتما به کارتون میاد و دونستنش خوبه ...
سپیده
فکر کنم پست به دردخوری بشه .. چون توی نیوزلند واقعا بدون ماشین زندگی کردن تا حدود زیادی غیر ممکن هست .. وسیله نقلیه که باید تاکسی رو به دلیل گرونی کلا حذف کرد و اتوبوس شاید فقط برای مسیرهای متداول بین سرکار و خونه مناسب باشه. معمولا مهاجرین اولین اقدام لازمشون بعد از پیدا کردن محل زندگی خریدن ماشین هست.
راستش قبل از اینکه وارد این بحث بشیم تاکید می کنم سعی کنید با ایرانی و عرب و هندی و .. کلا وارد معامله نشید .. قطعا ادم ها از هرجای دنیا باشند خوب و بد دارند اما تجربه همیشه ثابت کرده در کل نتیجه رضایت بخشی در نهایت از اینجور معامله ها به دست نمیاد. .. بگذریم ..
اینکه چه مدلی از ماشین انتخاب کنید خودش یه سلیقه شخصی هست اما فقط یه نکته مهمه و اون اینکه سرویس و خدمات توی نیوزلند فوق العاده گرون هست و همین طور این خدمات در مورد ماشین های اروپایی و غیره به مراتب گرونتر از ماشین های کره ای و ژاپنی هست. برای همین معمولا همه حتی اگر قصد خرید ماشین گرون و یا اروپایی رو دارند برای شروع و مخصوصا تا زمانی که هنوز گواهی نامه اینجا رو ندارید با ماشین های ارزونتر و همین طور کم خرج تر شروع کنید. در ضمن خرید و فروش ماشین بسیار ساده است و هروقت اراده کنید به راحتی می تونید ماشین اتون رو بفروشید و از این نظر جای نگرانی نخواهید داشت..
ماشین رو هم مثل خونه می شه از طریق های مختلف خرید.
- خرید از مکان هایی که در واقع همون نمایشگاه های ماشین هستند.
- خرید مستقیم از فروشنده که توی وب سایت Trade me می تونید هر مدل و قیمتی پیدا کنید.
- خرید از محل هایی که مزایده می ذارند ماشین ها.
معمولا خرید از صاحب ماشین به صرفه تر هست و می تونید ماشین رو با قیمت بهتری بخرید نسبت به نمایشگاه ها و یا مزایده ها. ضمن اینکه Trade me رو به عنوان منبع مورد استفاده قرار می دید هر سوال و جوابی در مورد سلامت ماشین و غیره با صاحب ماشین داشته باشید کاملا سندیدت داره و اگر غیر از این باشه می تونید ماشین رو پس بدید. در ضمن معمولا توی Trade me اگر ماشین مشکلی داشته باشه صاحبش معمولا می نویسه و یا عکس هاش رو کامل می ذاره و می تونید بهشون اطمینان کنید.
راستی توی Trade me هم خیلی ها ماشین رو برای مزایده می ذارند و می تونید همون جا انلاین توی مزایده شرکت کنید. برای اینکار باید حتما با Trade me ثبت نام کرده باشید که هزینه اش 10 دلاره ..
در ضمن می تونید از AA که سایت رسمی برای گواهی نامه و خدمات راهنمایی و رانندگی و غیره هست بخواهید تا کسی رو بفرسته تا ماشین رو براتون چک کنه و اون تمام زیر و روی ماشین رو چک می کنه و اگر موردی باشه بهتون می گه. حتی موقع خرید می تونید با صاحب ماشین به شرط تائید AA بخرید و بعد برای AA ماشین رو ببرید و اونها اگر تائید کردند که ماشین سالم هست معامله رو کامل کنید.. هزینه این نوع چک کردن رو نمی دونم اما توی سایت AA می تونید پیدا کنید ..
اما اگر ماشینی رو خواستید برای اینکه ماشین به اسم شما بشه کافیه 2 تا فرم از پست بگیرید و پر کنید و پست کنید. به همین راحتی . به فرم رو صاحب ماشین پر می کنه و یه فرم رو شما. مشخصاتتون و مشخصات ماشین رو تکمیل می کنید توی فرم ها و چند روز بعد سند ماشین یا برگه ای که نشون می ده ماشین به اسم شما شده به ادرستون پست می شه..
ماشین ها و کلا همه وسایل نقلیه مثل قایق و موتور و غیره باید حتما هرچند وقت یک بار Register بشند. که برای این کار کافیه برید دفاتر پست و یه برگه Register داره رو پر کنید و هزینه رو پرداخت کنید. همون جا براتون یه برچسب پرینت می کنند که پست شیشه ماشین باید بچسبونید. اگر ماشینی Register نداشته باشه قطعا جریمه می شه.
یکی دیگه از کارهایی که لازمه حتما انجام بدید گرفتن کارت AA هست. می تونید کارت AA رو انلاین بگیرید و یا به دفاترشون برید. مزیت کارت AA این هست که اگر ماشین جایی خراب شد و یا پنچر شد و یا بنزین تموم کردید و کلا هر اتفاقی در هر جای نیوزلند براتون بیفته اگر کارت داشته باشید کسی رو می فرستند تا مشکلتون رو حل کنه. رجیستراشون هزینه زیادی نداره اما خوبیش اینه که تا 8 بار در سال هر اتفاقی براتون بیفته براتون مجانی مشکل رو حل می کنند.
در مورد بیمه ماشین هم بیمه بدنه اجباری نیست ولی بیمه شخص ثالث اجباریه. بازهم جاهایی مثل AA کار بیمه رو هم براتون انجام میده.
معمولا ماشین های دنده ای گرونتر هستند و کمتر از ماشین های اوتوماتیک باب هستند اما خوب برای جاده های نیوزلند اگر اهل مسافرت باشید بهترند. در ضمن سوخت کمتری مصرف می کنند. اما از طرف باید در نظر گرفت که کمی هم وقت لازم دارید تا به دنده عوض کردن با دست چپ عادت کنید.
احتمال می دونید که تا 1 سال می تونید با گواهی نامه بین المللی اینجا رانندگی کنید. برای امتحان می تونید با ماشین خودتون امتحان بدید و دقت کنید حتما برای ثبت نام امتحان بگید که گواهی نامه دارید و ترجمه اش رو با خودتون ببرید. چون در غیر این صورت باید 3 تا امتحان بدید و پروسه گواهی نامه Full گرفتنتون حدود 1 سال و نیم طول می کشه (قبلا در این باره نوشتم) اما اگر گواهی نامه داشته باشید با یک امتحان کتبی و عملی گواهی نامه Full می گیرید.
وقتی بنزین می زنید اگر کارت AA داشته باشید بعضی از پمپ بنزین ها بهتون تخفیف می دهند.
این ادرس سایت AA هست اگر خواستید جزئیات بیشتر بخونید:
امتحان تئوری رانندگی اینجا یکی از راحت ترین امتحان های ممکنه. راستش سوالات محدود هست و اگر یک دور کتاب رو بخونید و همه سوالات رو بخونید قطعا سوالات امتحان که 35 تا هست از همون سوال های موجود هست. لینک زیر می تونید خودتون رو انلاین تست کنید و قطعا سوالات از همین سوالات هست.
http://www.aa.co.nz/motoring/licensing-training/road-code-quiz/
این سوالات رو هم اگر مثلا این قدر بزنید که همش تکراری بشه قطعا امتحانتون رو 20 می شید. :)
برای ثبت نام برای امتحان باید حتما دفترهای اصلی AA برید و ثبت نام کنید. برای ثبت نام کارت شناسایی و اثبات محل زندگی (یه نامه ای که ادرس شما و اسم شما روش باشه کافیه .. مثل نامه ای از بانک . نامه از بیمه .. ) لازم هست.
امتحان چشم پزشکی رو همون جا که ثبت نام می کنید و اگر مشکلی داشتید می فرستتون پیش چشم پزشک.
نمی دونم ایشالا همه چیز رو گفته باشم ..
شاد باشید
سپیده ..
و اما خرید خونه !
راستش خرید خونه تا اونجا که تجربه و پرس و جو بهم نشون داده امری است بسیار وقت گیر در این سمت دنیا .. البته در عین حال ساده .. اولش ممکنه کمی گیج بشید و فکر کنید چقدر پیچیده است و چقدر چیزها باید بدونید اما ساده تر از اونه که فکرش رو بکنید ..
نمی دونم از کجا شروع کنم اما سعی می کنم دسته بندی شده بنویسم:
روش های خرید و فروش خونه:
اینجا خونه رو به روشهای مختلفی برای فروش می ذارن.
۱- فردی ممکنه خودش شخصا خونه اش را برای فروش توی سایت ها و یا روزنامه و غیره برای فروش تبلیغ کنه
۲- خونه از طریق یه بنگاه و یا بنگاهی که ما از این به بعد می گیم Agent برای فروش تبلیغ بشه
۳- خونه از طریق بنگاه برای مناقصه گذاشته بشه
۴- خونه از طریق بنگاه برای مزایده گذاشته بشه
روشهای دیدن خونه:
۱- خیلی از خونه ها ممکنه مستاجر توش باشه و برای دیدنش هرجا که تبلیغش رو دیدید با صاحب خونه و یا Agent تماس بگیرید و با قرار قبلی و هماهنگی برای بازدید خونه برید.
۲- ممکنه خونه را دو روز در هفته به مدت ۱ ماه تقریبا به عنوان Open home گذاشته باشند. در واقع یعنی در این روز خاص و ساعت خاص یک Agent یا صاحب خونه توی خونه هست و در خونه به روی همه بازه و می تونید برید و در اون ساعت ها خونه رو ببینید.
چه نکاتی در مورد خونه های نیوزلند مهم هستند در نظر بگیرید:
۱- اولین نکته این هست که خونه Leaky نباشه یعنی از جایی از خونه مخصوصا سقف ها و کناره های پنجره و غیره چکه نداشته باشه. معمولا خونه های Leaky خونه های پرخرجی خواهند بود چون در ساختار خونه مشکلاتی هست که باعث این موضوع می شه و به راحتی قابل ترمیم نیست
۲- خونه و یا قسمتی از خونه حتما افتاب گیر باشه. این موضوع شاید همه جای دنیا اهمیت یکسانی نداشته باشه اما در نیوزلند به خاطر زیادی بارون و وجود دریا و رطوبت هوا برای خشک موندن خونه مساله ای مهم هست و همچنین برای جلوگیری از کپک در و دیوار و غیره
۳- نوع دیوارهای خونه اهمیت خیلی خاصی داره. اکثر خونه های اینجا از چوب ساخته شده اند و برخی از سیمان اما دیوارهاشون اکثرا یا Weather board هست یعنی از تخته های چوبی افقی استفاده شده و یا اجر و یا Plaster و همین طور ممکنه سیمانی باشند. همه نوع حالت ها خوب هستند غیر از نوع Plaster چون به دلیل نوع بافتی که دارند به راحتی امکان Leaky شدنشون وجود داره. البته هستند خونه هایی با این نوع دیوار و اصلا هم مشکلی ندارند ولی در اینده ممکنه مشتری کمتری موقع فروش داشته باشید. مثلا خونه های ساخته شده با این نوع دیوار بعد ۲۰۰۰.
۴- محله و همسایه ها .. این رو بعد از مدتی زندگی توی شهرتون متوجه خواهید شد. نه اینکه جایی بد باشه اما همیشه محله هایی هستند که گرونتر هستند و دسترسی بهتر و همسایه های بهتری خواهید داشت.
۵- یک چیز دیگه ای که اینجا اهمیت زیادی داره Viewهست. شاید برای بعضی داشتن یه خونه بدون View خاص اهمیتی نداشته باشه اما همیشه خونه هایی که View دریا و یا Lake و یا City رو دارند فقط ممکنه ۳۰۰-۴۰۰ هزار دلار بیشتر فقط به خاطر داشتن View روی قیمت خونشون بره.
۶- اکثر خونه ها دارای حیاط و زمین چمن و باغ و باغچه هستند پس اگر اهل باغبانی نیستند سعی کنید اگر براتون ممکنه از داشتن اش امتناع کنید چون شاید در نظر اول خیلی دوست داشتنی باشه اما در کنارش نیازمند زمان زیاد و کار برای مراقبت و نگهداری هست.
سابقه یک خونه:
چند تا document هست که باید قبل از خرید خونه تهیه کنید. البته معمولا وقتی خونه ای رو پسندید وکیل شما مسئولیت خوندن و چک کردن اونها رو به عهده داره.
اگر خونه مناقصه و یا مزایده باشه معمولا یک نسخه از مدارک لازم رو بهتون می دن تا بتونید روز مناقصه شرکت کنید. غیر از این خودتون باید این مدارک رو تهیه کنید و یا از Agent بخواهید در اختیارتون بذاره.
اما مدارک لازم:
۱- Building Report در واقع شما از کسی می خواهید که بیاد و خونه رو چک کنه و مشکلات ساختمانی خونه رو که شامل میزان رطوبت و یا اگر چکه ای جایی هست و نوع لوله کشی و غیره و یا اگر کاری در خونه بدون مجوز انجام شده رو بهتون گزارش بده. اینجوری مطمئن میشید که خونه ای که می خرید در چه وضعیتی هست. کسانی که گزارش رو تهیه می کنند مسئولیت دارند و گزارشاتشون قابل اطمینان هست.
۲- LIM Reportبه شما اطلاعت جزئی درباره خونه می ده. مثل اندازه زمین و متراژ و لوله کشی و .. و اگر کاری خارج از این گزارش باشه باید حتما اجازه دولت رو داشته باشه. مثلا مثل اضافه کردن اتفاق و یا تبدیل پارکینگ به اتاق و یا حتی اضافه کردن سینک دستشویی و غیره ..
۳- QV Report هرچندسال دولت خونه ها رو ارزش گذاری می کنه که مثلا با توجه به اندازه خونه و محل و مواد استفاده شده و یا دکوراسیون داخل خونه مثل نوع مواد استفاده شده توی کابیت ها و کف و غیره ارزش اون خونه چقدر هست. مثلا خونه ای که ۵۰۰ هزار دلار ارزش گذاری می شه اگر از سال ها تغییری درش نداشته باشه معمولا دور و بر همون قیمت فروش می ره ولی اگر مثلا بازسازی شده باشه با توجه به هزینه های بازسازی بالاتر به فروش می رسه و غیره. خلاصه به شما یه دیدی می ده که ارزش خونه چقدره و غیره. مثلا اگر خونه ای ۶۰۰ هزار تا ارزش داره و دفعه پیش ۶۲۰ تا فروش رفته بعد از چند سال نمی تونن به شما یهو بفرشوند ۱ میلیون. البته می تونن اما این عددها دید خریدار رو باز می کنه که هزینه درستی رو پرداخت کنه.
۴- یه گزارش دیگه هم هست که اسمش یادم نیست و به شما لیست همه صاحب خونه های قبلی رو می ده که این خونه چند بار و چند سال گذشته و با چه قیمت هایی خرید و فروش شده.
نحوه خرید:
شما برای خرید خونه حتما و حتما به یک وکیل و یا solicitor نیاز دارید و بدون اون اجازه خرید خونه رو ندارید. وقتی می خواهید پول رو حالا چه از حساب شخصی بدهید و یا بانک به شما وام دهد در واقع وام و پول به حساب وکیل ریخته شده و بعد اون به صاحب خونه می دهد. (خیالتون راحت باشه که وکیل نمی تونه پول شما رو بالا بکشه) و هیچ راهی غیر از این برای این کار ندارید. شما حتی اگر ۱۰۰۰ تا خونه ببینید و بپسندید و مدارکش رو پیش وکیلی ببرید تا چک کنه اون از شما هیچ شارژی نمی گیره تا خونه ای خریداری بشه و در نهایت حق الزحمه اش بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ دلار می شه. در واقع بعد از پسندیدن خونه و دادن اطلاعاتش به وکیل شما دیگه کار خاصی نمی کنید و بانک و وکیل های دو طرف و Agent همه کارها رو انجام می دهند.
وام بانکی:
بانک های مختلف وام های متعددی دارند اما اکثرا در یک موضوع مشترک هستند و اون میزان درصد وام هست. اکثر بانک ها تا حدود ۸۰ درصد پول خونه رو به شما وام می دهند. مثلا اگر قیمت خونه باشه ۵۰۰ هزار دلار و شما ۲۰ درصد اش رو نقد داشته باشید می تونید بقیه اش رو از بانک وام بگیرید. مسلما هرچه میزان وام بالاتر باشه سود بیشتری باید به بانک بدید. در ضمن بانک در صورتی به شما وام می ده که درامد ثابت داشته باشید و درامدتون اکتفای زندگی روزمره به علاوه وام رو بده.
مثلا اگر شما قراره هفته ای ۵۰۰ دلار قسط بانک رو بدید و درامدتون ۷۰۰ دلار هست. بانک حساب می کنه که مثلا شما یه بچه دارید و دو نفر هم والدین و اگر از ۷۰۰ دلار شما ۵۰۰ دلار شما رو بگیرده ۲۰۰ دلار می مونه و این کفایت زندگی ۳ نفر رو نمی کنه پس بهتون وام نمی ده.
اینکه این چه جوری حساب می شه بهترین روش استفاده از ماشین حساب های انلاین بانک هست که لینکش رو می ذارم. خیلی ساده می تونید ببینید ایا بانک بهتون وام می ده و یا نه و چقدر سود باید پس بدید و چقدر قسطتون می شه و الی اخر ..
درنهایت می شه گفت میزان وامی که می تونید بگیرید به مقدار پول نقد و میزان درامدتون شدیدا بستگی داره. هستند بانک هایی که الان حاضرند تا ۹۵ درصد پول خونه رو بدهند.
http://www.westpac.co.nz/olcontent/olcontent.nsf/Content/Home+loan+calculators
راستش در باب این موضوع حرف خیلی زیاد هست. اگر سوالی دارید بپرسید منم اگر چیزی به دهنم رسید اضافه می کنم.
سپیده
نه ! اشتباه نکنید هنوز اینجا رو تبدیل نکردیم به وبلاگ درباره مسایل بارداری و نوزادی و غیره و کسی هم نه بارداره و نه هیچی .. اما چون سوال در این مورد و هم در مورد مدارس و غیره زیاد بود فکر کردم شاید بد نباشه یه پستی در این باره بنویسم و شاید خانواده ای خیالش راحت بشه ...
یکی از بیشترین مسایلی که در نیوزلند بهش اهمیت می دهند همین فسقلی ها هستند. همه جا پر از بچه است و یا همه باردارند و خلاصه این مساله خیلی خیلی به چشم می خوره. شاید یه خانواده کیوی متوسط دیگه حتما ۲ یا شایدم ۳ تا بچه رو داشته باشه. ۲ تا رو قطعا داره و هیچ کسی به یکی اکتفا نمی کنه .. و همه هم با فاصله سنی کم .. نهایتا اگر خیلی دیر بشه بین ۲ تا بچه ۲ سال اختلاف می افته.
خدماتی که هم برای به دنیا اوردن یه بچه نو اینجا انجام می شه کاملا مجانی هستش. از زمانی که شما باردار هستید تا زمانی که بچه رو به دنیا بیارید پولی بابت هزینه های سونوگرافی و ازمایش و بیمارستان و زایمان و غیره نمی دید. وقتی باردار شدید برای شما کلاس های اموزشی مجانی برگزار می شه و به شما بچه داری و غیره اموزش داده می شه. در ضمن از قبل بارداری و یا زمانی که باردار هستید یک نفر که اطلاعات کامل در این زمینه داره برای شما تخصیص داده می شه و در ماه های اول هر چند هفته یک بار و در ماه های اخر مرتب شما رو چک می کنه و در همه هفته ها راهنماییتون می کنه که چه کاری انجام بدید و مطمئن می شه از همه نظر در سلامت باشید. به این فرد Midwife گفته می شه ..
در واقع Midwife کسی خواهد بود که بچه شما رو به دنیا خواهد اورد البته اگر روش زایمان طبیعی رو انتخاب کنید. زایمان طبیعی در بیمارستان و یا در منزل و یا در آب و .. می تونه هرکدوم از انتخاب های شما باشه .. اگر به هر دلیل پزشکی لازم به عمل سزارین باشید برای شما موقع زایمان متخصص فرستاده می شه و همچنین این کار بدون هیچ هزینه ای خواد بود. اما اگر از قبل تصمیم گرفته باشید عمل سزارین داشته باشید هزینه این کار که در حدود ۳ هزار دلار می شه رو باید خودتون پرداخت کنید.
موقع تولد اگر فرزند اول باشه به شما اتاق خصوصی داده می شه اما اگر فرزند دوم و .. باشه اتاق بعد از زایمان با فرد دیگری مشترک خواهد بود. موقع زایمان همسر و یا دوستی می تونه همراه شما توی اتاق باشه.
حتی تا بعد از تولد Midwife تا مدت ها به شما سر می زنه. معمولا تا ۵ -۶ روز اول مرتب پیشتون میاد تا برای شما کارهایی مثل حمام کردن و شیر دادن و غیره رو اموزش بده. بعد از چند وقت موسسه ای به اسم Plunket ادامه مسیر کمک به مادران رو به عهده داره و برای موضوعات اموزشی و تربیتی و غیره انواع خدمات رو دارند. حتی می تونید از این جا اسباب بازی و کتاب و صندلی کودک و صندلی ماشین و غیره رو کرایه کنید. در ضمن اینطوری با مادرهایی که بچه های هم سن شما دارند نیز اشنا می شید.
دوتا نکته که فراموش کردم بنویسم مدت زمان مرخضی و حقوق در زمانی هست که بچه دار می شید که دوست خوبمون سعید یاداوری کرد. اینکه مادر اگر شاغل باشه می تونه مدت 1 سال مرخصی از کار بگیره اما از این 1 سال مدت حدود 3 ماه رو بهش حقوق داده می شه که در حدود هفته ای 400 تا 500 دلار هست و بستگی به نوع کار و غیره داره. اما این مرخصی 1 ساله در واقع تضمینی هست برای اینکه وقتی این مدت گذشت شرکت موظف هست کار فرد رو بهش برگردونه. در ضمن برای داشتن این حق لازم هست فرد 9 ماه تمام وقت رو توی اون شرکت کار کرده باشه و یا مثلا اگر نیمه وقت هست مدت زمانهایی که کار کرده جمعا حدود 9 ماه بشه.
یک رسم دیگه ای که بسیار جا افتاده هست توی تقریبا همه جای دنیا baby Shower هست که در واقع قبل از زایمان اتفاق می افته و شما روزی رو که به عنوانBaby shower اعلام می کنید هرکسی که دوست داره برای دیدنتون میاد و هدیه ای میاره و خیلی ها از قبل می پرسند چی لازم دارید که به خرید شما برای نوزاد تازه کمک کرده باشند.
از چیزهای دیگه ای که حتما زیاد اینجا بهش بر می خورید وجود امکانات برای بچه ها تقریبا همه جا هست. تمام دستشویی ها دارای Parental Room هست که هرجایی که هستید اگر لازم بود به بچه شیر بدید و یا عوضش کنید راحت باشید. همه جا تقریبا یه فضایی رو می بینید که برای بچه ها اسباب بازی گذاشتند و یا در فروشگاه ها و رستوران ها براشون فضای بازی ایجاد کردند. همین طور همه جا صندلی های مخصوص بچه به تعداد کافی هست که می تونید برای نشستن بچه ها استفاده کنید. توی خیابون ها تقریبا اکثر جاها که می خواهید از خیابون رد شید جایی وجود داره که بتونید کالسکه رو بدون بلند کردن از لبه های پیاده رو رد کنید .. و ..و ...
بازهم اگر نکته ای بود اضافه می کنم.
قسمت بعدی قضیه که می خوام بنویسم درباره مدارس و سیستم اموزشی اینجا هست اما چون خودم هم درباره اش خیلی نمی دونم احتیاج به مطالعه دارم. به زودی با مطالبی در این رابطه بر می گردم.